Read Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 สดุดี 40 Bible Online

สดุดี 40 - Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 bible

สดุดี 40

¹ถึงหัวหน้านักร้อง เพลงสดุดีของดาวิด ข้าพเจ้าได้เพียรรอคอยพระเจ้า พระองค์ทรงเอนพระองค์ลงฟังคำร้องทูลของข้าพเจ้า

²พระองค์ทรงฉุดข้าพเจ้าขึ้นมาจากหลุมอันน่าสลด ออกมาจากเลนตม แล้ววางเท้าของข้าพเจ้าลงบนศิลา กระทำให้ย่างเท้าของข้าพเจ้ามั่นคง

³พระองค์ทรงบรรจุเพลงใหม่ในปากข้าพเจ้า เป็นบทเพลงสรรเสริญพระเจ้าของเรา คนเป็นอันมากจะเห็นและเกรงกลัว และวางใจในพระเจ้า

⁴คนใดที่วางใจในพระเจ้าก็เป็นสุข ผู้มิได้หันไปหาคนจองหอง หรือไปหาบรรดาผู้ที่หลงเจิ่นไปตามความเท็จ

⁵ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ พระองค์ได้ทรงทวี พระราชกิจอันอัศจรรย์ของพระองค์และพระดำริของพระองค์แก่ข้าพระองค์ ไม่มีผู้ใดเทียบเทียมพระองค์ ถ้าข้าพระองค์จะประกาศและบอกกล่าวแล้ว ก็มีมากมายเหลือที่จะนับ

⁶เครื่องสัตวบูชาและเครื่องบูชาพระองค์ไม่ทรงประสงค์ พระองค์ทรงเบิกหูของข้าพระองค์ เครื่องเผาบูชาและเครื่องบูชาไถ่บาป พระองค์มิได้ทรงเรียกร้อง

⁷แล้วข้าพระองค์ทูลว่า “ข้าพระองค์มาแล้ว พระเจ้าข้า ในหนังสือม้วนก็มีเขียนเรื่องข้าพระองค์

⁸ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ปีติยินดีที่กระทำตามน้ำพระทัยพระองค์ พระธรรมของพระองค์อยู่ในจิตใจของ ข้าพระองค์”

⁹ข้าพระองค์ได้บอกข่าวเรื่องการช่วยกู้ ที่ในชุมนุมชนใหญ่ ข้าแต่พระเจ้า ตามที่พระองค์ทรงทราบแล้ว ข้าพระองค์มิได้ยับยั้งริมฝีปากของข้าพระองค์ไว้เลย

¹⁰ข้าพระองค์มิได้งำการอันชอบธรรมของพระองค์ไว้แต่ในจิตใจของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ได้พูดถึงความสัตย์ซื่อและความรอดของพระองค์ ข้าพระองค์มิได้ปิดบังความรักมั่นคงและความสัตย์ซื่อของพระองค์ ไว้จากชุมนุมชนใหญ่โตนั้น

¹¹ข้าแต่พระเจ้า ขอพระองค์อย่าทรงยึดเหนี่ยว พระกรุณาคุณของพระองค์จากข้าพระองค์ ขอให้ความรักมั่นคงและความสัตย์ซื่อของพระองค์ สงวนข้าพระองค์ไว้เป็นนิตย์

¹²เพราะความชั่วได้ล้อมข้าพระองค์ไว้อย่างนับไม่ถ้วน ความบาปผิดของข้าพระองค์ตามทันข้าพระองค์ จนข้าพระองค์มองอะไรไม่เห็น มันมากกว่าเส้นผมบนศีรษะข้าพระองค์ จิตใจของข้าพระองค์ก็ฝ่อไป

¹³ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงพอพระทัยที่จะช่วยกู้ข้าพระองค์ ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเร่งมาสงเคราะห์ข้าพระองค์เถิด

¹⁴ขอให้ผู้ที่มุ่งฉวยเอาชีวิตของข้าพระองค์ได้อาย และเกิดความยุ่งเหยิงด้วยกัน ขอให้ผู้ปรารถนาที่จะให้ข้าพระองค์เจ็บนั้น ต้องหันกลับไปและได้ความอัปยศ

¹⁵ผู้ที่พูดกับข้าพระองค์ว่า “กุ๋ย กุ๋ย” นั้น ขอให้ต้องตกตะลึงเพราะความอายของเขา

¹⁶ขอให้บรรดาผู้แสวงหาพระองค์ เปรมปรีดิ์และยินดีในพระองค์ ขอให้บรรดาผู้ที่รักความรอดของพระองค์ กล่าวเสมอว่า “พระเจ้าใหญ่ยิ่งนัก”

¹⁷ฝ่ายข้าพระองค์ยากจนและขัดสน แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเอาพระทัยใส่ข้าพระองค์ ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขออย่าทรงรอช้า พระองค์ทรงเป็นผู้อุปถัมภ์และเป็นผู้ช่วยกู้ของข้าพระองค์