Read Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 สุภาษิต 10 Bible Online

สุภาษิต 10 - Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 bible

สุภาษิต 10

¹สุภาษิตของซาโลมอน บุตรชายที่ฉลาดกระทำให้บิดายินดี แต่บุตรชายที่โง่เป็นความโศกของมารดาเขา

²คลังทรัพย์อธรรมไม่เป็นกำไร แต่ความชอบธรรมช่วยกู้จากความตาย

³พระเจ้ามิได้ทรงปล่อยให้คนชอบธรรมหิว แต่พระองค์ทรงขัดขวางความอยากของคนชั่วร้าย

⁴มือที่หย่อนเป็นเหตุให้เกิดความยากจน แต่มือที่ขยันขันแข็งกระทำให้มั่งคั่ง

⁵บุตรชายที่ส่ำสมไว้ในฤดูแล้งก็เป็นคนหยั่งรู้ แต่บุตรชายผู้หลับในฤดูเกี่ยวก็นำความอับอายมา

⁶พระพรอยู่บนศีรษะของผู้ชอบธรรม แต่ความทารุณท่วมปากคนชั่วร้าย

⁷การระลึกถึงของคนชอบธรรมเป็นพระพร แต่ชื่อเสียงของคนชั่วร้ายจะเน่าเสีย

⁸ใจที่ประกอบด้วยปัญญาจะสนใจในบัญญัติ แต่คนที่พูดโง่ๆจะถึงความพินาศ

⁹ผู้ใดที่ดำเนินในความสัตย์ซื่อก็ดำเนินอย่างมั่นคงดี แต่ผู้ที่ทำทางของตนให้ชั่วก็จะปรากฏแจ้งแก่คนอื่น

¹⁰ผู้ที่ขยิบตาก็ก่อความยุ่งยาก แต่ผู้ที่ตักเตือนอย่างกล้าหาญจะสร้างสันติภาพ

¹¹ปากของคนชอบธรรมเป็นบ่อน้ำชีวิต แต่ปากของคนชั่วร้ายปิดบังความทารุณ

¹²ความเกลียดชังเร้าให้เกิดความวิวาท แต่ความรักครอบงำบรรดาการทรยศเสีย

¹³ที่ริมฝีปากของผู้ที่มีความเข้าใจจะพบปัญญา แต่ไม้เรียวก็เหมาะสำหรับหลังของผู้ที่ขาดสามัญสำนึก

¹⁴ปราชญ์ก็ส่ำสมความรู้ไว้ แต่ปากของคนโง่นำความย่อยยับมาใกล้

¹⁵ทรัพย์ศฤงคารของคนมั่งคั่งคือเมืองเข้มแข็งของเขา แต่ความยากจนของคนจน คือความพินาศของเขา

¹⁶ผลงานของคนชอบธรรมนำไปถึงชีวิต แต่ของคนชั่วร้ายนำไปถึงบาป

¹⁷เขาผู้สนใจในคำสั่งสอนก็อยู่ในวิถีแห่งชีวิต แต่เขาผู้ปฏิเสธคำเตือนสติก็หลงเจิ่นไป

¹⁸เขาผู้ปิดบังความเกลียดชังมีริมฝีปากมุสา และเขาผู้ออกปากใส่ร้ายเป็นคนโง่

¹⁹การพูดมากก็จะสะสมการทรยศ แต่เขาผู้ยับยั้งริมฝีปากของตนเป็นผู้หยั่งรู้

²⁰ลิ้นของคนชอบธรรมคือเงินเนื้อบริสุทธิ์ ความคิดของคนชั่วร้ายมีค่าแต่น้อย

²¹ริมฝีปากของคนชอบธรรมเลี้ยงคนเป็นอันมาก แต่คนโง่ตายเพราะขาดสามัญสำนึก

²²พระพรของพระเจ้ากระทำให้มั่งคั่ง [2]และพระองค์มิได้แถมความโศกเศร้าไว้ด้วย

²³คนโง่กระทำความผิดเหมือนการเล่นสนุก แต่ความประพฤติอันกอปรด้วยปัญญา เป็นความเพลิดเพลินแก่คนที่มีความเข้าใจ

²⁴สิ่งใดที่คนชั่วร้ายคิดกลัว มันจะมาถึงเขา แต่สิ่งใดที่คนชอบธรรมปรารถนาพระองค์ทรงประสาทให้

²⁵เมื่อพายุร้ายผ่านไปแล้ว คนชั่วก็ไม่มีอีก แต่คนชอบธรรมจะได้รับการสถาปนาไว้เป็นนิตย์

²⁶อย่างน้ำส้มกับฟัน และควันกับตาเป็นฉันใด คนเกียจคร้านกับผู้ที่ใช้เขาก็เป็นฉันนั้น

²⁷ความยำเกรงพระเจ้านั้นยืดชีวิตให้ยาวไป แต่ปีเดือนของคนชั่วร้ายนั้นจะสั้นเข้า

²⁸ความหวังของความชอบธรรมจบลงในความยินดี แต่ความมุ่งหวังของความชั่วร้ายก็สูญเปล่า

²⁹พระเจ้าทรงเป็นที่กำบังเข้มแข็งแก่ผู้ที่ประพฤติ อย่างเที่ยงธรรม แต่ผู้กระทำชั่วพระองค์ทรงทำลาย

³⁰ผู้ชอบธรรมจะไม่ถูกกำจัดเลย แต่คนชั่วร้ายจะไม่ได้อยู่ในแผ่นดิน

³¹ปากของคนชอบธรรมนำปัญญาออกมา แต่ลิ้นของคนตลบตะแลงจะถูกตัดออก

³²ริมฝีปากของคนชอบธรรมรู้ว่าอะไรพอหูคน แต่ปากของคนชั่วร้ายรู้ว่าสิ่งใดตลบตะแลง