Read Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 สุภาษิต 17 Bible Online

สุภาษิต 17 - Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 bible

สุภาษิต 17

¹เสบียงกรังหน่อยหนึ่งพร้อมกับความสงบ ดีกว่าเรือนที่มีการเลี้ยงเต็มพร้อมกับการวิวาท

²ทาสที่กระทำการงานเฉลียวฉลาดจะปกครองบุตรชาย ผู้ประพฤติความละอาย และจะได้ส่วนแบ่งมรดกเท่ากับพวกพี่น้อง

³เบ้ามีไว้สำหรับเงิน และเตาถลุงมีไว้สำหรับทองคำ และพระเจ้าทรงทดลองใจ

⁴ผู้กระทำความชั่วฟังริมฝีปากชั่วร้าย และคนมุสาให้ความสนใจแก่ลิ้นหายนะ

⁵บุคคลที่เย้ยหยันคนยากจนก็ดูถูกพระผู้สร้างของเขา บุคคลที่ยินดีเมื่อมีความลำบากยากเย็น จะไม่มีโทษหามิได้

⁶หลานๆเป็นมงกุฎของคนแก่ และศักดิ์ศรีของบุตรชายคือบิดาของเขา

⁷วาจาสละสลวยไม่งามแก่คนโง่ฉันใด วาจามุสายิ่งไม่งามแก่เจ้านายฉันนั้น

⁸สินบนเหมือนแก้วกายสิทธิ์ในสายตาของผู้ให้ เขาจะหันไปทางไหนก็เจริญรุ่งเรืองทางนั้น

⁹บุคคลผู้ให้อภัยการทรยศก็มุ่งจะสร้างมิตรภาพ แต่คนปากโป้งจะทำลายความเป็นมิตร

¹⁰คำขนาบเข้าไปในคนที่มีความเข้าใจ ลึกกว่าเฆี่ยนคนโง่สักร้อยที

¹¹คนชั่วร้ายก็แสวงแต่การกบฏ แต่จะมีผู้สื่อสารดุร้ายไปสู้เขา

¹²ให้คนไปพบแม่หมีที่ลูกถูกขโมยไป ยังดีกว่าไปพบคนโง่ในความโง่ของเขา

¹³ถ้าคนหนึ่งคนใดทำชั่วตอบแทนความดี ความชั่วจะไม่พรากจากเรือนของคนนั้น

¹⁴เมื่อเริ่มต้นวิวาทก็เหมือนปล่อยน้ำให้ไหล ฉะนั้นจงเลิกเสียก่อนเกิดการวิวาท

¹⁵บุคคลที่ปล่อยผู้กระทำผิดและบุคคลที่ลงโทษคนชอบธรรม ทั้งสองก็เป็นที่น่าเกลียดน่าชังแก่พระเจ้า

¹⁶ทำไมคนโง่จึงมีเงินในมือเพื่อซื้อปัญญา ในเมื่อเขาไม่มีความคิด

¹⁷มิตรสหายก็มีความรักอยู่ทุกเวลา และพี่น้องก็เกิดมาเพื่อช่วยกันยามทุกข์ยาก

¹⁸คนที่ไม่มีสามัญสำนึกก็ให้คำปฏิญาณ และเป็นผู้รับประกันต่อหน้าเพื่อนบ้านของตน

¹⁹บุคคลผู้รักการทรยศก็รักการวิวาท บุคคลผู้ทำประตูเรือนของเขาให้สูงก็แสวงการทำลาย

²⁰ผู้หนึ่งผู้ใดมีใจคดก็ไม่เจริญรุ่งเรือง และผู้ที่ลิ้นตลบตะแลงก็ตกอยู่ในความยากลำบาก

²¹บิดาที่มีบุตรชาย7:20โฉดก็มีความโศก และบิดาของคนโง่ไม่มีความชื่นบาน

²²ใจร่าเริงเป็นยาอย่างดี แต่จิตใจที่หมดมานะทำให้กระดูกแห้ง

²³คนชั่วร้ายรับสินบนจากอกเสื้อ เพื่อผันแปรทางแห่งความยุติธรรม

²⁴คนที่มีความเข้าใจมุ่งหน้าของเขาตรงไปสู่ปัญญา แต่ตาของคนโง่อยู่ที่สุดปลายแผ่นดินโลก

²⁵บุตรชายโง่เป็นที่โศกสลดแก่บิดา และเป็นความขมขื่นแก่สตรีผู้ให้กำเนิด

²⁶ที่จะปรับคนชอบธรรมก็ไม่ดี ที่จะโบยคนดีก็ผิด

²⁷บุคคลที่ยับยั้งถ้อยคำของเขาเป็นคนมีความรู้ และบุคคลผู้มีจิตใจเยือกเย็นเป็นคนมีความเข้าใจ

²⁸ถึงคนโง่หากนิ่งเสียก็นับว่าเป็นคนฉลาด เมื่อเขาหุบริมฝีปากของเขาก็นับว่าเขามีความคิด