Read Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 สุภาษิต 22 Bible Online

สุภาษิต 22 - Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 bible

สุภาษิต 22

¹ชื่อเสียงดีเป็นสิ่งควรเลือกยิ่งกว่าความมั่งคั่งมากมาย และซึ่งเป็นที่โปรดปราน ก็ดีกว่ามีเงินหรือทอง

²คนมั่งคั่งและยากจนประชุมพร้อมกัน พระเจ้าทรงสร้างเขาทั้งสิ้น

³คนหยั่งรู้เห็นอันตรายและซ่อนตัวของเขาเสีย แต่คนเขลาเดินเรื่อยไป และรับอันตรายนั้น

⁴บำเหน็จของความถ่อมใจและความยำเกรงพระเจ้า คือความมั่งคั่งเกียรติและชีวิต

⁵หนามและบ่วงอยู่ในทางของคนตลบตะแลง บุคคลที่ระแวดระวังตนเองจะอยู่ไกลเสียจากสิ่งเหล่านี้

⁶จงฝึกเด็กในทางที่เขาควรจะเดินไป และเมื่อเขาเป็นผู้ใหญ่แล้วเขาจะไม่พรากจากทางนั้น

⁷คนมั่งคั่งปกครองเหนือคนยากจน และคนขี้ยืมก็เป็นทาสของคนให้ยืม

⁸บุคคลผู้หว่านอยุติธรรม จะเกี่ยวความหายนะ และไม้ถือแห่งความดุเดือดของเขาจะล้มเหลว

⁹บุคคลที่มีตาแสดงใจกว้างขวางก็จะรับพร เพราะเขาแบ่งส่วนอาหารของเขาแก่คนยากจน

¹⁰จงขับคนมักเยาะเย้ยออกไปเสียแล้วการวิวาทจะหมดไป การวิวาทและการดูแคลนจะหยุดลง

¹¹บุคคลที่รักใจบริสุทธิ์ และวาจาของเขามีกรุณาคุณจะได้พระราชาเป็นมิตร

¹²พระเนตรของพระเจ้าเฝ้าอยู่เหนือความรู้ แต่พระองค์ทรงคว่ำถ้อยคำของคนไร้ความเชื่อเสีย

¹³คนเกียจคร้านกล่าวว่า “มีสิงห์อยู่ข้างนอก ข้าจะถูกฆ่าที่ลานเมือง”

¹⁴ปากของหญิงชั่วเป็นหลุมลึก บุคคลซึ่งพระเจ้าทรงพระพิโรธจะตกลงในที่นั้น

¹⁵ความโง่มักอยู่ในใจของเด็ก แต่ไม้เรียวที่ตีสอนก็ขับมันให้ห่างไปจากเขา

¹⁶บุคคลผู้บีบบังคับคนยากจนเพื่อเพิ่มทรัพย์ศฤงคารของตน หรือเพิ่มให้แก่คนมั่งคั่ง จะมาถึงความขัดสนเท่านั้น

¹⁷เอียงหูของเจ้าและฟังถ้อยคำของปราชญ์ และเอาใจใส่ความรู้ของเรา

¹⁸เพราะถ้าเจ้ารักษาถ้อยคำและความรู้นั้นไว้ในตัวเจ้า และพร้อมที่จะพูดคำเหล่านั้นเสมอ มันจะเป็นความชื่นใจแก่เจ้า

¹⁹เพื่อความไว้วางใจของเจ้าจะอยู่ในพระเจ้า เราให้แจ้งประจักษ์แก่เจ้าในวันนี้แม้แก่ตัวเจ้าเอง

²⁰เราได้เขียนให้เจ้าถึงสามสิบข้อ ถึงเรื่องการทักท้วงและความรู้แล้วมิใช่หรือ

²¹เพื่อสำแดงแก่เจ้าว่าสิ่งใดถูกและจริง เพื่อเจ้าจะได้ให้คำตอบที่จริงแก่ผู้ที่ใช้เจ้าไป

²²อย่าปล้นคนยากจน เพราะเขาเป็นคนยากจน หรือบีบคั้นคนทุกข์ใจที่ประตูเมือง

²³เพราะว่าพระเจ้าจะทรงว่าความแทนเขา และริบชีวิตของผู้ที่ริบเขา

²⁴อย่าเป็นมิตรกับคนที่มักโกรธ หรือไปกับคนขี้โมโห

²⁵เกรงว่าเจ้าจะเรียนรู้ทางของเขา และพัวพันตัวเจ้าเข้าในบ่วง

²⁶อย่าเป็นพวกที่ตกปากลงคำ อย่าเป็นพวกผู้เป็นประกันหนี้สิน

²⁷ถ้าเจ้าไม่มีอะไรชำระเขา ทำไมจึงควรให้เขาเอาที่นอนไปจากใต้ตัวเจ้าเล่า

²⁸อย่าย้ายหลักเขตเก่าแก่ ซึ่งบรรพบุรุษของเจ้าได้ปักไว้

²⁹เจ้าเห็นคนที่มีฝีมือในงานของเขาหรือ เขาจะได้เข้าเฝ้าพระราชา เขาจะยืนอยู่ต่อหน้าคนที่มีชื่อเสียง