Read Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 สุภาษิต 31 Bible Online

สุภาษิต 31 - Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 bible

สุภาษิต 31

¹ถ้อยคำของเลมูเอล พระราชาแห่งมัสสา พระราชชนนีได้สอนคำนี้ไว้แก่พระองค์

²อะไรเล่า ลูกแม่เอ๋ย อะไรเล่า ลูกแห่งท้องแม่เอ๋ย อะไรเล่า ลูกแห่งคำปฏิญาณของแม่เอ๋ย

³อย่าให้กำลังของเจ้าแก่ผู้หญิง และให้ทางของเจ้าแก่ผู้ทำลายพระราชาใดๆ

⁴โอ เลมูเอลเอ๋ย ไม่สมควรที่พระราชา ไม่สมควรที่พระราชาจะเสวยเหล้าองุ่น หรือผู้ที่ครอบครองจะปรารถนาสุรา

⁵เกรงว่าเขาจะดื่มและลืมคำที่ตราเป็นกฎหมายนั้นเสีย และวินิจฉัยความของเจ้าทุกข์ให้เขวไป

⁶จงให้สุราแก่ผู้ที่กำลังพินาศ และน้ำองุ่นแก่ผู้ที่ทุกข์ใจอย่างขมขื่น

⁷จงให้เขาดื่มและลืมความยากจนของเขา เพื่อจะจดจำความระทมทุกข์ของเขาไม่ได้อีกต่อไป

⁸จงอ้าปากของเจ้าแทนคนใบ้ เพื่อสิทธิของทุกคนที่ถูกทิ้งร้างอยู่

⁹จงอ้าปากของเจ้า พิพากษาอย่างชอบธรรม รักษาสิทธิของคนจนและคนขัดสนให้คงอยู่

¹⁰ใครจะพบภรรยาที่ดี เธอประเสริฐยิ่งกว่าทับทิมมากนัก

¹¹จิตใจของสามีเธอก็วางใจในเธอ และสามีจะไม่ขาดกำไร

¹²เธอทำความดีให้เขา ไม่ทำความร้าย ตลอดชีวิตของเธอ

¹³เธอแสวงขนแกะและป่าน และทำงานด้วยมืออย่างเต็มใจ

¹⁴เธอเป็นเหมือนกำปั่นของพ่อค้า เธอนำอาหารของเธอมาจากที่ที่ไกล

¹⁵เธอลุกขึ้นตั้งแต่ยังมืดอยู่ และจัดอาหารให้ครัวเรือนของเธอ และจัดงานให้แก่สาวใช้ของเธอ

¹⁶เธอพิเคราะห์ดูไร่นาแล้วก็ซื้อไว้ ด้วยผลน้ำมือของเธอ เธอปลูกสวนองุ่น

¹⁷เธอคาดเอวของเธอด้วยกำลัง และกระทำให้แขนของเธอเข้มแข็ง

¹⁸เธอรู้ว่าสินค้าของเธอจะได้กำไร กลางคืนตะเกียงของเธอก็ไม่ดับ

¹⁹เธอยื่นมือออกจับไน และมือของเธอจับเครื่องปั่น

²⁰เธอหยิบยื่นให้คนยากจน เธอยื่นมือออกช่วยคนขัดสน

²¹เธอไม่กลัวหิมะมาทำอันตรายแก่คนในครัวเรือนของเธอ เพราะเขาสวมเสื้อสองชั้น

²²เธอทำผ้าปูสำหรับเธอ เสื้อผ้าของเธอทำด้วยผ้าลินินเนื้อละเอียดและผ้าสีม่วง

²³สามีของเธอเป็นที่รู้จักที่ประตูเมือง เมื่อท่านนั่งอยู่ในหมู่พวกผู้ใหญ่ของแผ่นดินนั้น

²⁴เธอทำเครื่องแต่งกายด้วยผ้าลินินไว้ขาย เธอส่งผ้าคาดเอวให้แก่พ่อค้า

²⁵กำลังและความสง่าผ่าเผยเป็นอาภรณ์ของเธอ เธอหัวเราะให้แก่เหตุการณ์ที่จะมาถึง

²⁶เธออ้าปากกล่าวด้วยสติปัญญา และคำสอนเจือความเอ็นดูอยู่ที่ลิ้นของเธอ

²⁷เธอดูแลการงานในครัวเรือนของเธอ และไม่ชุบมือเปิบ

²⁸ลูกๆของเธอตื่นขึ้นมาก็ชมเชยเธอ สามีของเธอก็สรรเสริญเธอ

²⁹ว่า “สตรีเป็นอันมากทำอย่างดีเลิศ แต่เธอเลิศยิ่งกว่าเขาทั้งหมด”

³⁰เสน่ห์เป็นของหลอกลวง และความงามก็เปล่าประโยชน์ แต่สตรียำเกรงพระเจ้า สมควรได้รับคำสรรเสริญ

³¹จงให้เธอรับผลแห่งน้ำมือของเธอ และให้การงานของเธอสรรเสริญเธอที่ประตูเมือง