Read Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 เลวีนิติ 17 Bible Online

เลวีนิติ 17 - Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 bible

เลวีนิติ 17

¹พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า

²“จงกล่าวแก่อาโรนและบุตรทั้งหลายของเขา และแก่คนอิสราเอลว่า ต่อไปนี้เป็นสิ่งซึ่งพระเจ้าได้ทรงบัญชาไว้

³ถ้าชาวอิสราเอลคนใดฆ่าวัวหรือลูกแกะ หรือแพะในค่าย หรือฆ่าภายนอกค่าย

⁴และมิได้นำมาที่ประตูเต็นท์นัดพบ เพื่อถวายเป็นของบูชาแด่พระเจ้าที่หน้าพลับพลาแห่งพระเจ้า ผู้นั้นต้องมีโทษด้วยมีกรรมบาปเรื่องเลือด คือเขาทำให้เลือดตก ให้อเปหิผู้นั้นเสียจากชนชาติของตน

⁵ทั้งนี้เพื่อประสงค์ให้คนอิสราเอลนำ เครื่องถวายซึ่งเขาฆ่าที่พื้นทุ่ง มาถวายแด่พระเจ้า มายังปุโรหิตที่ประตูเต็นท์นัดพบ และฆ่าสัตว์นั้นเป็นศานติบูชาถวายแด่พระเจ้า

⁶และปุโรหิตจะเอาเลือดสัตว์นั้นประพรมบน แท่นบูชาพระเจ้าที่ประตูเต็นท์นัดพบ และเผาไขมันให้เป็นกลิ่นที่พอพระทัยถวายแด่พระเจ้า

⁷เขาก็จะไม่ฆ่าสัตว์บูชาเมษปีศาจอีกต่อไปซึ่ง เขาทั้งหลายเล่นชู้นั้น ให้เรื่องนี้เป็นกฎเกณฑ์แก่เขาตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเขา

⁸“และเจ้าจงกล่าวแก่เขาว่า วงศ์วานอิสราเอลคนใดหรือคน ต่างด้าวคนใดผู้อาศัยอยู่ในหมู่พวกเขา ผู้ถวายเครื่องเผาบูชาหรือเครื่องสัตวบูชา

⁹และมิได้นำเครื่องสัตวบูชานั้นมาที่ ประตูเต็นท์นัดพบเพื่อถวายแด่พระเจ้า ก็ให้อเปหิชายผู้นั้นเสียจากชนชาติของตน

¹⁰“ถ้าวงศ์วานอิสราเอลหรือคนต่างด้าว คนใดผู้อาศัยอยู่ท่ามกลางเขารับประทานเลือด เราจะหมายหน้าบุคคลผู้รับประทานเลือดนั้น และจะอเปหิเขาเสียจากชนชาติของ ตน

¹¹เพราะว่าชีวิตของเนื้อหนังอยู่ในเลือด เราได้ให้เลือดแก่เจ้าเพื่อใช้บนแท่น เพื่อจะทำการลบมลทินบาปแห่งวิญญาณจิตของเจ้า เพราะว่าโลหิตเป็นสิ่งที่ทำการลบมลทินบาป ด้วยชีวิตเป็นเหตุ

¹²เพราะฉะนั้นเราจึงได้พูดกับคนอิสราเอลว่า ในพวกเจ้าอย่าให้คนใดรับประทานเลือดเลย หรือคนต่างด้าวผู้อาศัยท่ามกลางเจ้าก็อย่า ได้รับประทานเลือด

¹³คนอิสราเอลคนใดหรือคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ ท่ามกลางเขา ไปล่าสัตว์หรือนกเพื่อนำมารับประทานก็ให้หลั่งเลือดออก แล้วเอาฝุ่นกลบ

¹⁴“เพราะว่าชีวิตของสัตว์ทุกตัวก็คือเลือดของมันนั่นเอง เพราะฉะนั้นเราจึงได้กล่าวแก่ประชาชนอิสราเอลว่า เจ้าอย่ารับประทานเลือดของสัตว์ใดๆเลย เพราะว่าชีวิตของสัตว์ทุกตัวก็คือเลือดของมันนั่นเอง ผู้ใดรับประทานก็ต้องถูกอเปหิ

¹⁵และทุกคนไม่ว่าชาวเมืองหรือคนต่างด้าวผู้ รับประทานสัตว์ที่ตายเอง หรือสัตว์ที่ถูกสัตว์อื่นกัดตาย ต้องซักเสื้อผ้าและอาบน้ำ และเป็นมลทินอยู่จนถึงเวลาเย็น แล้วจึงจะสะอาดได้

¹⁶ถ้าเขาไม่ซักเสื้อผ้าหรืออาบน้ำ เขาต้องรับโทษของเขา”