Read Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 เอเสเคียล 27 Bible Online

เอเสเคียล 27 - Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 bible

เอเสเคียล 27

¹พระวจนะของพระเจ้ามายังข้าพเจ้าว่า

²“เจ้าบุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงเปล่งเสียงบทคร่ำครวญเรื่องเมืองไทระ

³และจงกล่าวแก่เมืองไทระ ผู้อยู่ที่ทางเข้าสู่ทะเล เป็นพ่อค้าแห่งชนชาติทั้งหลายที่อยู่ตามแผ่นดินชายทะเล พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เมืองไทระเอ๋ย เจ้าได้กล่าวว่า ข้านี้มาพร้อมสรรพทีเดียว

⁴พรมแดนของเจ้าอยู่ที่กลางทะเล ผู้ก่อสร้างได้กระทำให้ความงดงามของเจ้าพร้อมสรรพ

⁵กระดานของเจ้าทั้งสิ้นเขาทำด้วย ไม้สนสามใบมาจากเสนีร์ เขาเอาไม้สนสีดาร์มาจากเลบานอน ทำเป็นเสากระโดงให้เจ้า

⁶เอาไม้ก่อแห่งเมืองบาชาน มาทำเป็นกรรเชียงของเจ้า เขาทำดาดฟ้าของเจ้าด้วยไม้ช้องรำพัน ได้มาจากชายฝั่งเกาะไซปรัส ฝังด้วยงาช้าง

⁷ส่วนใบของเจ้านั้น ทำด้วยผ้าป่านปักเนื้อละเอียดจากอียิปต์ ใช้ต่างธงของเจ้า กันสาดของเจ้านั้น เป็นสีฟ้าสีม่วงมาจากฝั่งเมืองเอลีชาห์

⁸ชาวเมืองไซดอนและเมืองอารวัด เป็นฝีกรรเชียงของเจ้า โอ ไทระ ช่างฝีมือของเจ้าอยู่ในเจ้า เขาเป็นต้นหนของเจ้า

⁹ผู้ใหญ่ของเมืองเกบาลและช่างฝีมือของเมืองนี้ก็อยู่ในเจ้า เป็นช่างไม้ประจำเรือให้เจ้า บรรดาเรือทะเลทั้งสิ้นพร้อมกะลาสีก็อยู่ในเจ้า เพื่อแลกเปลี่ยนสินค้ากับเจ้า

¹⁰“ชาวเปอร์เซีย และลูด และพูต ก็อยู่ในกองทัพของเจ้า เขาทั้งหลายเป็นทหารของเจ้า เขาแขวนโล่และหมวกเหล็กในเจ้า เขากระทำให้เจ้ามีสง่า

¹¹ชาวอารวัดและชาวเฮเลคอยู่บนกำแพงโดยรอบ ชาวกามัดอยู่ในหอคอยของเจ้า เขาแขวนโล่ไว้ตามกำแพงของเจ้าโดยรอบ เขากระทำให้ความงามของเจ้าพร้อมสรรพ

¹²“ทารชิชไปมาค้าขายกับเจ้าเพราะเจ้ามีทรัพยากร มากมายหลายชนิด เขาเอาเงิน เหล็ก ดีบุก และตะกั่วมาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า

¹³เมืองยาวาน ทูบัล และเมเชค ค้าขายกับเจ้า เขาแลกเปลี่ยนคนและภาชนะทองสัมฤทธิ์กับสินค้าของเจ้า

¹⁴เมืองเบธโทการมาห์ เอาม้า ม้าศึกและล่อมาแลกกับสินค้าของเจ้า

¹⁵ชาวเดดานทำการค้าขายกับเจ้า แผ่นดินชายทะเลเป็นอันมากเป็นตลาดประจำของเจ้า เขานำงาช้างและไม้มะเกลือมาเป็นค่าของสินค้า

¹⁶เมืองอารัมไปมาค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีสินค้าอุดม เขาเอามรกต ผ้าสีม่วง ผ้าปัก ป่านเนื้อละเอียด หินประการังและทับทิมมาแลกกับสินค้าของเจ้า

¹⁷ยูดาห์และแผ่นดินอิสราเอลก็ค้าขายกับเจ้า เขาเอาข้าวสาลีเมืองมินนิท มะกอกเทศ และมะเดื่อต้นฤดู น้ำผึ้ง น้ำมัน กำยาน มาแลกกับสินค้าของเจ้า

¹⁸ดามัสกัสไปมาค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีสินค้าอุดม เพราะทรัพยากรมากมายหลายชนิดของเจ้า มีเหล้าองุ่นเฮลโบน และขนแกะขาว

¹⁹เขาเอาเหล้าจากเมืองอุซาล มาแลกกับสินค้าของเจ้า เขาเอาเหล็กหล่อ การบูร ตะไคร้มาแลกกับสินค้าของเจ้า

²⁰เมืองเดดานค้าขายกับเจ้าในเรื่องผ้าอานสำหรับขับขี่

²¹เมืองอาระเบียและเจ้านายทั้งหลายของเมืองเคดาร์ เป็นพ่อค้าขาประจำในเรื่องลูกแกะ แกะผู้ แพะ เขาไปมาค้าขายกับเจ้าในเรื่องเหล่านี้

²²พ่อค้าทั้งหลายของเมืองเช-บา และเมืองราอามาห์ก็ค้าขายกับเจ้า เขาเอาเครื่องเทศชนิดดีๆทั้งสิ้นและเพชรพลอยทุกชนิด และทองคำมาแลกสินค้ากับเจ้า

²³เมืองฮาราน คานเนห์และเอเดน พ่อค้าทั้งหลายของเมืองเชบา อัสชูร และคิลมาด ก็ค้าขายกับเจ้า

²⁴เมืองเหล่านี้ทำการค้าขายกับเจ้าในตลาด ของเจ้าในเรื่องเครื่องแต่งกายอย่างดีวิเศษ เสื้อสีฟ้าและเสื้อปัก และพรมทำด้วยด้ายสีต่างๆ มัดไว้แน่นด้วยด้ายฟั่น

²⁵กำปั่นทั้งหลายของเมืองทารชิชบรรทุกสินค้าของเจ้า “ดังนั้น เจ้าจึงบริบูรณ์และบรรทุกไว้อย่างหนัก ในท้องทะเล

²⁶ฝีกรรเชียงของเจ้านำเจ้าออกไป ที่ในทะเลลึก ลมตะวันออกทำให้เจ้าอับปาง ในท้องทะเล

²⁷ทรัพย์สินของเจ้า ของขายของเจ้า สินค้าของเจ้า ลูกเรือของเจ้า และต้นหนของเจ้า ช่างไม้ประจำของเจ้า ผู้ค้าสินค้าของเจ้า นักรบทั้งสิ้นของเจ้าผู้อยู่ในเจ้า พร้อมกับพรรคพวกทั้งสิ้นของเจ้า ที่อยู่ท่ามกลางเจ้า จมลงในท้องทะเล ในวันล่มจมของเจ้า

²⁸แผ่นดินก็สั่นสะท้าน เมื่อได้ยินเสียงโวยวายของต้นหนของเจ้า

²⁹ผู้ที่ถือกรรเชียง ก็ลงมาจากเรือของเขา พวกลูกเรือและต้นหน มายืนอยู่บนฝั่งทั้งหมด

³⁰และพิลาปร่ำไห้เพราะเจ้า และร้องไห้หนักหนา เขาเหวี่ยงฝุ่นขึ้นศีรษะของเขา และกลิ้งเกลือกอยู่ที่กองขี้เถ้า

³¹เขาโกนผมเพราะเจ้า และเอาผ้ากระสอบคาดเอวไว้ เขาร้องไห้เพราะเจ้าด้วยจิตใจอันขมขื่น กับไว้ทุกข์หนัก

³²ในการพิลาปร่ำไห้นั้น เขาเปล่งเสียงบทคร่ำครวญเพื่อเจ้า และได้ร้องทุกข์เพื่อเจ้าว่า ‘มีผู้ใดหรือที่ถูกทำลายเหมือนเมืองไทระ ในท่ามกลางทะเล

³³เมื่อสินค้าของเจ้ามาจากทะเล ก็กระทำให้ชนชาติทั้งหลายเป็นอันมากพอใจ เจ้าได้กระทำให้บรรดากษัตริย์แห่งโลกมั่งคั่ง ด้วยสมบัติและสินค้าอันอุดมของเจ้า

³⁴บัดนี้ เจ้าอับปางเสียด้วยทะเลในห้วงน้ำลึก สินค้าของเจ้าและลูกเรือของเจ้า ได้จมลงพร้อมกับเจ้า

³⁵พวกชาวแผ่นดินชายทะเลทั้งสิ้น ก็ตกตะลึงเพราะเจ้า กษัตริย์ทั้งหลายของเมืองนั้นก็กลัวยิ่งนัก ดวงหน้าก็ซีดเซียว

³⁶พ่อค้าท่ามกลางชนชาติทั้งหลายโห่เจ้า เจ้าสูญสิ้นลงอย่างน่าครั่นคร้าม และจะไม่ดำรงอยู่อีกต่อไปเป็นนิตย์’ ”