Read Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 กันดารวิถี 33 Bible Online

กันดารวิถี 33 - Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 bible

กันดารวิถี 33

¹ต่อไปนี้เป็นเรื่องระยะทางเดินของคนอิสราเอล เมื่อเขาออกเดินจากแผ่นดินอียิปต์เป็น หมวดหมู่ภายใต้การนำของโมเสสและอาโรน

²โมเสสได้จดสถานที่ที่เขาออกเดิน ทีละระยะๆ ตามพระบัญชาของพระเจ้า ต่อไปนี้เป็นระยะตามสถานที่ที่เขาออกเดิน

³เขายกเดินจากราเมเสสในเดือนต้น ในวันที่สิบห้าของเดือนต้นนั้น ถัดวันปัสกาไปวันหนึ่งคนอิสราเอลออกเดินอย่างมีชัย ต่อหน้าต่อตาบรรดาชาวอียิปต์ทั้งสิ้น

⁴ขณะนั้นชาวอียิปต์กำลังฝังศพลูกหัวปีทั้งหลายของตน เป็นผู้ที่พระเจ้าทรงประหารชีวิต พระเจ้าทรงลงโทษพระทั้งหลายของเขาด้วย

⁵ดังนั้นคนอิสราเอลจึงยกเดินจากราเมเสส และตั้งค่ายที่สุคคท

⁶และยกเดินจากสุคคท และตั้งค่ายที่เอธามซึ่งอยู่ชายถิ่นทุรกันดาร

⁷และเขาทั้งหลายยกเดินจากเอธาม หันกลับไปยังปีหะหิโรท ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกของบาอัลเซโฟน และเขาตั้งค่ายที่หน้าเมืองมิกดล

⁸และเขาทั้งหลายยกเดินจากหน้าเมืองหะหิโรท ข้ามกลางทะเลเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร และเขาทั้งหลายเดินในถิ่นทุรกันดารเอธามระยะทางสามวัน และมาตั้งค่ายที่มาราห์

⁹และเขายกเดินจากมาราห์มาถึงเอลิม ที่เอลิมมีน้ำพุสิบสองแห่งและต้นอินทผลัมเจ็ดสิบต้น และเขาตั้งค่ายที่นั่น

¹⁰เขายกเดินจากเอลิมมาตั้งค่ายที่ทะเลแดง

¹¹และยกเดินจากทะเลแดงมาตั้งค่ายอยู่ในถิ่นทุรกันดารสีน

¹²และเขายกเดินจากถิ่นทุรกันดารสีนมาตั้งค่ายที่โดฟคาห์

¹³และเขายกเดินจากโดฟคาห์และตั้งค่ายที่อาลูช

¹⁴และเขายกเดินจากอาลูชและตั้งค่ายที่เรฟีดิม ที่นั่นไม่มีน้ำให้ประชาชนดื่ม

¹⁵และเขายกเดินจากเรฟีดิมและตั้งค่ายในถิ่นทุรกันดารซีนาย

¹⁶และเขายกเดินจากถิ่นทุรกันดารซีนายมาตั้งค่ายที่ ขิบโรทหัทธาอาวาห์

¹⁷และเขาออกเดินจากขิบโรทหัทธาอาวาห์มาตั้ง ค่ายที่ฮาเซโรท

¹⁸และเขายกเดินจากฮาเซโรท และตั้งค่ายที่ริทมาห์

¹⁹และเขายกเดินจากริทมาห์ และตั้งค่ายที่ริมโมนเปเรศ

²⁰และเขายกเดินจากริมโมนเปเรศ และตั้งค่ายที่ลิบนาห์

²¹และเขายกเดินจากลิบนาห์ และตั้งค่ายที่ริสสาห์

²²และเขายกเดินจากริสสาห์ และตั้งค่ายที่เคเฮลาธาห์

²³และเขายกเดินจากเคเฮลาธาห์และตั้งค่ายที่ภูเขา เชเฟอร์

²⁴และเขายกเดินจากภูเขาเชเฟอร์ และตั้งค่ายที่ฮาราดาห์

²⁵และเขายกเดินจากฮาราดาห์ และตั้งค่ายที่มักเฮโลท

²⁶และเขายกเดินจากมักเฮโลท และตั้งค่ายที่ทาหัท

²⁷และเขายกเดินจากทาหัท และตั้งค่ายที่เทราห์

²⁸และเขายกเดินจากเทราห์ และตั้งค่ายที่มิทคาห์

²⁹และเขายกเดินจากมิทคาห์ และตั้งค่ายที่ฮัชโมนาห์

³⁰และเขายกเดินจากฮัชโมนาห์ และตั้งค่ายที่โมเสโรท

³¹และเขายกเดินจากโมเสโรท และตั้งค่ายที่ เบเนยาอะคัน

³²และเขายกเดินจากเบเนยาอะคัน และตั้งค่ายที่โฮร์ฮักกีดกาด

³³และเขายกเดินจากโฮร์ฮักกีดกาด และตั้งค่ายที่โยทบาธาห์

³⁴และเขายกเดินจากโยทบาธาห์ และตั้งค่ายที่อับโรนาห์

³⁵และเขายกเดินจากอับโรนาห์ และตั้งค่ายที่เอซีโอนเกเบอร์

³⁶และเขายกเดินจากเอซีโอนเกเบอร์ และตั้งค่ายในถิ่นทุรกันดารศิน (คือคาเดช)

³⁷และยกเดินจากคาเดช และตั้งค่ายที่ภูเขาโฮร์ ริมแผ่นดินเอโดม

³⁸และอาโรนปุโรหิตได้ขึ้นบนภูเขาโฮร์ตามพระบัญชาของ พระเจ้าและสิ้นชีวิตที่นั่น ในวันที่หนึ่งเดือนที่ห้า ปีที่สี่สิบนับตั้งแต่วันที่คนอิสราเอลยกออกจากอียิปต์

³⁹เมื่ออาโรนสิ้นชีวิตที่ภูเขาโฮร์นั้น มีอายุหนึ่งร้อยยี่สิบสามปี

⁴⁰และกษัตริย์เมืองอาราด ชาวคานาอัน ผู้ที่อยู่ในเนเกบในแผ่นดินคานาอัน ได้ยินข่าวว่าคนอิสราเอลยกมา

⁴¹และเขายกเดินจากภูเขาโฮร์และตั้งค่ายที่ศัลโมนาห์

⁴²และเขายกเดินจากศัลโมนาห์ และตั้งค่ายที่ปูโนน

⁴³และเขายกเดินจากปูโนน และตั้งค่ายที่โอโบท

⁴⁴และเขายกเดินจากโอโบท มาตั้งค่ายที่อิเยอาบาริม ในดินแดนโมอับ

⁴⁵และเขาออกเดินจากไอยิม และตั้งค่ายที่ดีโบนกาด

⁴⁶และเขายกเดินจากดีโบนกาดและตั้งค่ายที่ อัลโมนดิบลาธาอิม

⁴⁷และเขายกเดินจากอัลโมนดิบลาธาอิม และตั้งค่ายในภูเขาอาบาริมหน้าเนโบ

⁴⁸และเขายกเดินจากภูเขาอาบาริม และตั้งค่าย ณ ทุ่งแห่งโมอับริมแม่น้ำจอร์แดนตรงข้ามเมืองเยรีโค

⁴⁹เขาตั้งค่ายอยู่ริมแม่น้ำจอร์แดนตั้งแต่เบธเยชิโมท ไกลไปจนถึงอาเบลชิทธิม ณ ทุ่งแห่งโมอับ

⁵⁰และพระเจ้าตรัสกับโมเสส ณ ทุ่งแห่งโมอับริมแม่น้ำจอร์แดน ตรงข้ามเมืองเยรีโคว่า

⁵¹“จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เมื่อเจ้าข้ามแม่น้ำจอร์แดนเข้าไปในแผ่นดินคานาอัน

⁵²เจ้าจงขับไล่ชาวเมืองนั้นออกเสียทั้งหมด และทำลายศิลารูปแกะสลักของเขาเสียให้สิ้น และทำลายรูปเคารพที่หล่อของเขาเสียให้สิ้น และทำลายบรรดาปูชนียสถานสูงของเขาเสีย

⁵³และเจ้าจงยึดครองแผ่นดินนั้น และเข้าไปตั้งอยู่ในนั้น เพราะเราได้ให้แผ่นดินนั้น ให้เจ้าถือกรรมสิทธิ์

⁵⁴เจ้าทั้งหลายจงจับฉลากมรดกที่ดินนั้นตามตระกูลของเจ้า เผ่าที่ใหญ่เจ้าจงให้มรดกส่วนใหญ่ เผ่าที่ย่อมเจ้าจงให้มรดกส่วนน้อย ดินผืนใดที่ฉลากตกแก่คนใด ก็เป็นของคนนั้น เจ้าจงรับมรดกตามเผ่าของบรรพบุรุษของเจ้า

⁵⁵ถ้าเจ้าทั้งหลายมิได้ขับไล่ชาวเมืองนั้นออกเสีย ผู้ที่เจ้าให้เหลืออยู่นั้นก็จะเป็นอย่างเสี้ยนในนัยน์ตาของเจ้า และเป็นอย่างหนามอยู่ที่สีข้างของเจ้า และเขาทั้งหลายจะรบกวนเจ้าในแผ่นดิน ที่เจ้าเข้าอาศัยอยู่นั้น

⁵⁶และเราจะกระทำแก่เจ้าทั้งหลาย ดังที่เราคิดจะกระทำแก่เขาทั้งหลายนั้น”