Read Holy Bible: Easy-to-Read Translation – พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย โยบ 19 Bible Online

โยบ 19 - Holy Bible: Easy-to-Read Translation – พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย bible

โยบ 19

¹แล้วโยบก็ตอบว่า

²“พวกท่านจะทรมานข้าไปอีกนานแค่ไหน พวกท่านพยายามจะบดขยี้ข้าเป็นชิ้นๆด้วยคำพูดอย่างนี้ไปอีกนานไหม

³พวกท่านพยายามฉีกหน้าข้ามาตั้งสิบครั้งแล้ว ยังไม่รู้สึกอายที่ทำผิดต่อข้าอย่างนี้หรือ

⁴สมมุติว่าข้าได้ทำผิดจริง ข้าเองจะต้องเป็นผู้รับผิด

⁵ถ้าพวกท่านพองตัวว่าดีกว่าข้า และถือเอาความตกต่ำของข้าเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าข้าผิด

⁶ก็รู้ไว้เถิดว่าเป็นพระเจ้าที่ทำให้ข้าดูเหมือนเป็นคนผิด แล้วปิดล้อมโจมตีข้าอย่างนี้

⁷ถึงข้าจะร้องว่า ‘ช่วยด้วย ข้าถูกโบยตี’ ก็ไม่มีใครฟังข้าอยู่ดี ถึงข้าจะร้องให้ช่วย ก็ยังไม่มีความยุติธรรมเกิดขึ้น

⁸พระองค์กั้นทางข้าไม่ให้ผ่าน และทำให้เส้นทางทั้งหลายของข้ามืดไป

⁹พระองค์ปลดศักดิ์ศรีของข้าไปหมด และถอดมงกุฎไปจากหัวข้า

¹⁰พระองค์รื้อข้าลงจากทุกด้าน จนข้าสูญสิ้นไป ความหวังของข้าถูกพระองค์ถอนรากถอนโคนเหมือนต้นไม้

¹¹พระองค์จุดความโกรธเกรี้ยวต่อข้า และนับว่าข้าเป็นศัตรูของพระองค์

¹²กองทัพทั้งหลายของพระองค์เรียงหน้าบุกเข้ามาพร้อมกัน พวกเขาสร้างเนินดินไว้บุกกำแพงข้า และตั้งค่ายล้อมรอบเต็นท์ของข้า

¹³พระองค์ทำให้พี่น้องของข้าเหินห่างจากข้า ส่วนเพื่อนๆของข้าทำตัวเป็นคนแปลกหน้ากับข้า

¹⁴ญาติพี่น้องและพวกเพื่อนสนิทของข้าได้ทอดทิ้งข้าไป แขกทั้งหลายที่เคยมาบ้านข้าหลงลืมข้าหมดแล้ว

¹⁵สาวใช้ของข้ามองข้าเป็นคนแปลกหน้า ข้ากลายเป็นคนต่างด้าวในสายตาพวกเขา

¹⁶ข้าเรียกทาสชายของข้า แต่เขาไม่ตอบ แม้ข้าจะอ้อนวอนให้เขามาช่วยก็ตาม

¹⁷กลิ่นปากของข้าเป็นที่น่ารังเกียจแก่เมียข้า และพี่น้องท้องเดียวกับข้าก็สะอิดสะเอียนข้า

¹⁸แม้แต่เด็กเล็กๆก็ดูหมิ่นข้า เมื่อข้ายืนขึ้นพูด พวกเขาก็พูดต่อว่าข้า

¹⁹พวกเพื่อนสนิททุกคนของข้าต่างก็สะอิดสะเอียนข้า ส่วนคนเหล่านั้นที่ข้ารักก็หักหลังข้า

²⁰กระดูกของข้าอ่อนปวกเปียกซะจนต้องเกาะหนังและเนื้อไว้ ข้ารอดตายอย่างหวุดหวิดเหลือแต่หนังหุ้มฟัน

²¹เพื่อนๆของข้า สงสารข้าด้วย สงสารข้าด้วยเถิด เพราะมือของพระเจ้าได้ตบตีข้า

²²ทำไมพวกท่านต้องไล่ล่าข้าเหมือนกับที่พระเจ้าทำอยู่นี้ กินเนื้อข้ายังไม่อิ่มหรือ

²³ข้าอยากให้มีคนบันทึกคำพูดของข้าเหลือเกิน ข้าอยากให้จารึกไว้บนแผ่นหิน

²⁴ข้าอยากให้สลักคำพูดทั้งหมดของข้าไว้บนแผ่นหินตลอดไป ด้วยสิ่วเหล็กและเคลือบตะกั่ว

²⁵เพราะข้ารู้ว่าผู้ที่จะแก้ต่างให้กับข้านั้นมีชีวิตอยู่ เขาจะยืนขึ้นในที่สุดเพื่อพูดแทนข้าบนผืนดินนี้

²⁶แม้ว่าหนังของข้าจะถูกถลกออกไปแล้วก็ตาม แต่ข้าก็ยังอยากจะเห็นพระเจ้าในขณะที่ข้ายังอยู่ในเนื้อหนังนี้

²⁷ข้าอยากจะเห็นพระองค์ด้วยตัวข้าเอง ด้วยตาของข้าเอง ไม่ใช่มีแต่คนอื่นเห็น ข้าคอยจนเหนื่อยใจแล้ว

²⁸เมื่อพวกท่านพูดว่า ‘ไล่ล่ามันไป’ และกล่าวว่า ‘ปัญหาของมันก็อยู่ที่ตัวมันนั่นแหละ’

²⁹ให้ระวังดาบไว้ให้ดี เพราะความโกรธเกรี้ยวของพวกท่าน สมควรจะถูกลงโทษด้วยดาบ แล้วพวกท่านจะได้รู้ว่าการพิพากษามีจริง”