Read Holy Bible: Easy-to-Read Translation – พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย เยเรมียาห์ 12 Bible Online

เยเรมียาห์ 12 - Holy Bible: Easy-to-Read Translation – พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย bible

เยเรมียาห์ 12

¹พระยาห์เวห์ เมื่อข้าพเจ้าโต้แย้งกับพระองค์ในศาล พระองค์ได้รับการตัดสินว่าถูกเสมอ แต่ข้าพเจ้าอยากจะพูดถึงความยุติธรรมกับพระองค์ ทำไมคนหลอกลวงถึงได้เจริญเอาเจริญเอา ทำไมพวกวางแผนชั่วถึงประสบความสำเร็จ

²พระองค์ปลูกพวกเขาแล้วพวกเขาก็หยั่งรากลงไป และเจริญงอกงามแถมยังออกลูกด้วย พวกเขาพูดถึงพระองค์บ่อยๆ แต่พวกเขาไม่จริงใจต่อพระองค์เลย

³แต่พระยาห์เวห์ พระองค์รู้จักข้าพเจ้า พระองค์เคยเห็นข้าพเจ้าและพระองค์เองก็เคยทดสอบจิตใจของข้าพเจ้าแล้ว ขอให้พระองค์ลากพวกนั้นไปเหมือนลากแกะไปเชือดเถิด คัดพวกมันไว้รอวันเชือดเถิด

⁴แผ่นดินจะแห้งแล้งไปอีกนานแค่ไหน และหญ้าในท้องทุ่งทุกที่จะเหี่ยวแห้งไปถึงเมื่อไหร่ เพราะความชั่วช้าของคนที่อาศัยอยู่ที่นั่น พวกสัตว์และนกถึงถูกกวาดไปเรียบ สิ่งนี้ก็จะเกิดขึ้นด้วย เพราะพวกเขาพูดว่า “พระองค์ไม่เห็นหรอกว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเรา”

⁵พระยาห์เวห์พูดว่า “ถ้าเจ้าวิ่งแข่งกับมนุษย์ที่มีเท้าเหมือนกับเจ้าและพวกเขาทำให้เจ้าหมดแรง เจ้าจะไปวิ่งแข่งกับม้าได้ยังไง ถ้าเจ้ายังสะดุดล้มลงในแผ่นดินที่มีความปลอดภัย แล้วเจ้าจะทำยังไงในป่าทึบริมแม่น้ำจอร์แดน

⁶ที่เราพูดอย่างนี้ก็เพราะแม้แต่พี่น้องและญาติสนิทของเจ้า ยังวางแผนทรยศเจ้าเลย ถึงพวกเขาจะร้องเรียกหาเจ้าสุดเสียง ก็อย่าได้ไปหลงเชื่อพวกเขา ถึงแม้พวกเขาจะพูดหวานกับเจ้า

⁷พระยาห์เวห์พูดว่า เราได้ทอดทิ้งวิหารของเราไป เราได้ละทิ้งมรดกของเราไป เราได้ทิ้งยูดาห์คนที่เรารักไว้ในเงื้อมมือศัตรูของนาง

⁸คนที่เราเรียกว่าคนของเราได้กลายเป็นเหมือนสิงโตป่าต่อเรา นางได้ส่งเสียงคำรามใส่เรา ดังนั้น เราจึงเกลียดนาง

⁹คนของเรากลายเป็นเหมือนนกล่อเหยื่อสำหรับเราหรือยังไง หรือมีนกล่อเหยื่อรายล้อมนางอยู่หรือ รวบรวมสัตว์ป่าทั้งหมดเข้ามา เพื่อว่าพวกมันจะได้กินนาง

¹⁰คนเลี้ยงแกะหลายคนทำลายไร่องุ่นของเรา พวกเขาได้เหยียบย่ำส่วนแบ่งของเราจนราบเรียบ พวกเขาได้ทำให้ส่วนแบ่งที่เรารักกลายเป็นทะเลทรายร้าง

¹¹พวกเขาได้ทำให้มันกลายเป็นที่ดินเปล่าประโยชน์ ดังนั้นที่ดินที่เปล่าประโยชน์นั้นจึงร้องทุกข์ต่อเรา ที่ดินทั้งหมดถูกปล่อยร้างว่างเปล่า แต่ก็ไม่มีใครสนใจใยดี

¹²ดังนั้นนักทำลายจึงเดินทางมาจากที่แห้งแล้งในทะเลทราย ที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะดาบของพระยาห์เวห์กำลังกลืนกินจากสุดปลายโลกด้านหนึ่งไปสุดปลายอีกด้านหนึ่ง ไม่มีสันติสุขสำหรับสิ่งมีชีวิตหน้าไหนทั้งสิ้น

¹³พวกเขาปลูกข้าวสาลี แต่กลับเก็บเกี่ยวหนาม พวกเขาทำงานอย่างเหน็ดเหนื่อย แต่กลับไม่ประสบความสำเร็จ แล้วพวกเขาจะต้องอับอายกับผลผลิตของตัวเอง เพราะพระยาห์เวห์จะระบายความโกรธใส่พวกเขา”

¹⁴พระยาห์เวห์พูดว่าอย่างนี้ คือ “เกี่ยวกับพวกคนชั่วช้าที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินที่อยู่ใกล้กับมรดก ที่เราได้ให้กับคนอิสราเอลนั้น เราจะถอนรากพวกเขาจากแผ่นดินของตัวเอง และถอนรากครอบครัวของยูดาห์ออกไปจากพวกเขาด้วย

¹⁵หลังจากถอนรากพวกเขาแล้ว เราก็จะแสดงความเมตตากับพวกเขาอีกครั้ง เราจะพาพวกเขากลับมา ให้แต่ละคนกลับไปยังมรดกของตัวเอง และแต่ละคนก็จะได้กลับไปยังที่ดินของตัวเอง

¹⁶ในอดีตพวกเขาเคยสอนคนของเราให้สาบานกับพระบาอัล แต่ตอนนี้ถ้าพวกเขาเรียนรู้วิถีทางของคนของเราจริงๆโดยสาบานในนามของเรา ด้วยการพูดว่า ‘พระยาห์เวห์มีชีวิตอยู่แน่ฉันใด …’ ถ้าทำอย่างนี้ พวกเขาก็จะเจริญขึ้นท่ามกลางคนของเรา

¹⁷แต่ถ้าพวกเขาไม่ยอมฟัง เราก็จะถอนรากชนชาตินี้ และทำลายมันทิ้งอย่างแน่นอน” พระยาห์เวห์พูดว่าอย่างนี้