Read Holy Bible: Easy-to-Read Translation – พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย บทเพลง_ร้องทุกข์ 4 Bible Online

บทเพลง_ร้องทุกข์ 4 - Holy Bible: Easy-to-Read Translation – พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย bible

บทเพลง_ร้องทุกข์ 4

¹แย่แล้ว แย่แล้ว ดูสิ ทองคำสูญเสียประกายอันเจิดจ้าของมันขนาดไหน ดูสิ ทองคำอย่างดีสูญเสียประกายระยิบระยับขนาดไหน เพชรพลอยศักดิ์สิทธิ์ถูกทิ้งเกลื่อนกลาดตามท้องถนน

²แย่แล้ว แย่แล้ว พวกลูกๆของศิโยนมีค่ามาก พวกเขามีค่ามากกว่าทองคำบริสุทธิ์ แต่ทำไมตอนนี้คนถึงคิดว่าพวกเขาเป็นแค่หม้อดินกระจอกๆ ที่นักปั้นหม้อปั้นขึ้นมาเท่านั้น

³ขนาดหมาไนยังเลี้ยงนมลูกของมัน แม้แต่แม่หมายังให้ลูกของมันดูดนมจากเต้า แต่ทำไมคนของเราถึงโหดร้าย เหมือนนกกระจอกเทศที่ทิ้งลูกของมันในที่เปล่าเปลี่ยวแห้งแล้ง

⁴ลิ้นของเด็กที่ยังไม่หย่านมติดอยู่ที่เพดานปากเพราะกระหายจัด พวกเด็กเล็กๆร้องขออาหาร แต่ไม่มีใครให้อาหารกับพวกเขา

⁵คนพวกนั้นที่เคยกินอย่างหรูหรา ตอนนี้ยากจนข้นแค้นอยู่ตามท้องถนน คนพวกนั้นที่เคยสวมใส่เสื้อผ้าราคาแพง ตอนนี้เก็บของอยู่ตามกองขยะ

⁶ดังนั้นความชั่วร้ายของคนของผมนั้น ยิ่งใหญ่กว่าความบาปของเมืองโสโดมเสียอีก[4] เมืองโสโดม ถูกทำลายไปชั่วพริบตา ทั้งๆที่ไม่ได้ถูกโจมตี

⁷พวกนาสีร์[5] ของเยรูซาเล็มนั้นเคยขาวกว่าหิมะ พวกเขาเคยขาวกว่าน้ำนม ร่างกายของพวกเขาเคยแดงเปล่งปลั่งเหมือนปะการัง หนวดเคราของพวกเขาเคยเหมือนพลอยสีน้ำเงินเข้ม

⁸แต่ตอนนี้พวกเขาดำยิ่งกว่าขี้เขม่า ไม่มีใครจำพวกเขาได้ตามท้องถนน มีหนังเหี่ยวหุ้มกระดูก และเหี่ยวแห้งเหมือนไม้ฟืนแห้ง

⁹คนที่ตายด้วยดาบในสงคราม ก็ยังดีกว่าอดอยากตาย คนที่ถูกดาบแทงตาย ก็ยังดีกว่าคนเหล่านั้นที่มีไร่นาที่ไม่เกิดผล

¹⁰พวกแม่ที่เต็มไปด้วยความรัก เอาลูกของตัวเองมาต้มกิน พวกลูกๆได้กลายเป็นอาหารสำหรับพวกเขา ตอนที่คนของผมถูกทำลาย

¹¹พระยาห์เวห์แสดงความโกรธเกรี้ยวออกมาอย่างไม่อั้น พระองค์เทความโกรธของพระองค์ออกมา พระองค์จุดไฟในศิโยน และมันเผาผลาญลงไปถึงราก

¹²พวกกษัตริย์ของโลกนี้ไม่เชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น รวมทั้งผู้ที่อาศัยอยู่ในโลกนี้ด้วย พวกเขาไม่เชื่อว่าคู่อริและศัตรูจะฝ่าเข้าไปในประตูเมืองเยรูซาเล็มได้

¹³เป็นเพราะความบาปต่างๆของพวกผู้พูดแทนพระเจ้าและความชั่วช้าของพวกนักบวช คนพวกนี้แหละที่เป็นต้นเหตุทำให้คนบริสุทธิ์ต้องมาสูญเสียเลือดเนื้อ

¹⁴ทั้งพวกผู้พูดแทนพระเจ้าและพวกนักบวชเดินไปมาตามท้องถนนเหมือนคนตาบอด เสื้อผ้าเปื้อนเลือดไม่มีใครกล้าแตะต้องเสื้อผ้าพวกเขา

¹⁵คนได้ร้องตะโกนว่า “ไปให้พ้น พวกไม่บริสุทธิ์ ไปให้พ้น ไปให้พ้น อย่าเข้ามาใกล้เรา” พวกนั้นได้หนีและเดินเร่ร่อนไป คนที่อาศัยอยู่ท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย พูดว่า “พวกเขาจะอยู่ร่วมกับพวกเราไม่ได้อีกแล้ว”

¹⁶พระยาห์เวห์เองเป็นผู้ทำให้พวกเขากระจัดกระจายไป พระองค์ไม่ดูแลพวกเขาอีกต่อไป ไม่มีใครให้เกียรติพวกนักบวช และไม่มีใครไว้ชีวิตของพวกคนแก่

¹⁷ดวงตาของพวกเราอ่อนล้าไปหมด เพราะเฝ้ามองหาความช่วยเหลือแต่ก็เสียเวลาเปล่า เราได้แต่มองแล้วมองอีกจากหอคอย หวังว่าจะมีชนชาติหนึ่งมาช่วย แต่ก็ไม่มีชนชาติไหนมาช่วยกู้พวกเราเลย

¹⁸พวกเขาสะกดรอยพวกเรามา ดังนั้น พวกเราก็เลยไม่กล้าเดินตามถนนใหญ่ จุดจบของเราใกล้เข้ามาแล้ว หมดเวลาของเราแล้ว จุดจบของเรามาถึงแล้ว

¹⁹คนที่ไล่ล่าเรานั้นว่องไวยิ่งกว่าเหยี่ยวในท้องฟ้า พวกเขาไล่กวดเราตามภูเขาต่างๆ พวกเขาซุ่มโจมตีเราในที่เปล่าเปลี่ยวแห้งแล้ง

²⁰กษัตริย์ที่พระยาห์เวห์เป็นผู้แต่งตั้งที่เป็นเหมือนลมหายใจของเรา ได้ตกลงไปในกับดักของพวกเขา เราเคยพูดถึงกษัตริย์องค์นี้ว่า “พวกเราจะอยู่ใต้ร่มเงาของพระองค์ท่ามกลางชนชาติต่างๆนี้”

²¹นางสาวเอโดมที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินอูส ร้องเพลงและเฉลิมฉลองไปเลยในช่วงนี้ แต่ให้รู้ว่าถ้วยแห่งความทุกข์ยากจะเวียนมาถึงเจ้า เจ้าจะเมาและจะเปลื้องผ้าตัวเองให้เปลือยเปล่า

²²นางสาวศิโยนเอ๋ย การลงโทษของเจ้าครบถ้วนแล้ว พระยาห์เวห์จะไม่ปล่อยให้เจ้าเป็นเชลยอีกต่อไป นางสาวเอโดมเอ๋ย พระองค์จะลงโทษต่อความผิดของเจ้า พระองค์จะเปิดโปงความบาปต่างๆของเจ้า