Read Holy Bible: Easy-to-Read Translation – พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย เอเสเคียล 27 Bible Online

เอเสเคียล 27 - Holy Bible: Easy-to-Read Translation – พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย bible

เอเสเคียล 27

¹คำพูดของพระยาห์เวห์ได้มาถึงผมว่า

²“เจ้าลูกมนุษย์ ให้ร้องเพลงไว้อาลัยสำหรับเมืองไทระ

³ให้พูดกับเมืองไทระที่ตั้งอยู่ที่ทางออกสู่ทะเลและเป็นเมืองค้าขายของชนชาติต่างๆตามชายฝั่งทะเลทั้งหลายว่า ‘นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด ไทระเอ๋ย เจ้าพูดว่า “ฉันงามหมดจด”

⁴พรมแดนของเจ้าอยู่ที่กลางทะเล ช่างก่อสร้างได้สร้างเจ้าให้มีความงามหมดจด

⁵พวกเขาเอาไม้สนที่มาจากเสนีร์[67] มาสร้างเป็นแผ่นกระดานของเจ้า พวกเขาเอาไม้สนซีดาร์มาจากเลบานอน มาสร้างเสากระโดงเรือของเจ้า

⁶พวกเขาเอาไม้โอ๊กมาจากบาชาน มาสร้างกรรเชียงของเจ้า พวกเขาใช้ไม้สนที่มาจากชายฝั่งไซปรัส มาสร้างดาดฟ้าเรือของเจ้าและฝังด้วยงาช้าง

⁷พวกเขาเอาผ้าลินินที่เย็บอย่างสวยงามจากประเทศอียิปต์มาทำใบเรือของเจ้า และใบเรือนั้นได้ใช้เป็นธงสำหรับเจ้า กันสาดของเจ้าที่มาจากชายฝั่งเอลีชาห์เป็นสีน้ำเงินและสีม่วง

⁸ผู้คนจากไซดอนและอารวัดเป็นคนพายเรือให้เจ้า ไทระเอ๋ย ต้นหนที่มีความชำนาญทั้งหลายต่างอยู่บนเรือของเจ้า

⁹มีช่างผู้ใหญ่ที่ชำนาญงานของเกบาล[68] อยู่บนเรือของเจ้า พวกเขาคอยชันยาอุดรอยรั่วของเรือ เรือทุกลำในทะเลและกะลาสีเรือทุกคน ต่างมาที่นี่เพื่อซื้อขายสินค้ากับเจ้า

¹⁰ชาวเปอร์เซีย ชาวลูดและชาวพูตก็เป็นทหารรับใช้อยู่ในกองทัพของเจ้า พวกเขาแขวนโล่กับหมวกเหล็กเอาไว้บนกำแพงของเจ้าทำให้เจ้าดูงดงาม

¹¹ชาวอารวัดและชาวเฮเลคเดินไปเดินมาอยู่บนกำแพงทุกด้านของเจ้า ชาวกามัดอยู่ตามหอคอยของเจ้า พวกเขาแขวนโล่ไว้รอบๆกำแพงของเจ้า พวกเขาทำให้เจ้างามหมดจด

¹²ทารชิช ไปมาค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีทรัพย์สมบัติมากมายมหาศาล พวกเขาเอาเงิน เหล็ก ดีบุกและตะกั่วมาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า

¹³ประเทศกรีซ ทูบัลและเมเชคได้มาค้าขายกับเจ้า พวกเขาเอาทาสและข้าวของเครื่องใช้ที่ทำจากทองสัมฤทธิ์มาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า

¹⁴ชาวเบธโทการมาห์[69] เอาม้าใช้งาน ม้าศึกและล่อมาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า

¹⁵ชาวโรเดส[70] มาค้าขายกับเจ้า และเมืองตามชายฝั่งทะเลต่างก็เป็นลูกค้าของเจ้า พวกเขาเอางาช้างกับไม้มะเกลือมาจ่ายเป็นค่าสินค้าให้กับเจ้า

¹⁶ชาวอารัม[71] มาทำการค้ากับเจ้า เป็นเพราะเจ้ามีสินค้ามากมายมหาศาล พวกเขาเอาพลอยสีน้ำเงินอมเขียว ผ้าสีม่วง ผ้าปักลาย ผ้าลินินอย่างดี ปะการัง และทับทิมมาแลกกับสินค้าของเจ้า

¹⁷ยูดาห์กับอิสราเอลก็มาค้าขายกับเจ้า พวกเขาเอาข้าวสาลีจากเมืองมินนิทและขนมหวาน[72] น้ำเชื่อมผลไม้ น้ำมันและยาสมุนไพร มาแลกกับสินค้าของเจ้า

¹⁸ชาวดามัสกัสมาค้าขายกับเจ้าด้วย เขาเอาเหล้าองุ่นจากเมืองเฮลโบน และขนแกะจากเมืองซาฮาห์มาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า เป็นเพราะเจ้ามีสินค้ามากมายมหาศาล

¹⁹ชาวดานและชาวกรีกจากเมืองอุซาลได้ค้าขายกับเจ้า พวกเขาเอาเหล็กหล่อ เครื่องเทศ และอ้อยมาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า

²⁰เมืองเดดานค้าขายผ้ารองอานกับเจ้า

²¹ชาวอาระเบียและบรรดาเจ้าชายทั้งหลายแห่งเมืองเคดาร์ก็เป็นลูกค้าของเจ้า พวกเขาเอาลูกแกะ แกะตัวผู้และแพะมาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า

²²พวกพ่อค้าของเชบาและราอามาห์ก็ค้าขายกับเจ้า พวกเขาเอาเครื่องเทศชั้นเยี่ยมนานาชนิด พลอยมีค่าต่างๆและทองคำ มาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า

²³เมืองฮาราน คานเนห์และเอเดน รวมทั้งพ่อค้าของเชบา และของเมืองอัสชูรและคิลมาด ก็ค้าขายกับเจ้า

²⁴ในตลาดของเจ้า พวกเขาค้าขายเครื่องนุ่งห่มที่สวยงาม ผ้าสีน้ำเงิน งานเย็บปักและพรมหลายหลากสี ที่มีเชือกมัดขมวดเป็นปมไว้อย่างแน่นหนา

²⁵กองเรือของทารชิชทำหน้าที่ขนสินค้าให้กับเจ้า ไทระเอ๋ย เจ้าเป็นเหมือนเรือ ที่เต็มไปด้วยสินค้าจนหนักอึ้งอยู่ใจกลางทะเล

²⁶ฝีพายของเจ้าพาเจ้าออกไปในทะเลลึก แต่ลมตะวันออกทำให้เจ้าอับปางที่ใจกลางทะเลนั้น

²⁷ความร่ำรวยของเจ้า สินค้า และของนำเข้าของเจ้า พวกลูกเรือ ต้นหน และช่างต่อเรือของเจ้า พ่อค้าของเจ้ากับทหารทั้งหมดและคนอื่นๆทุกคนบนเรือ จะจมดิ่งลงใจกลางทะเลในวันที่เจ้าถูกทำลายนั้น

²⁸เมืองตามชายฝั่งจะสั่นไหว เมื่อต้นหนของเจ้าร้องตะโกนออกมา

²⁹ฝีพายที่พายเรือลำอื่นๆอยู่จะสละเรือ ทั้งลูกเรือและต้นหนจะไปยืนอยู่บนชายฝั่ง

³⁰พวกเขาจะตะโกนออกมาและร้องไห้อย่างขมขื่นสำหรับเจ้า พวกเขาจะโปรยดินลงบนหัวและเกลือกกลิ้งในกองขี้เถ้า

³¹พวกเขาจะโกนผมออกให้กับเจ้า และจะสวมเสื้อผ้ากระสอบ พวกเขาจะร้องไห้ให้กับเจ้าด้วยวิญญาณที่เจ็บปวดรวดร้าว และด้วยความเศร้าอันขมขื่น

³²ในขณะที่พวกเขาร้องคร่ำครวญให้กับเจ้า พวกเขาจะร้องเพลงไว้อาลัยสำหรับตัวเจ้าว่า เคยมีใครเป็นเหมือนเมืองไทระบ้าง ตอนที่เธอเงียบจมหายไปในทะเล

³³เจ้าเคยทำให้ชนชาติต่างๆพึงพอใจเมื่อสินค้าของเจ้าออกสู่ทะเล เจ้าเคยทำให้กษัตริย์ทั้งหลายในโลกร่ำรวยด้วยทรัพย์สินอันมหาศาลและสินค้ามากมายของเจ้า

³⁴แต่ตอนนี้ ทะเลได้ทำให้เจ้าแตกอับปางในทะเลลึก ทั้งสินค้าและลูกเรือทั้งหมดของเจ้าต่างจมลงไปกับเจ้าด้วย

³⁵ทุกคนที่อาศัยอยู่ในเมืองตามชายฝั่งต่างรู้สึกหวาดกลัวเพราะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับเจ้า กษัตริย์ทั้งหลายในเมืองเหล่านี้ต่างก็สะดุ้งตกใจ และใบหน้าของพวกเขาก็บิดเบี้ยวด้วยความกลัว

³⁶พวกพ่อค้าที่อยู่ท่ามกลางชนชาติทั้งหลายผิวปากด้วยความตะลึงงัน เจ้าได้มาถึงจุดจบอันน่าสะพรึงกลัวและจะไม่มีเจ้าอีกต่อไป’”