Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 เยเนซิศ 17 Bible Online

เยเนซิศ 17 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

เยเนซิศ 17

¹เมื่ออายุอับรามได้เก้าสิบเก้าปี, พระยะโฮวาได้สำแดงพระองค์ให้ปรากฏแก่อับรามตรัสว่า, “เราเป็นพระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ยิ่งที่สุด; เจ้าจงเดินอยู่ตรงหน้าเราให้เป็นคนดีรอบคอบ.

²เราจะตั้งคำสัญญาไมตรีของเราไว้ในระหว่าง เรากับเจ้า, และเราจะให้วงศ์วานของเจ้าเกิดทวีขึ้นเป็นอันมาก.”

³อับรามก็หมอบกราบซบหน้าลง: พระเจ้าจึงตรัสแก่อับรามว่า,

⁴“นี่แน่ะ, คำสัญญาของเราก็ได้ทำไว้กับเจ้าแล้ว, เจ้าจะเป็นบิดาของชนหลายประเทศ.

⁵เขาจะไม่เรียกชื่อของเจ้าว่าอับรามอีก แต่จะเรียกว่าอับราฮาม; เพราะเราได้ให้เจ้าเป็นบิดาของชนหลายประเทศ.

⁶เราจะให้พงศ์พันธุ์ของเจ้าทวียิ่ง ๆ ขึ้นไป, เราจะให้ชนประเทศต่างๆ และกษัตริย์หลายองค์เกิดมาจากเจ้า.

⁷เราจะตั้งคำสัญญาของเราไว้ในระหว่างเรากับเจ้า, ทำพงศ์พันธุ์ของเจ้าทุกชั่วอายุของเขา, ด้วยจะให้เป็นคำสัญญาถาวรเป็นนิตย์ว่า, เราจะเป็นพระเจ้าของเจ้าทั้งพงศ์พันธุ์ของเจ้าสืบๆ ไป.

⁸แผ่นดินคะนาอันทั้งสิ้นที่เจ้าเป็นแขกเมืองอาศัยอยู่นั้น, เราจะยกให้เจ้าและพงศ์พันธุ์ของเจ้าเพื่อเป็นมฤดกเป็นนิตย์; และเราจะเป็นพระเจ้าของเขาทั้งหลาย.”

⁹พระเจ้าจึงตรัสแก่อับราฮามอีกว่า “เจ้าเองก็ดี, หรือพงศ์พันธุ์ของเจ้าตลอดทุกชั่วอายุก็ดี, จงถือรักษาคำสัญญาไมตรีของเราไว้

¹⁰นี่แหละเป็นหมายสำคัญฝ่ายคำสัญญาไมตรีในระหว่างเรากับเจ้า และพงศ์พันธุ์ของเจ้าสืบ ๆ ไป: จงให้ชายทั้งหลายของเจ้ารับสุนัด.

¹¹เจ้าทั้งหลายต้องเข้าพิธีตัดหนังองคชาติ, เพื่อเป็นหมายสำคัญแห่งคำสัญญาไมตรีในระหว่างเรากับเจ้า.

¹²ชายทั้งหลายในพงศ์พันธุ์ของเจ้าเมื่ออายุได้แปดวันแล้ว, เป็นคนที่เกิดในบ้านของเจ้าก็ดี, หรือชนต่างประเทศที่ซื้อมาด้วยเงินไม่ใช่พงศ์พันธุ์ของเจ้าก็ดี, ต้องรับสุนัดสิ้นทุกคน.

¹³ผู้ที่เกิดในบ้านของเจ้าก็ดีหรือผู้ที่ซื้อมาด้วยเงินของเจ้าก็ดีคงต้องรับพิธีนั้น: คำสัญญาไมตรีของเราจะได้อยู่ในเนื้อหนังของเจ้าเป็นคำสัญญาไมตรีถาวรเป็นนิตย์.

¹⁴ชายผู้ใดที่มิได้รับพิธีตัดหนังองคชาติ, ผู้นั้นต้องตัดขาดจากญาติวงศ์ของตน: ด้วยเป็นผู้หักคำสัญญาไมตรีของเราเสียแล้ว.”

¹⁵พระเจ้าตรัสแก่อับราฮามว่า, “ฝ่ายนางซารายภรรยาของเจ้า ๆ จะไม่เรียกชื่อของนางว่าซาราย, แต่จะเรียกชื่อว่าซารา

¹⁶เราจะอวยพรแก่นางนั้นให้มีบุตรชายด้วยกันกับเจ้า: เราจะอวยพรนางให้เป็นมารดาของชนประเทศต่าง ๆ; กษัตริยของพลเมืองต่างๆ จะเกิดมาจากนางนั้น.”

¹⁷อับราฮามจึงหมอบกราบซบหน้าลงหัวเราะนึกในใจของตนว่า, “คนอายุได้ร้อยปีแล้วจะมีบุตรหรือ?” อายุของนางซาราได้เก้าสิบปีแล้ว, จะมีบุตรหรือ?”

¹⁸อับราฮามจึงทูลพระยะโฮวาว่า, “ขอโปรดให้ยิศมาเอลมีชีวิตเจริญต่อพระพักตรของพระองค์!

¹⁹พระองค์จึงตรัสว่า, “หามิได้, นางซาราภรรยาของเจ้าจะมีบุตรชาย; เราจะเรียกชื่อเด็กนั้นว่ายิศฮาค (หัวเราะ): เราจะตั้งคำสัญญาไมตรีไว้กับเขาและกับพงศ์พันธุ์ของเขาสืบต่อไปเป็นนิตย์.

²⁰ฝ่ายยิศมาเอลนั้น, เราได้ฟังคำของเจ้าแล้ว: นี่แน่ะ, เราได้อวยพรแก่เขา, และจะบันดาลให้เขามีพงศ์พันธุ์ทวีขึ้นเป็นอันมาก; เจ้านายจะเกิดมาแต่เขาสิบสององค์, และเราจะให้เขาเป็นประเทศใหญ่.

²¹แต่คำสัญญาไมตรีของเรา ๆ จะตั้งไว้ต่อยิศฮาคบุตรของเจ้าที่นางซาราจะคลอดปีหน้าฤดูนี้.”

²²เมื่อตรัสเสร็จแล้ว, พระเจ้าจึงเสด็จขึ้นไปจากอับราฮาม.

²³อับราฮามจึงให้ยิศมาเอลบุตรชายของตน, และคนทั้งปวงที่เกิดในเรือนของตนก็ดี, หรือซื้อมาด้วยเงินก็ดี, คือชายทั้งปวงที่อยู่ในครอบครัวของตนนั้น, รับพิธีตัดหนังองคชาติในวันเดียวกัน, ตามพระดำรัสของพระเจ้านั้น.

²⁴เมื่ออับราฮามรับพิธีตัดหนังองคชาตินั้น, อายุได้เก้าสิบเก้าปี.

²⁵ฝ่ายยิศมาเอลบุตรชายของท่าน, เมื่อรับพิธีตัดหนังองคชาติ, อายุได้สิบสามปี.

²⁶อับราฮามบิดากับยิศมาเอลบุตรของท่านได้รับสุนัดในวันเดียวกัน.

²⁷บรรดาชายในครอบครัว, ทั้งคนเกิดในเรือน, กับคนที่ซื้อมาด้วยเงินจากประเทศอื่น, ก็ได้รับสุนัดด้วยกันกับอับราฮามสิ้นทุกคน