Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 เยเนซิศ 24 Bible Online

เยเนซิศ 24 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

เยเนซิศ 24

¹อับราฮามเป็นคนชะราอายุมากแล้ว. และพระยะโฮวาได้ทรงอวยพรให้เจริญบริบูรณ์ทุกประการ.

²อับราฮามได้สั่งคนต้นเรือนว่า, “จงวางมือไว้ที่ใต้ต้นขาของเราเถิด:

³เราจะให้เจ้าสาบาลต่อพระพักตรพระยะโฮวาผู้เป็นพระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์และพระเจ้าแห่งแผ่นดินโลก, ว่าเจ้าจะไม่รับบุตรสาวของชาติคะนาอันที่เราอาศัยอยู่นี้มาให้เป็นภรรยาบุตรชายของเรา:

⁴แต่เจ้าจงไปหาภรรยาให้ยิศฮาคบุตรของเราที่เมืองและหมู่ญาติของเรา.”

⁵ฝ่ายคนต้นเรือนตอบแก่อับราฮามว่า, “หากว่าฝ่ายหญิงไม่เต็มใจมากับข้าพเจ้ายังแผ่นดินนี้: ข้าพเจ้ามิต้องพาบุตรชายของท่านไปยังแผ่นดินที่ท่านออกมานั้นหรือ?”

⁶อับราฮามจึงตอบว่า, “จงระวังให้ดี, อย่าพาบุตรของเราไปที่นั่นเลย.

⁷พระยะโฮวาพระเจ้าแห่งสวรรค์ผู้ทรงพาเรามาจากเรือนบิดาและแผ่นดินแห่งวงศ์ญาติของเรา, ผู้ซึ่งได้ตรัสปฏิญาณไว้ต่อเราว่า, ‘แผ่นดินนี้เราจะมอบใหพงศ์พันธุ์ของเจ้า; พระเจ้าองค์นี้จะใช้ทูตของพระองค์ไปข้างหน้าเจ้า, เจ้าจึงจะได้บุตรสาวจากที่นั่นมาเป็นภรรยาบุตรชายของเรา.

⁸ถ้าหญิงนั้นไม่เต็มใจจะมากับเจ้าแล้ว, เจ้าก็จะพ้นจากคำสาบาลต่อเรานี้: แต่เจ้าอย่าพาบุตรชายของเราไปที่นั่นเลย.”

⁹ส่วนคนต้นเรือนก็วางมือของตนใต้ต้นขาอับราฮามนายของตน, แล้วสาบาลให้ตามเนื้อความนั้น

¹⁰คนต้นเรือนจึงเอาอูฐของนายสิบตัวกับบรรดาทรัพย์สิ่งของๆ นายซึ่งอยู่ในมือของตน, ไปเมืองเมโซปะตาเมียซึ่งเป็นเมืองของนาโฮร.

¹¹เขาจึงให้อูฐคุกเข่าลงริมบ่อน้ำนอกเมืองเวลาเย็น, ซึ่งเป็นเวลาพวกผู้หญิงเคยออกมาตักน้ำ.

¹²คนต้นเรือนจึงได้อธิษฐานพระเจ้าว่า, “ข้าแต่พระยะโฮวา, พระเจ้าของอับราฮามนายข้าพเจ้า, ขอพระองค์ทรงสำแดงความเมตตาแก่อับราฮามนายของข้าพเจ้า, โปรดบันดาลให้การของข้าพเจ้าสำเร็จในเวลาวันนี้.

¹³ข้าพเจ้ายืนอยู่ริมบ่อน้ำ; เมื่อบุตรสาวของชาวเมืองออกมาจะตักน้ำ,

¹⁴หญิงสาวที่ข้าพเจ้าจะพูดกับเขานั้นว่า, ‘ขอเอาหม้อน้ำลงให้ข้าพเจ้าดื่มสักหน่อย,’ และนางนั้นจะว่า, ‘เชิญเถิด, ฉันจะตักให้อูฐของท่านกินด้วย,’ ขอโปรดให้หญิงนั้นแหละเป็นคนที่พระองค์ได้ทรงหมายไว้จะให้แก่ยิศฮาคทาสของพระองค์; ด้วยเหตุนี้ข้าพเจ้าจึงจะรู้ว่าพระองค์ได้ทรงแสดงความเมตตาต่อนายข้าพเจ้า”

¹⁵เมื่อพูดยังมิทันขาดคำ, ก็แลเห็นนางสาวริบะคาบุตรสาวของบะธูเอลผู้เป็นบุตรชายนางมิละคาภรรยาของนาโฮรน้องชายของอับราฮามแบกหม้อน้ำมา.

¹⁶นางคนนี้สวยน่าชม, เป็นสาวพรหมจารี, ยังไม่ได้สมสู่อยู่กับผู้ชายเลย: นางก็ลงไปที่บ่อตักน้ำเต็มหม้อแล้วขึ้นมา.

¹⁷คนต้นเรือนก็วิ่งไปหานางพูดว่า, “ขอน้ำในหม้อรับประทานสักหน่อย.”

¹⁸นางก็ว่า, “นายเจ้าข้า, เชิญรับประทานเถิด.” เขาจึงรีบเอาหม้อน้ำลงที่มือของตนให้เขารับประทาน.

¹⁹เมื่อเขารับประทานแล้ว, นางจึงว่า, “ดีฉันจะตักน้ำให้อูฐของท่านกินจนอิ่มด้วย.”

²⁰เขาก็รีบเทน้ำลงที่ราง, แล้ววิ่งกลับไปที่บ่อตักน้ำให้อูฐกินทุกตัว.

²¹ชายนั้นก็นิ่งแลดูนางอยู่, เพื่อจะรู้ว่าพระยะโฮวาจะทรงโปรดให้การที่มานั้นสำเร็จหรือไม่.

²²ครั้นอูฐกินน้ำอิ่มแล้ว, คนต้นเรือนนั้นก็ให้ห่วงทองคำหนักสองสลึงกับกำไลมือทองคำคู่หนึ่งหนักสิบบาทแก่นาง,

²³แล้วถามว่า, “นางเป็นบุตรท่านผู้ใด? ขอบอกข้าพเจ้าเถิด. ในบ้านของนางมีที่ว่างพอข้าพเจ้าจะพักอยู่ได้หรือ?”

²⁴นางจึงบอกชายนั้นว่า, “ดีฉันเป็นบุตรสาวบะธูเอลผู้เป็นบุตรชายของนางมิละคาที่เกิดกับนาโฮร;”

²⁵แล้วก็บอกกับชายนั้นต่อไปว่า, “ที่บ้านดีฉันมีฟางและหญ้าบริบูรณ์, ทั้งมีที่พักอยู่ได้.”

²⁶แล้วชายนั้นก็น้อมตัวลงนมัสการพระยะโฮวากล่าวว่า,

²⁷“ขอบพระเดชพระคุณพระยะโฮวาพระเจ้าของอับราฮามนายข้าพเจ้า, ผู้หาได้ละทิ้งนายของข้าพเจ้าให้ปราศจากความกรุณาและความสัตย์จริงของพระองค์ไม่: ส่วนข้าพเจ้านั้นพระยะโฮวาได้ทรงนำทางไปถึงบ้านพี่น้องนายข้าพเจ้า.”

²⁸ฝ่ายหญิงสาวนั้นก็วิ่งไปเรือนมารดา, เล่าความให้คนที่บ้านฟัง.

²⁹นางริบะคามีพี่ชายชื่อลาบาน: ลาบานก็วิ่งออกไปหาชายนั้นที่บ่อน้ำ.

³⁰ครั้นลาบานเห็นห่วงและกำไลที่ข้อมือของน้องสาว, กับได้ยินริบะคาน้องสาวพูดถึงคำที่ชายคนนั้นบอกแก่เขา, ลาบานก็ไปหาเห็นชายนั้นยืนอยู่กับอูฐที่บ่อน้ำ,

³¹จึงพูดว่า, “เชิญท่านผู้ได้รับพระพรพระยะโฮวาเจ้ามาเถิด: จะยืนอยู่ภายนอกทำไม? ข้าพเจ้าได้จัดแจงเรือนทั้งที่ให้อูฐอยู่แล้ว.”

³²พอชายนั้นเข้ามาในเรือนแล้ว, ลาบานก็แก้เครื่องอูฐออก, จัดฟางและหญ้าให้อูฐกิน, ตักน้ำให้ชายกับคนทั้งหลายที่มาด้วยนั้นล้างเท้า:

³³แล้วยกอาหารมาตั้งให้รับประทาน; แต่ชายนั้นพูดว่า, “ข้าพเจ้ายังจะไม่รับประทานก่อนข้าพเจ้าจะเล่าเรื่องธุระให้ฟัง. ลาบานก็ว่า, “เชิญพูดเถิด.”

³⁴ชายนั้นจึงบอกว่า, “ข้าพเจ้าเป็นคนต้นเรือนของอับราฮาม.

³⁵พระยะโฮวาทรงอวยพระพรแก่นายข้าพเจ้าเป็นอันมาก; ให้เป็นผู้ใหญ่; พระองค์ได้พระราชทานฝูงแกะฝูงโค เงินทอง คนใช้ชายหญิงและฝูงอูฐฝูงลาให้ท่าน.

³⁶ฝ่ายนางซาราภรรยาของนายมีบุตรกับนายข้าพเจ้าเมื่ออายุแก่มากแล้ว: ท่านได้มอบสมบัติให้บุตรนั้นทั้งสิ้น.

³⁷นายให้ข้าพเจ้าสาบาลตัวว่า, ‘อย่าได้รับบุตรสาวชาวคะนาอันแผ่นดินที่เราอาศัยอยู่นี้มาเป็นภรรยาบุตรของเรา:

³⁸แต่จงไปหาภรรยาให้บุตรชายของเราที่เรือนบิดาและหมู่ญาติของเรา.’

³⁹ข้าพเจ้าจึงพูดแก่นายว่า, ‘บางทีหญิงนั้นจะไม่มากับข้าพเจ้า.’

⁴⁰นายก็บอกข้าพเจ้าว่า, ‘พระยะโฮวาพระเจ้าที่เราปฏิบัตินั้นจะทรงใช้ทูตของพระองค์ให้ไปด้วยเจ้า, จะให้ธุระของเจ้าสำเร็จ; เจ้าจึงจะหาภรรยาให้บุตรชายของเราในวงศ์ญาติและที่เรือนของเราได้.

⁴¹เมื่อเจ้าไปถึงหมู่ญาติของเราแล้ว, เจ้าจะพ้นจากคำสาบาลต่อเรา; คือถ้าเขาไม่ยอมให้หญิงนั้นแก่เจ้า, เจ้าจะพ้นจากคำสาบาลต่อเรา,’

⁴²วันนี้พอข้าพเจ้ามาถึงบ่อน้ำ; ก็ได้อธิษฐานว่า, ‘ข้าแต่พระยะโฮวา, พระเจ้าของอับราฮามนายข้าพเจ้า, ถ้าพระองค์จะทรงโปรดให้ธุระที่ข้าพเจ้ามาสำเร็จ,

⁴³นี่แหละข้าพเจ้ายืนอยู่ริมบ่อน้ำ; ขอพระองค์ทรงบันดาลให้หญิงที่ออกมาตักน้ำที่ข้าพเจ้าจะพูดกับเขานั้นว่า, “ขอให้ข้าพเจ้ารับประทานน้ำที่หม้อสักหน่อย,”

⁴⁴และนางนั้นจะตอบว่า, “เชิญกินเถิด, กับจะตักน้ำให้อูฐของท่านกินด้วย;” ขอให้เป็นหญิงคนนั้นที่พระยะโฮวาได้ทรงหมายไว้จะให้บุตรชายนายของข้าพเจ้า.’

⁴⁵เมื่อข้าพเจ้าอธิษฐานในใจไม่ทันขาดคำ ก็เห็นนางริบะคาแบกหม้อน้ำออกมา, ลงไปตักน้ำในบ่อ; ข้าพเจ้าจึงพูดแก่นางว่า, “ขอน้ำให้ข้าพเจ้ารับประทานบ้าง.”

⁴⁶นางก็รีบเอาหมอน้ำลงจากบ่า, พูดว่า, ‘เชิญเถิด; ดีฉันจะให้อูฐของท่านกินด้วย.’ ข้าพเจ้าจึงได้รับประทาน; และนางก็ตักน้ำให้อูฐกินด้วย.

⁴⁷เมื่อข้าพเจ้าถามนางว่า, ‘เป็นบุตรีท่านผู้ใด?’ นางตอบว่า, ‘เป็นบุตรสาวบะธูเอล, ผู้เป็นบุตรชายนาโฮรทมิละคาเกิดกับนาโฮร;’ ข้าพเจ้าจึงให้ห่วงใส่ที่จมูกกับกำไลที่ข้อมือของนาง;

⁴⁸แล้วข้าพเจ้าได้ก้มตัวน้อมลงนมัสการขอบพระเดชพระคุณพระยะโฮวาพระเจ้าของอับราฮามนายข้าพเจ้า, ผู้ได้ทรงนำไปในทางที่ถูกจนได้หลานสาวของนายข้าพเจ้าเป็นภรรยาบุตรชายของท่าน.

⁴⁹บัดนี้แม้นท่านจะโปรดทำตามความเมตตากรุณาและความสัตย์จริงต่อนายข้าพเจ้า, ขอบอกข้าพเจ้าเถิด: ถ้าหาไม่, ขอบอกด้วย; เพื่อข้าพเจ้าจะได้หันไปข้างขวาหรือข้างซ้ายมือ.”

⁵⁰ลาบานและบะธูเอลจึงตอบว่า, “เหตุการณ์นี้เป็นมาแต่พระยะโฮวา; เราจะว่าได้หรือไม่ได้ก็พูดไม่ถูก.

⁵¹ท่านเห็นริบะคาอยู่ต่อหน้าท่าน; เชิญพาไปให้เป็นภรรยาบุตรชายนายของท่าน, ตามพระดำรัสแห่งพระยะโฮวาที่ตรัสไว้แล้ว”

⁵²ครั้นคนใช้ของอับราฮามได้ยินเขาพูดอย่างนั้นจึงกราบลงที่ดิน, นมัสการพระยะโฮวา.

⁵³ชายนั้นจึงหยิบเครื่องเงิน, เครื่องทองคำ, และผ้านุ่งผ้าห่มให้นางริบะคา, ทั้งให้ของดีประเสริฐแก่พี่ชายและมารดาของนางนั้นด้วย.

⁵⁴ชายนั้นกับคนที่มาด้วยกันก็รับประทานอาหาร และค้างอยู่คืนหนึ่ง. ครั้นรุ่งเช้าก็ลุกขึ้น, ขอลาไปหานายของตน.

⁵⁵พี่ชายและมารดาของหญิงนั้นก็ว่า, “ขอให้นางคอยอยู่หน่อยหนึ่ง, สักสิบเวลาจึงค่อยไป.”

⁵⁶แต่ชายนั้นตอบว่า, “อย่าหน่วงเหนี่ยวข้าพเจ้าไว้ให้เนิ่นช้าเลย, เพราะพระยะโฮวาทรงกระทำให้กิจธุระของข้าพเจ้าสำเร็จแล้ว; ขอให้ลาไปหานายของข้าพเจ้าเถิด.”

⁵⁷เขาทั้งหลายตอบว่า, “จงเรียกนางมาถามดูก่อน.”

⁵⁸เมื่อเขาเรียกนางริบะคามาถามว่า, “จะไปด้วยท่านผู้นี้หรือ?”

⁵⁹นางก็ตอบว่า, “ฉันจะไป” เขาจึงให้นางริบะคาผู้เป็นน้องสาว และพี่เลี้ยงของนางไปกับคนต้นเรือนของอับราฮามและพรรคพวกที่มาด้วยนั้น.

⁶⁰เขาทั้งหลายจึงให้พรนางริบะคาว่า, “น้องของเราเอ๋ย, ขอให้เจ้ามีบุตรหลานตั้งพันตั้งหมื่น, ให้พงศ์พันธุ์ของเจ้าตั้งอยู่ในประตูเมืองของข้าศึก.”

⁶¹นางริบะคากับสาวใช้ของนางก็ลุกขึ้นขี่อูฐตามคนต้นเรือนนั้นไป: คนต้นเรือนก็พานางริบะคาไป.

⁶²ฝ่ายยิศฮาคก็มาจากบ่อน้ำลาฮายรอย, ด้วยท่านอาศัยอยู่ในแผ่นดินทิศใต้.

⁶³เวลาเย็นยิศฮาคก็ออกไปที่ทุ่งนา เพื่อจะตรึกตรองถึงเรื่องต่าง ๆ, จึงเงยหน้าขึ้นแลดูก็เห็นฝูงอูฐมา,

⁶⁴พอนางริบะคาเหลือบตาแลเห็นยิศฮาค นางก็ลงจากอูฐ.

⁶⁵นางได้ถามคนใช้ว่า, “ชายที่เดินในทุ่งนามานั้นคือใคร?” คนใช้ก็บอกว่า, “ผู้นั้นคือนายของข้าพเจ้า.” นางจึงหยิบผ้าคลุมศีรษะไว้.

⁶⁶คนต้นเรือนก็เล่าเรื่องที่ตนได้ทำนั้นให้ยิศฮาคฟังทุกประการ.

⁶⁷ยิศฮาคจึงพานางเข้ามาในทับอาศัยของนางซารามารดาของตน, รับนางริบะคาเป็นภรรยา, มีความรักใคร่มาก: ยิศฮาคก็มีใจเบิกบานคลายความโศกเศร้าถึงมารดา