Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 เยเนซิศ 28 Bible Online

เยเนซิศ 28 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

เยเนซิศ 28

¹ฝ่ายยิศฮาคก็เรียกยาโคบมาอวยพรแล้วสั่งว่า, “เจ้าอย่ารับหญิงชาวคะนาอันเป็นภรรยาเป็นอันขาด.

²จงลุกขึ้นไปยังเมืองพาดันอารำยังบ้านบะธูเอลผู้เป็นตาของเจ้า, รับบุตรสาวของลาบานพี่ชายมารดาของเจ้าเป็นภรรยา.

³ขอให้พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ที่สุดทรงอวยพระพรแก่เจ้า, ให้มีพงศ์พันธุ์ทวีมากขึ้นเป็นหลายตระกูล;

⁴ให้พรของอับราฮามอยู่กับเจ้าทั้งพงศ์พันธุ์ของเจ้าด้วย, เพื่อแผ่นดินนี้ที่เจ้าอาศัยอยู่เป็นแขกเมืองซึ่งพระเจ้าได้พระราชทานแก่อับราฮามแล้วเจ้าจะได้รับเป็นมฤดก.”

⁵ยิศฮาคก็ให้ยาโคบไปเมืองพาดันอารำยังลาบานบุตรบะธูเอลชาวเมืองซูเรียผู้เป็นพี่ชายของนางริบะคามารดาของยาโคบและเอซาว

⁶เอซาวเห็นว่ายิศฮาคอวยพรแก่ยาโคบ, แล้วให้ไปเมืองพาดันอารำเพื่อจะหาภรรยาที่นั่นและเมื่อบิดาอวยพรยาโคบก็ได้สั่งห้ามว่า, “อย่ารับหญิงชาวคะนาอันเป็นภรรยาเลย.”

⁷ยาโคบได้เชื่อฟังคำบิดามารดาจึงไปยังเมืองพาดันอารำ.

⁸ครั้นเอซาวเห็นว่ายิศฮาคบิดาไม่ชอบบุตรีชาวคะนาอัน,

⁹เอซาวจึงไปหายิศมาเอลขอมาฮะลัธน้องสาวของนาบาโยธบุตรของยิศมาเอลบุตรของอับราฮามมาเป็นภรรยาอีกคนหนึ่ง

¹⁰ฝ่ายยาโคบก็ออกจากเมืองบะเอระซาบาจะไปเมืองฮาราน

¹¹ได้มาถึงตำบลแห่งหนึ่งก็ค้างอยู่ที่นั่นตลอดคืน เพราะอาทิตย์ตกแล้ว; เขาหยิบก้อนหินที่นั่นมาวางเป็นหมอนหนุนศีรษะนอนอยู่ที่นั่น.

¹²ก็นิมิตต์ฝันเห็นบันไดตั้งอยู่ที่แผ่นดิน มีปลายสูงขึ้นไปเทียมฟ้า; กับเห็นทูตพระเจ้ากำลังขึ้นลงที่บันไดนั้น;

¹³ทั้งเห็นพระยะโฮวาทรงยืนอยู่เบื้องบนบันได และตรัสว่า, “เราคือพระยะโฮวา พระเจ้าของอับราฮาม และพระเจ้าของยิศฮาคบิดาของเจ้า; แผ่นดินที่เจ้ากำลังนอนอยู่นี้เราจะยกให้เจ้าและพงศ์พันธุ์ของเจ้า:

¹⁴พงศ์พันธุ์ของเจ้าจะมากขึ้นดุจผงคลีดิน; เจ้าจะแผ่ไปข้างทิศตะวันตก, ทิศตะวันออก, ทิศเหนือ, ทิศใต้: มนุษย์โลกทุกชาติจะได้พระพรเพราะเจ้าและพงศ์พันธุ์ของเจ้า.

¹⁵นี่แน่ะ, เมื่อเจ้าจะไปในที่ใดๆ, เราจะอยู่ด้วยเจ้า, จะปกป้องรักษาไว้, และจะพากลับมาถึงแผ่นดินนี้อีก; ด้วยเราจะไม่ละทิ้งเจ้าเสีย กว่าการที่เราได้ตรัสไว้แก่เจ้าจะสำเร็จ.”

¹⁶ยาโคบก็ตื่นขึ้นพูดว่า, “พระยะโฮวาทรงสถิตอยู่ที่นี่แน่แท้; แต่ข้าพเจ้าไม่รู้.”

¹⁷ยาโคบมีความเกรงกลัวจึงว่า, “ที่นี่เป็นที่ศักดิ์สิทธิ์นัก! เป็นโบสถ์ของพระเจ้าจริงและเป็นประตูสวรรค์.”

¹⁸ในเวลารุ่งเช้า ยาโคบก็ลูกขึ้นปักก้อนหินที่ทำหมอนหนุนศีรษะนั้นตั้งไว้เป็นเสาสำคัญ, แล้วเทน้ำมันลงบนปลายเสาหินนั้น.

¹⁹ยาโคบก็ตั้งชื่อตำบลนั้นว่าเบธเอล; แต่เดิมเองนั้นมีชื่อว่าลูศ.

²⁰ยาโคบก็บนตัวไว้ว่า, “ถ้าพระเจ้าทรงสถิตอยู่กับข้าพเจ้า, ปกป้องรักษาข้าพเจ้าไว้ในทางที่จะไปนี้, ให้มีอาหารรับประทาน, มีเสื้อผ้านุ่งห่ม,

²¹ให้กลับมาถึงบ้านบิดาข้าพเจ้าอีกโดยความสุขสวัสดิ์, พระยะโฮวาจะเป็นพระเจ้าของข้าพเจ้า.

²²ก้อนหินนี้ที่ข้าพเจ้าได้ปักตั้งขึ้นเป็นเสาสำคัญนั้น จะเป็นโบสถ์ของพระเจ้า: และสารพัตรที่พระองค์จะพระราชทานให้แก่ข้าพเจ้านั้น, ข้าพเจ้าจะแบ่งออกเป็นสิบส่วนถวายส่วนหนึ่งแก่พระองค์.”