Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 เอษรา 9 Bible Online

เอษรา 9 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

เอษรา 9

¹เมื่อการงานนั้นเสร็จแล้ว, เจ้านายทั้งปวงได้มาหาข้าพเจ้ากล่าวว่า, พลไพร่ในพวกยิศราเอล, และพวกปุโรหิต, และพวกเลวี, หลายคนไม่ได้แยกรักษาตัวให้ปราศจากคนต่างประเทศ, ยอมประพฤติตามธรรมเนียอันน่าเกลียดของเขา, คือตามธรรมเนียมพวกคะนาอัน, พวกฮิธธี, พวกฟะรีซี, พวกยะบูศ, พวกอำโมน, พวกโมอาบ, พวกอายฆุบโตและพวกอะโมรี.

²ด้วยว่าเขาได้เอาบุตรีของคนต่างด้าวนั้นมาเป็นภรรยาของตน, และเอามายกให้เป็นภรรยาบุตรชายของเขาด้วย: และเช่นนั้นพงศ์พันธุ์คนบริสุทธิ์จึงระคนปนกับพงศ์พันธุ์ชาวชนต่างด้าว; และยิ่งกว่านั้นผู้เป็นเจ้านายและผู้ครองเมืองได้เป็นหัวหน้าในการหลงนั้น.

³และเมื่อข้าพเจ้าได้ยินได้ฟังดังนั้น. ข้าพเจ้าได้ฉีกเสื้อและผ้าห่มเสีย, และได้ถอนผมและหนวดเสีย, และได้นั่งลงมีใจสะดุ้งหวาดหวั่นไหว.

⁴คนทั้งปวงที่ยังกลัวเกรงต่อคำโอวาทของพระองค์พระเจ้าแห่งพวกยิศราเอลจึงพากันมาหาข้าพเจ้า, เพราะเหตุการหลงผิดแห่งคนทั้งปวงที่ต้องถูกกวาดเอาไปเป็นชะเลยนั้น; และข้าพเจ้าได้นั่งลงเป็นทุกข์จนใจอยู่จนถึงกำหนดถวายเครื่องบูชาเวลาเย็น

⁵และครั้นถึงกำหนดถวายเครื่องบูชาเวลาเย็นแล้ว, ข้าพเจ้าได้ลุกขึ้นจากความโศกเศร้า; และเมื่อได้ฉีกเสื้อและผ้าห่มจนขาดแล้ว, ข้าพเจ้าได้คุกเข่ากราบลงและเหยียดมือออกอ้อนวอนต่อพระยะโฮวาพระเจ้าของข้าพเจ้า.

⁶และได้กราบทูลว่า, โอ้พระเจ้าข้า, ข้าพเจ้ามีความและอายขวยเขินจนไม่อาจลืมตาถึงพระองค์พระเจ้าของข้าพเจ้าได้; ด้วยว่าความชั่วของพวกข้าพเจ้าได้มากขึ้นจนท่วมศีรษะ, และความหลงผิดของพวกข้าพเจ้าได้มากขึ้นเทียมฟ้า.

⁷ตั้งแต่กาลครั้งปู่ย่าตายายของพวกข้าพเจ้าตลอดมาจนถึงทุกวันนี้ ความผิดของพวกข้าพเจ้าได้มากทวีขึ้น, และเพราเหตุความหลงผิดนั้น, กษัตริย์และพวกปุโรหิตทั้งปวงในพวกข้าพเจ้า, จึงต้องถูกมอบไว้ในมือกษัตริย์ต่างประเทศ, เพื่อจะถูกคมดาบ, เพื่อจะได้เป็นชะเลย, เพื่อจะได้ถูกล้างผลาญ, และเพื่อจะได้ความละอายเหมือนอย่างทุกวันนี้.

⁸และบัดนี้พระองค์พระเจ้าของพวกข้าพเจ้าได้ทรงสำแดงความเมตตากรุณาชั่วเวลาหนึ่ง, เพื่อพวกข้าพเจ้าจะได้มีพงศ์พันธุ์เชื้อสายรอดเหลืออยู่บ้าง, และเพื่อจะได้ทรงโปรดให้ข้าพเจ้ามีหลักอันหนึ่งในที่สถานอันบริสุทธิ์ของพระองค์, เพื่อพระองค์จะได้ทรงบันดาลให้สว่างของพระองค์ส่องมายังตาของพวกข้าพเจ้าบ้าง, และจะได้ทรงโปรดให้พวกข้าพเจ้าชื่นใจสักชั่วขณะหนึ่งในการเป็นทาสของเรานั้น.

⁹ด้วยว่าพวกข้าพเจ้าเป็นทาสเขาอยู่; แต่ทว่าพระองค์หาได้ทรงละทิ้งพวกข้าพเจ้าไว้ในการเป็นทาสของพวกข้าพเจ้านั้นไม่, แต่พระองค์ได้ทรงสำแดงความเมตตากรุณาแก่พวกข้าพเจ้าต่อหน้ากษัตริย์แผ่นดินฟารัศ, เพื่อจะได้ทรงโปรดให้พวกข้าพเจ้ามีความทุเลาบ้าง, และเพื่อพวกข้าพเจ้าจะได้ก่อสร้างโบสถ์วิหารของพระองค์ขึ้นไว้, และเพื่อจะได้ซ่อมแซมซึ่งหักพังชำรุดเสีย, และเพื่อจะได้ทรงโปรดให้พวกข้าพเจ้ามีกำแพงสำหรับป้องกันแผ่นดินยะฮูดาและกรุงยะรูซาเลม.

¹⁰และบัดนี้, โอ้พระเจ้าข้า, พวกข้าพเจ้าจะกราบทูลพระองค์อย่างไรได้? ด้วยว่าพวกข้าพเจ้าได้ทิ้งบทพระบัญญัติทั้งปวงของพระองค์เสีย,

¹¹คือบรรดาคำโอวาทที่พระองค์ได้ทรงบัญญัติไว้โดยผู้ทำนายและคนรับใช้ทั้งปวงของพระองค์ซึ่งทรงรับสั่งว่า, แผ่นดินที่เจ้าทั้งหลายจะไปรับเอาและตั้งอาศัยอยู่นั้น, เป็นแผ่นดินที่โสโครกด้วยการประพฤติชั่วลามกแห่งชาวชนที่แผ่นดินนั้น, ด้วยว่าเขาได้ให้แผ่นดินนั้นเต็มไปด้วยความโสโครกอันน่าเกลียดของเขาทั่วไป ตั้งแต่เขตต์บนตลอดถึงเขตต์ล่าง.

¹²เหตุฉะนั้นพระองค์จึงได้ทรงห้ามว่า, อย่าเอาบุตรหญิงของตนไปมอบให้เป็นภรรยาบุตรชายของเขา, และอย่ารับเอาบุตรหญิงของเขามาเป็นภรรยาบุตรชายของตน, หรือกระทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดเป็นที่ให้เขามีความสุขความเจริญขึ้น: เพื่อเจ้าทั้งหลายจะได้มีกำลังตั้งมั่น, และจะได้อยู่ที่แผ่นดินนั้นกินของอิ่มบริบูรณ์, และจะได้มอบแผ่นดินนั้นไว้กับลูกหลานเหลนให้เป็นมรดกของเขาสืบต่อไปเป็นนิตย์.

¹³และเมื่อพวกข้าพเจ้าได้รับโทษเพราะเหตุความชั่ว, และการหลงผิดมากมายดังนี้แล้ว, และเมื่อพระองค์ได้ทรงลงพระราชอาชญาแต่น้อยไม่เท่าเทียมกับความผิดของพวกข้าพเจ้า, และได้ทรงโปรดให้พวกข้าพเจ้ารอดพ้นด้งนี้นั้น;

¹⁴ถ้าหากพวกข้าพเจ้ายังซ้ำล่วงพระบัญญัติของพระองค์, โดยยอมปะปนแต่งงานรับเป็นผัวเมียกัน, เข้าส่วนกันกับคนที่เคยประพฤติชั่วลามกต่างๆ นั้น? ก็มิเป็นการสมควรที่พระองค์จะทรงเคืองพระทัย, จนพระองค์จะทรงล้างผลาญพวกข้าพเจ้าเสียไม่ให้มีเหลือเลยหรือ?

¹⁵โอ้พระยะโฮวา, พระเจ้าแห่งพวกยิศราเอล, พระองค์เป็นผู้ชอบธรรม: และถึงพวกข้าพเจ้าได้รอดพ้นเหลืออยู่บ้างทุกวันนี้: ดูเถิด, พวกข้าพเจ้าและความหลงผิดทั้งปวงของพวกข้าพเจ้านั้นอยู่ตรงพระพักตรของพระองค์: เหตุฉะนั้นพวกข้าพเจ้าจะแก้ตัวในการหลงผิดนี้ต่อพระพักตรพระองค์ไม่ได้เลย