Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 เอ็กโซโด 7 Bible Online

เอ็กโซโด 7 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

เอ็กโซโด 7

¹พระยะโฮวาจึงตรัสแก่โมเซว่า, “นี่แหละ, เราได้ตั้งเจ้าไว้เป็นผู้แทนพระเจ้าต่อฟาโร, และได้ตั้งอาโรนพี่ชายของเจ้าเป็นผู้กล่าวคำพยากรณ์แทนเจ้า.

²เจ้าจะประกาศข้อความทั้งหมดซึ่งเราสั่งแก่เจ้า; แล้วอาโรนพี่ชายของเจ้าจะบอกแก่ฟาโรให้ปล่อยชนชาติยิศราเอลออกไปจากประเทศของท่าน.

³เราจะให้ใจของฟาโรแข็งกะด้างไป, แล้วจะทำหมายสำคัญและการอัศจรรย์ของเราให้ทวีมากขึ้นในประเทศอายฆุบโต.

⁴แต่ฟาโรคงจะไม่เชื่อฟังเจ้า, แล้วเราจึงจะเหยียดหัตถ์ของเราเหนือประเทศอายฆุบโต, และจะพาหมู่กองพลไพร่ของเรา, คือชนชาติยิศราเอล, ให้พ้นจากประเทศนั้นด้วยการปรับโทษอันใหญ่หลวง.

⁵ชาวอายฆุบโตจึงจะรู้ว่าเราคือยะโฮวา, ต่อเมื่อเราได้เหยียดหัตถ์ออกเหนือประเทศอายฆุบโต, และพาชนชาติยิศราเอลออกจากท่ามกลางเขา.”

⁶พระยะโฮวาตรัสสั่งแก่โมเซและอาโรนอย่างไร, เขาก็กระทำตามอย่างนั้น.

⁷ขณะเมื่อเขาทั้งสองไปทูลฟาโร, โมเซมีอายุได้แปดสิบปี, และอาโรนมีอายุได้แปดสิบสามปี

⁸พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซและอาโรนว่า,

⁹“เมื่อฟาโรจะสั่งให้แสดงการอัศจรรย์เป็นพะยานสนับสนุนเจ้า; แล้วเจ้าจงบอกอาโรนให้โยนไม้เท้าของเจ้าลงต่อหน้าฟาโรให้ไม้เท้านั้นกลายเป็นงู.”

¹⁰โมเซกับอาโรนจึงได้เข้าไปเฝ้ากษัตริย์ฟาโร, แล้วพระยะโฮวาได้ตรัสสั่งแก่เขาอย่างไร. เขาก็ได้กระทำตามอย่างนั้น: อาโรนก็ได้โยนไม้เท้าลงต่อพระพักตรกษัตริย์ฟาโรและต่อหน้าข้าราชการทั้งปวง, ไม้นั้นก็กลายเป็นงู.

¹¹ครั้งนั้นกษัตริย์ฟาโรทรงเรียกพวกนักปราชญ์และพวกทำเล่ห์กะเท่ห์, คือชนชาติอายฆุบโตซึ่งมีวิชาเล่นกลมา, เขาก็กระทำได้เช่นนั้นเหมือนกันด้วยเล่ห์กลของเขา.

¹²เมื่อเขาต่างคนต่างโยนไม้เท้าลง, ไม้เหล่านั้นก็กลายเป็นงู: แต่ไม้เท้าของอาโรนได้กลืนไม้เท้าของเขาเสียหมด.

¹³แต่พระทัยของกษัตริย์ฟาโรก็กะด้างไป, หายอมเชื่อฟังตามที่พระยะโฮวาตรัสไว้แล้วไม่

¹⁴พระยะโฮวาได้ตรัสแก่โมเซว่า, “ใจของฟาโรดื้อด้าน, ไม่ยอมปล่อยให้พลไพร่ออกไป.

¹⁵เจ้าจงถือไม้เท้าที่กลายเป็นงูได้นั้นไปยืนคอยพบฟาโรอยู่ที่ริมฝั่งแม่น้ำในเวลาเช้า. เมื่อจะเสด็จไปยังแม่น้ำนั้น.

¹⁶และจงกล่าวแก่ท่านว่า, ‘พระยะโฮวา, พระเจ้าของชาติเฮ็บราย, ตรัสสั่งให้ข้าพเจ้ามาบอกว่า, “จงปล่อยพลไพร่ของเราไป, เพื่อเขาจะปรนนิบัติเราในป่า:” นี่แหละ, จนป่านนี้ท่านก็มิได้เชื่อฟัง.

¹⁷พระยะโฮวาตรัสว่า, “โดยการนี้ท่านจะทราบว่าเราคือยะโฮวา: คือเมื่อเราเอาไม้เท้าที่ถือไว้นั้นฟาดแม่น้ำ, น้ำนั้นจะกลายเป็นโลหิต.

¹⁸ปลาซึ่งอยู่ในแม่น้ำจะตาย, และแม่น้ำจะมีกลิ่นเหม็น; และเมื่อชาวอายฆุบโตจะดื่มน้ำในแม่น้ำนั้นเขาจะเหม็นเบื่อ.’ ”

¹⁹พระยะโฮวาตรัสสั่งแก่โมเซอีกว่า, “จงบอกอาโรนให้ถือไม้เท้าของเจ้าเหยียดออกเหนือน้ำ ณ ประเทศอายฆุบโต, คือที่แม่น้ำ, คลอง, บึงและบ่อน้ำของเขา, เพื่อจะได้กลายเป็นโลหิตจะมีแต่โลหิต; ตลอดแผ่นดินอายฆุบโต, ทั้งน้ำที่อยู่ในภาชนะไม้และภาชนะหินด้วย.”

²⁰พระยะโฮวาตรัสสั่งแก่โมเซและอาโรนอย่างไร, เราทั้งสองก็ได้กระทำอย่างนั้น; คือโมเซได้ยกไม้เท้าขึ้นตีน้ำในแม่น้ำนั้นต่อพระพักตรกษัตริย์ฟาโร, และต่อหน้าพวกข้าราชการ; แล้วน้ำนั้นได้กลายเป็นโลหิตไปทั้งสิ้น.

²¹ปลาที่อยู่ในแม่น้ำนั้นก็ตาย; แม่น้ำก็เหม็น, และชาวอายฆุบโตจะดื่มน้ำในแม่น้ำนั้นไม่ได้; และจึงมีโลหิตทั่วไปทั้งประเทศอายฆุบโต.

²²พวกเล่นกลชาวอายฆุบโตได้ทำดุจกันตามวิธีเล่นกลของเขาแล้วพระทัยของกษัตริย์ฟาโรก็กะด้างไปอีกหาเชื่อฟังไม่; ตามซึ่งพระยะโฮวาตรัสไว้แล้ว.

²³กษัตริย์ฟาโรได้เสด็จกลับเข้าในราชวังมิได้เอาพระทัยใส่ในในเหตุการณ์ครั้งนี้เหมือนกัน.

²⁴ชาติอายฆุบโตทั้งปวงก็พากันขุดหลุมตามริมแม่น้ำเพื่อหาน้ำกิน; เพราะเขากินน้ำในแม่น้ำนั้นไม่ได้.

²⁵นับตั้งแต่เวลาที่พระยะโฮวาทรงบันดาลให้น้ำในแม่น้ำนั้นเน่าไปถ้วนกำหนดเจ็ดวัน