Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 โยบ 15 Bible Online

โยบ 15 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

โยบ 15

¹แล้วอาลีฟาศชาวเธมานจึงกล่าวตอบว่า,

²“ควรหรือที่คนมีปัญญาจะกล่าวความเห็นที่ไร้สารเช่นนี้, และบรรจุลมตะวันออกเข้าไว้ในท้องของเขา

³ควรหรือที่เขาจะอ้างเหตุผลด้วยคำพูดอันไร้ประโยชน์, และด้วยคำกล่าวซึ่งไม่มีดีอะไรเลย.

⁴เออ, ท่านได้ละทิ้งความเกรงกลัวพระเจ้าเสียหมด, เป็นเชิงชวนให้คนอื่นไม่เคารพต่อพระองค์ด้วย.

⁵เพราะว่าความชั่วของท่านนั้นแหละได้สอนให้ปากของท่านพูดออกมา, และท่านก็เลือกใช้ลิ้นของคนฉลาดแกมโกง.

⁶ปากของท่านเองจึงปรับโทษตัวท่านเอง, มิใช่ข้าพเจ้านะ, เออ, ริมฝีปากของท่านก็เป็นพะยานปรักปรำท่านเอง

⁷“ท่านเป็นคนแรกที่เกิดมาหรือ? หรือท่านได้เกิดมาก่อนภูเขาเกิด?

⁸ท่านได้ยินข้อหารือลับของพระเจ้าหรือ? และท่านคิดว่าท่านรวมเอาปัญญาไว้ในตัวท่านคนเดียวหรือ?

⁹ท่านนะรู้อะไรที่พวกเราไม่รู้? ท่านนะเข้าใจอะไรที่พวกเราไม่เข้าใจหรือ?

¹⁰ทั้งคนศีรษะหงอกและคนมีอาวุโสสูง, แก่กว่าบิดาของท่านอีก, ก็อยู่ในพวกเรา,

¹¹คำเล้าโลมแห่งพระเจ้าท่านเห็นเป็นของเล็กน้อยไปหรือ? เป็นคำสุภาพที่มากล่าวแก่ท่านด้วย.

¹²เหตุไฉนท่านจึงปล่อยตัวไปตามความรู้สึกสะเทือนใจ, และตาของท่านก็ลุกเป็นไฟ.

¹³จนท่านกลับหวนจิตต์มาต่อสู้พระเจ้า, และปล่อยให้ปากของท่านพูดคำเช่นนี้ออกมา?

¹⁴มนุษย์เป็นอะไรมาจึงจะเป็นผู้บริสุทธิ์ได้? และเขาที่เกิดแต่เพศหญิงจะเป็นผู้ชอบธรรมอย่างไรได้?

¹⁵นี่แหละ, พระเจ้าไม่ทรงไว้พระทัยในเหล่าเทพยเจ้าของพระองค์เลย. เออ, แม้สวรรค์นั้นก็ยังไม่บริสุทธิ์ในคลองพระเนตรของพระองค์.

¹⁶มนุษย์ผู้เต็มไปด้วยมลทินโสโครก, ผู้ดื่มความชั่วดุจดื่มน้ำ, จะไม่เป็นที่ไว้วางใจต่อพระเจ้ายิ่งกว่านั้นสักเท่าใด

¹⁷“ข้าฯ จะชี้แจงให้ท่านทราบ, จงฟังเถิด; ข้าฯ จะกล่าวตามที่ได้รู้เห็นมา:

¹⁸ซึ่งเป็นคำผู้มีปัญญาได้กล่าวสืบเนื่องกันมาแต่บรรพบุรุษของเขา, มิได้ปิดบังไว้เลย;

¹⁹เขาเหล่าเดียวได้รับเป็นผู้ปกครองเมืองนั้นไว้, ไม่มีคนต่างชาติเข้ามาปะปนเขา:

²⁰คนชั่วย่อมทนทุกข์ทรมานด้วยความเจ็บปวดตลอดเวลาในอายุของเขา, และจำนวนปีของเขาทรงกำหนดไว้สำหรับผู้มาข่มเหง.

²¹เสียงอันน่ากลัวก้องอยู่ในหูของเขาว่า, ขณะที่กำลังจำเริญจะมีผู้มาทำลายเสียหมด.

²²เขาไม่เชื่อเลยว่า, เมื่อเขาไปในเวลาค่ำคืน, จะกลับมาได้. เขาคิดว่ามีดาบคอยฟันเขาอยู่.

²³เขาเห็นไปว่า, เขาจะเที่ยวไปหาอาหารในที่ต่างๆ ถามว่า, ‘มีอาหารที่ไหน?’ เขารู้ว่า, วันแห่งความมืดนั้นเข้ามาใกล้จะถึงเขาแล้ว.

²⁴ความทุกข์และความกลุ้มใจก็ทำให้เขากลัวไปต่างๆ มันจะมาผจญเอาชะนะเขา, ดุจกษัตริย์ยกทัพมาตีเขา.

²⁵เพราะว่าเขาได้เหยียดมือออกต่อสู้พระเจ้า, และได้ตั้งตัวท้าทายต่อท่านผู้ทรงฤทธิ์.

²⁶เขาวิ่งไปด้วยคอแข็ง, หันโล่ห์ด้านปุ่มแหลมของเขาเข้าสู้พระเจ้า.

²⁷เพราะว่าเขาละเลยปล่อยให้หน้าตาของเขาอ้วนพี, และทำให้พุงของเขาพลุ้ยเป็นลอนๆ.

²⁸เขาตั้งบ้านเรือนอาศัยอยู่ในเมืองร้าง, ในคฤหาสน์ซึ่งไม่มีคนอยู่, และเกือบจะพังอยู่แล้ว.

²⁹ที่สุดเขาจะไม่มั่งมี, ทรัพย์สินของเขาจะไม่คงอยู่, และทรัพย์สมบัติของเขาก็จะไม่เพิ่มพูนขึ้นในไร่นา.

³⁰ด้วยลมแห่งพระโอษฐ์ของพระเจ้าเป่ามาเขาก็เสียหายไป.

³¹อย่าให้เขาผู้นั้นไว้วางใจในความชั่ว, อันเป็นสิ่งที่ล่อลวงตัวของตนเอง, ด้วยว่าความชั่วนั้นแหละจะกลับมาเป็นบำเหน็จตอบแทนเขา;

³²ผลกรรมนั้นจะเกิดขึ้นบั่นทอนอายุของเขา, และสาขาของเขาจะไม่เขียวสด.

³³เขาจะร่วงโรยไปดุจเถาองุ่นที่ผลของมันหล่นเมื่อยังดิบๆ อยู่, และดุจต้นมะกอกเทศที่สลัดดอกให้หล่นร่วงเสียไป.

³⁴ด้วยว่าพวกที่ไม่มีพระเจ้าจะเป็นหมัน, และไฟก็จะเผาผลาญทับอาศัยแห่งสินบน.

³⁵เขาก็กำเนิดเล่ห์ร้ายไว้ในตัว, และคลอดออกมาเป็นความยากเข็ญ: คือท้องของเขาได้เตรียมอุบายไว้ล่อลวงตัวเขาเอง.”