Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 โยบ 20 Bible Online

โยบ 20 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

โยบ 20

¹แล้วโซฟาร์ชาวนาอามานจึงกล่าวตอบว่า,

²“เพราะเหตุนี้ความคิดนึกของข้าฯ ก็คิดนึกไปต่างๆ นาๆ, และโดยเหตุนี้ทำให้ข้าฯ คิดผลุนผลันไป,-

³คือเมื่อข้าฯ ได้ยินคำติเตียนที่ทำให้ข้าฯ ละอายยิ่ง. แต่ข้าฯ ยังมีสติที่จะทำให้ข้าฯ สำนึกตอบได้

⁴“ท่านไม่รู้หรือว่า, ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์มา, ตั้งแต่มนุษย์ได้ถูกสถาปนาไว้บนพื้นพิภพ,

⁵ความราบรื่นของคนชั่วมีระยะเวลาอันสั้น, และความชื่นบานแห่งคนไม่มีพระเจ้ามีอยู่ชั่วเวลาประเดี๋ยวเดียว.

⁶แม้ความสูงของเขาจะเด่นขึ้นไปเทียมฟ้า, และหัวของเขาสูงขึ้นไปถึงเมฆ;

⁷ถึงกระนั้นเขาจะพินาศไปเป็นนิตย์ดุจอาจมของเขาเอง. คนทั้งหลายที่เคยเห็นเขามาแต่ก่อนจะถามว่า, ‘เขาอยู่ที่ไหน?’

⁸เขาจะเลื่อนลอยไปดุจความฝัน, และจะไม่มีใครพบเห็นเขาอีกเลย. เออ, เขาจะถูกขับไล่เสียดุจความฝันในเวลากลางคืน.

⁹ตาซึ่งเคยเห็นเขามานั้นจะไม่เห็นเขาอีกเลย; และถิ่นฐานของเขาจะไม่เห็นเขาอีกต่อไป.

¹⁰ลูกหลานของเขาจะไปขอความช่วยเหลือจากคนยากจน; และมือของเขาจะต้องยื่นทรัพย์สมบัติของเขาคืนไป.

¹¹กะดูกของเขาสมบูรณ์ไปด้วยความหนุ่มแน่น, แต่มันจะต้องนอนลงกับเขาในดิน

¹²“แม้ความชั่วมีรสหวานอยู่ในปากของเขา; แม้เขาจะซ่อนมันไว้ใต้ลิ้นของเขา.

¹³ถึงแม้ว่าเขาจะสงวนมันไว้, ไม่ยอมกลืนลงไป, แต่อมนิ่งไว้ในปาก:

¹⁴แต่อาหารนั้น, เมื่อตกลงไปในท้อง, ก็บูด; มันก็กลับเป็นเหมือนพิษงูเข้าไปอยู่ในตัวเขา.

¹⁵เขาได้กลืนทรัพย์สมบัติเข้าไป, และจะต้องสำรอกออกมาอีก; พระเจ้าจะทรงกำจัดมันออกมาจากท้องของเขา.

¹⁶เขาจะดูดกินพิษแห่งงูร้าย, และลิ้นของงูแม่ตะงาวจะฆ่าเขาเสีย.

¹⁷เขาจะไม่ได้พบเห็นแม่น้ำ, -คือลำธารที่ไหลเปี่ยมไปด้วยน้ำผึ้งและน้ำมันเนย.

¹⁸สิ่งที่เขาขวนขวายหามาได้, ก็จะต้องจ่ายคืน, และจะกลืนกินเสียไม่ได้. เข้าของที่เขาได้มาจะไม่ทำให้เขาชื่นใจ.

¹⁹เพราะว่าเขาได้รีดเอามาจากคนจน, แล้วทอดทิ้งเขาเสียทีเดียว; เขาได้แย่งชิงเอาเรือนของเขามา, ซึ่งเขาเองมิได้ปลูกสร้างขึ้น

²⁰“ด้วยว่าความโลภของเขาไม่รู้จักสงบลงเลยนั้น, เขาจะเก็บสิ่งที่เขาพอใจนั้นไว้ไม่ได้เลย.

²¹ไม่มีอะไรเหลืออยู่อีกที่เขาไม่ได้เขมือบเข้าไป. เหตุฉะนั้นความจำเริญของเขาจะไม่ถาวร.

²²ในขณะที่เขากำลังอิ่มหมีพีมัน, เขาจะตกลงไปในระดับขัดสน, มือของคนเข็ญใจทุกคนก็จะมายื้อแย่งเอาไปจากเขา.

²³เมื่อนั้นแหละท้องเขาจะอิ่มหนำ, ด้วยพระองค์จะทรงทุ่มเทพระพิโรธอันน่าสยดสยองมายังเขา, และพระพิโรธนี้จะโปรยลงมาให้เขากินเป็นอาหาร.

²⁴เขาจะหนีจากอาวุธเหล็ก, และธนูทองเหลืองจะเสียบเข้าที่ตัวเขา.

²⁵เมื่อเขาถอนมันออกมา, และมันออกมาจากร่างของเขาแล้ว; เออ, ปลายลูกศรอันเป็นเงาปลาบนั้นออกมาจากกะเพาะดีของเขา: เมื่อนั้นความหวาดกลัวก็เกิดขึ้นแก่เขา

²⁶“ความมืดมนก็เข้ามาปกคลุมทรัพย์สมบัติของเขา. ไฟที่ไม่ใช่มนุษย์ได้กระพือขึ้นจะเผาผลาญเขาเสีย. มันไหม้สรรพสิ่งที่มีอยู่ในทับอาศัยของเขาให้มอดไป.

²⁷สวรรค์จะสำแดงความชั่วของเขาให้ปรากฏแจ้ง; และโลกจะลุกขึ้นต่อสู้เขา.

²⁸ความรุ่งเรืองแห่งครัวเรือนของเขาจะเสื่อมทรามลง; เข้าของๆ เขาจะถูกกวาดไปเสียในวาระแห่งพระพิโรธของพระองค์.

²⁹นี่แหละเป็นส่วนที่คนชั่วได้รับจากพระเจ้า, เป็นส่วนแบ่งซึ่งพระเจ้าได้ทรงกำหนดไว้ให้เขา.”