Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 โยบ 28 Bible Online

โยบ 28 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

โยบ 28

¹“แน่นอนทีเดียวมีบ่อเงิน, และมีบ่อทองซึ่งเขานำเอามาถลุง.

²แร่เหล็กเขาเอามาจากดิน, และทองแดงเขาหลอมมาจากก้อนหิน.

³มนุษย์กำจัดความมืดให้กระจ่างแจ้ง, แล้วลงไปค้นหาจนถึงก้นบึ้งในพวกหินที่เร้นลับและในที่มืดทึบ.

⁴เขาก็ขุดเป็นปล่องลึกลงไปจากพื้นดิน, จนคนที่สัญจรไปมาก็ไม่นึกถึงเขา. เขาห้อยโหนแกว่งไปมาอยู่ไกลจากหมู่มนุษย์.

⁵ฝ่ายพื้นโลกเรานี้เกิดมีธัญญาหาร, และเบื้องใต้ยุ่งเหยิงสับสนไปหมดดุจถูกไฟไหม้.

⁶ในก้อนหินเหล่านั้นเป็นที่อยู่ของแก้วไพฑูรย์. และที่นั้นก็มีผงทองคำ.

⁷ที่นั่นนกแร้งไม่รู้จักเลย, และตาของเหยี่ยวก็มองไม่เห็น.

⁸สัตว์ป่าไม่เคยเดินที่นั่น, และสิงห์โตดุร้ายก็ไม่ได้ผ่านไปในที่นั้นเลย.

⁹คนขุดลงมือเจาะหินแข็งนั้น; เขาได้ทำลายภูเขานั้นลงไปถึงราก.

¹⁰เขาเจาะเป็นร่องไปตามหิน, และตาของเขาได้เห็นอะไรๆ ที่มีค่า;

¹¹เขาอุดตาน้ำไม่ให้มันไหลซึมเข้ามา, และสิ่งที่ซ่อนไว้นั้นเขาก็นำออกมาให้ปรากฏแจ้ง

¹²“ส่วนปัญญานั้นจะหาพบได้ที่ไหน? และสำนักแห่งความรู้นั้นอยู่ที่ไหน?

¹³มนุษย์ไม่รู้จักทางที่จะไปยังที่นั่น; บนพื้นแผ่นดินที่คนอาศัยอยู่ก็หาไม่พบ.

¹⁴มหาสมุทรกล่าวว่า, ‘ปัญญามิได้อยู่ในข้าฯ’: ทะเลก็กล่าวว่า, ‘ปัญญามิได้อยู่กับข้าฯ ด้วย.’

¹⁵จะซื้อปัญญาด้วยทองคำก็ไม่ได้, จะเอาเงินไปชั่งให้สมค่าก็ไม่ได้เหมือนกัน.

¹⁶จะเอาไปเปรียบกับทองคำโอพีร์, หรือแก้วเพทาย, และแก้วไพฑูรย์ก็ไม่มีค่าเท่า.

¹⁷ทองคำและแก้วมณีโชติจะเอามาเปรียบก็ไม่เทียบเท่า: ถึงจะเอามาแลกกับภาชนะทองคำเนื้อบริสุทธิ์ก็ไม่ได้.

¹⁸จะเอ่ยถึงหินกรัง, และแก้ววิเศษมาเปรียบเทียบไม่ได้เลย: เออ, ปัญญานั้นล้ำค่าเหนือแก้วมุกดา.

¹⁹บุศราคำแห่งอายธิโอบจะมีค่าเสมอกับปัญญานั้นไม่ได้, และจะตีราคาด้วยทองคำบริสุทธิ์ก็ไม่ถึง

²⁰“ดังนั้นปัญญามาจากไหนเล่า? และสำนักแห่งความรู้อยู่ที่ไหน?

²¹เห็นได้ว่ามันเป็นของซ่อนจากตาของคนที่มีชีวิตอยู่, และปิดไว้ไม่ให้ตาของนกในอากาศเห็น.

²²สังขารเปื่อยเน่าและหลุมฝังศพกล่าวว่า, ‘เราได้ยินคำเล่าลือถึงปัญญาเข้าหูเราเท่านั้น.’

²³ส่วนพระเจ้าทรงทราบวิถีทางแห่งปัญญานั้น, พระองค์ทรงทราบสำนักแห่งปัญญา.

²⁴ด้วยว่าพระองค์ทรงสามารถมองเห็นเข้าไปตลอดโลก, และทรงเห็นทั่วไปภายใต้ท้องฟ้า.

²⁵พระองค์ทรงกำหนดกำลังแรงไว้ให้แก่ลม. เออ, พระองค์ทรงตวงน้ำด้วยมีกำหนดกฎเกณฑ์.

²⁶ขณะเมื่อพระองค์ทรงตั้งกฎเกณฑ์ไว้สำหรับฝน, และวิถีทางสำหรับฟ้าแลบและฟ้าร้อง:

²⁷ขณะนั้นพระองค์ได้ทรงเห็นปัญญา, ก็ทรงพิเคราะห์ดู, และทรงประกอบกิจไปตามนั้น. เออ, พระองค์ได้ทรงพิศูจน์ให้เห็นแจ่มแจ้งแล้ว.

²⁸แล้วพระองค์ตรัสแก่มนุษย์ว่า, ‘ดูเถิด, ความยำเกรงพระยะโฮวานั้นแหละคือปัญญา; และการที่ละทิ้งการชั่วนั้นแหละคือความรู้.”