Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 โยบ 36 Bible Online

โยบ 36 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

โยบ 36

¹แล้วอะลีฮูได้กล่าวต่อไปว่า,

²“โปรดรอข้าฯ อีกประเดี๋ยวเถิด, และข้าฯ จะชี้แจงให้ท่านฟัง; เพราะว่าข้าฯ ยังมีข้อความที่จะกล่าวแทนพระเจ้าอีกบ้าง.

³ข้าฯ จะประมวลความรู้ของข้าฯ มาจากทุกทิศทุกทาง, และจะแสดงให้เห็นว่า, พระผู้สร้างของข้าฯ นั้นชอบธรรม.

⁴เพราะเป็นความจริงที่คำของข้าฯ นั้นไม่เหลวใหล, คือเป็นคำของผู้ที่มีปัญญารอบคอบ. ที่อยู่กับท่านนี่แหละ.

⁵ดูเถิด, พระเจ้าทรงไว้ซึ่งเดชฤทธิ์, แต่พระองค์ไม่ได้ทรงเหยียดผู้ใดเลย. พระองค์ทรงไว้ซึ่งเดชฤทธิ์ฝ่ายพลแห่งความเข้าใจ.

⁶พระองค์ไม่ทรงสงวนชีวิตแห่งคนชั่วไว้, แต่พระองค์ประทานคืนสิทธิ์ให้กับผู้ถูกราวีเบียดเบียน.

⁷พระองค์ไม่ทรงเบือนพระเนตรไปจากผู้ชอบธรรม, แต่ทรงแต่งตั้งเขาไว้ให้อยู่ใกล้พระที่นั่งของกษัตริย์ชั่วกัลปาวสาน, และเขาได้รับการยกย่องใหญ่โต.

⁸แต่ถ้าเขาถูกจำจองด้วยโซ่ตรวน, และถูกมัดไว้ด้วยเชือกแห่งการทรมาน;

⁹เมื่อนั้นพระองค์ก็ทรงสำแดงให้เขาเห็นการงานของเขา, และการผิดบาปของเขาที่เขาได้ประพฤติตัวมาแล้วด้วยความเย่อหยิ่ง.

¹⁰พระองค์ได้ทรงเปิดหูของเขาให้ฟังคำปัญญา, และรับสั่งให้เขาหันกลับจากความชั่ว.

¹¹ถ้าเขาฟังพระสรุเสียงและปรนนิบัติตาม, วันคืนของเขาจะดำเนินไปด้วยความเจริญรุ่งเรือง. และปีของเขาจะประกอบไปด้วยความสุขสบาย.

¹²ถ้าเขาไม่ได้ฟังพระสุรเสียงของพระองค์, เขาจะพินาศไปด้วยคมดาบ, และเขาจะต้องตายไปในขณะที่ไม่มีพระเจ้าเป็นที่พึ่ง.

¹³ด้วยว่าคนทั้งหลายที่ไม่นับถือพระเจ้าจะหมกมุ่นอยู่ในความบึ้งโกรธ. เมื่อพระองค์ทรงลงโทษเขา, เขาก็มิได้ร้องขอความช่วยเหลือใดๆ.

¹⁴เขาตายในวัยยุวชน, และชีวิตของเขาก็ร่วงโรยไปเช่นเดียวกับพวกที่ลามกในทางกรรม.

¹⁵พระองค์ทรงช่วยผู้มีความทุกข์ให้รอดได้โดยการทนทุกข์ของเขานั่นเอง; และทรงเปิดหูของเขาในคราวที่เขาตกอยู่ในความทุกข์ยาก.

¹⁶เออ, พระองค์จะได้ทรงล่อท่านให้ออกมาจากที่ยากเข็ญไปสู่ที่กว้างขวางอันเป็นที่ไม่คับแคบอึดอัด; และโต๊ะอาหารของท่านจะได้เต็มไปด้วยอาหารอย่างประณีต

¹⁷“แต่ฝ่ายท่านต้องรับโทษเต็มขนาดอย่างคนชั่ว, พระอาชญาและความยุตติธรรมได้รวบรัดตัวท่านไว้แล้ว.

¹⁸อย่าให้ความโกรธส่งเสริมท่านให้สู้กับการเฆี่ยนของพระเจ้า, และอย่าให้การทนทุกข์หนักทดแทนโทษ ทำให้ท่านหันเหไปทางอื่น.

¹⁹ความมั่งคั่งของท่านหรืออำนาจวาสนาของท่านมีพอสำหรับชดเชยใช้หนี้ให้พ้นจากการทนทุกข์นั้นหรือ?

²⁰อย่าใฝ่หาแต่ค่ำคืนมรณะ, อย่างคนเมื่อหายศูนย์ไปจากถิ่นที่ของเขา.

²¹ระวัง, จงกำจัดความคิดชั่วเช่นนี้ออกไปเสีย, เพราะท่านย่อมจะเลือกสิ่งเหล่านี้แทนที่จะยอมรับโทษนั้น

²²“นี่แน่ะ, พระเจ้าทรงกระทำราชกิจอันสูงยิ่งด้วยฤทธิ์ของพระองค์. ใครจะเป็นครูบาอาจารย์เทียบเทียมกับพระองค์ได้?

²³ใครเล่าจะเป็นผู้บงการพระองค์ให้ทำอย่างนี้อย่างนั้น? ใครเล่าจะบังอาจกล่าวว่าพระองค์ทรงกระทำกิจไม่ชอบธรรม?

²⁴จงจำไว้ว่าท่านจะต้องยกย่องพระราชกิจของพระองค์, ซึ่งมนุษย์ก็ร้องสาธุการอยู่แล้ว,

²⁵มนุษย์ทั้งปวงมองเห็นสิ่งนั้นอยู่แล้ว; เขามองเห็นเพียงแต่ไกลๆ

²⁶เออ, แน่, พระเจ้าผู้เป็นใหญ่สูงสุดและเราก็หารู้จักพระองค์ไม่. จำนวนปีของพระองค์ไม่มีใครคำนวณได้.

²⁷ดูซี, พระองค์ทรงดึงดูดหยาดน้ำขึ้นไปซึ่งถูกกลับให้เป็นฝนจากไอน้ำอันนั้น,

²⁸แล้วฟ้าก็ได้โปรยฝนให้ตกลงมามากมายเหนือมนุษย์.

²⁹เออ, ใครเล่าจะเข้าใจได้ว่าเมฆนั้นขยายตัวแผ่ออกไปได้อย่างไร, ในเรื่องฟ้าคนองที่ออกมาจากวิมานของพระองค์.

³⁰นี่แน่ะ, พระองค์เปล่งแสงรัศมีออกรอบพระองค์, และทรงส่องซึ้งลงไปยังก้นทะเลลึก.

³¹ด้วยราชกิจเหล่านี้พระองค์ทรงทำนุบำรุงมนุษย์ทั้งปวง; พระองค์ประทานอาหารให้อย่างบริบูรณ์.

³²พระองค์ทรงซ่อนพระหัตถ์ของพระองค์ในกลุ่มฟ้าแลบและบัญชาให้มันฟาดลงมายังที่หมาย.

³³เสียงสนั่นหวั่นไหวนั้นบอกให้รู้ว่าพระพิโรธของพระองค์กำลังพลุ่งขึ้นต่อความชั่ว.”