Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 สุภาษิต 16 Bible Online

สุภาษิต 16 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

สุภาษิต 16

¹โครงการณ์ทางใจเป็นของมนุษย์; แต่คำตอบทางลิ้นมาจากพระยะโฮวา;

²มนุษย์ย่อมเห็นว่าทางประพฤติทั้งหลายขาวสะอาดในสายตาของเขาเอง; แต่พระยะโฮวาทรงชั่งน้ำใจของคน.

³จงมอบธุระการงานของเจ้าไว้กับพระยะโฮวา, และจุดประสงค์ของเจ้าจะสำเร็จผล.

⁴พระยะโฮวาทรงสร้างทุกสิ่งไว้เพื่อให้สมกับวัตถุประสงค์ของสิ่งนั้นๆ; เออ, แม้คนชั่วก็มีไว้สำหรับวันแห่งความพินาศ.

⁵ทุกคนที่มีใจหยิ่งจองหองเป็นที่สะอิดสะเอียนแด่พระยะโฮวา; จับมือสัญญาได้เทียวว่าเขาจะพ้นโทษก็หามิได้.

⁶ความผิดบาปจะปลดเปลื้องเสียได้ก็ด้วยความเมตตาและความจริง; และโดยความยำเกรงพระยะโฮวามนุษย์จึงจะพ้นจากความชั่ว.

⁷เมื่อทางของคนใดเป็นที่ชอบพระทัยพระยะโฮวา, แม้ศัตรูของคนนั้นพระองค์จะทรงกระทำให้อยู่ด้วยกันได้ด้วยความสงบสุข.

⁸มีทรัพย์เพียงเล็กน้อยแต่มีความชอบธรรมก็ดีกว่ามีรายได้มากแต่ประกอบด้วยอยุตติธรรม.

⁹มนุษย์ย่อมกะทางของตนไว้; แต่พระยะโฮวาทรงกำหนดย่างเท้าของเขา.

¹⁰คำพิพากษาแห่งพระเจ้าอยู่ที่ริมฝีพระโอษฐ์ของกษัตริย์; พระโอษฐ์ของพระองค์จะไม่ตรัสพิพากษาผิดไป.

¹¹คันชั่งและตราชูอันเที่ยงตรงเป็นของพระยะโฮวา; ตุ้มชั่งน้ำหนักทุกชะนิดในถุงเป็นราชกิจของพระองค์.

¹²ที่จะประพฤติการชั่วร้ายนั้นเป็นที่สะอิดสะเอียนต่อกษัตริย์; เพราะว่าพระที่นั่งนั้นย่อมสถาปนาขึ้นด้วยความชอบธรรม.

¹³กษัตริย์ทรงชื่นชมยินดีต่อริมฝีปากที่ชอบธรรม; และทรงรักเขาผู้นั้นที่พูดถูกต้อง.

¹⁴พระพิโรธของกษัตริย์เป็นเหมือนทูตแห่งความตาย; แต่คนมีปัญญาจะทำให้ทรงคลายพระพิโรธ.

¹⁵ความแจ่มใสแห่งพระพักตรของกษัตริย์นั้นเป็นชีวิต; และความโปรดปรานของพระองค์เปรียบเหมือนเมฆปลายฤดูฝน,

¹⁶ที่จะได้ปัญญาย่อมประเสริฐมากกว่าได้ทองคำมากนัก: เออ, ที่จะเลือกเอาความเข้าใจก็ดีกว่าที่จะเลือกเอาเงิน.

¹⁷ทางเดินของคนตรงนั้นย่อมหลีกพ้นจากทุกข์; บุคคลผู้รักษาทางของตนไว้ก็ป้องกันวิญญาณของตนให้พ้นร้าย.

¹⁸ความเย่อหยิ่งนำไปถึงความพินาศ, และจิตต์ใจที่จองหองนำไปถึงการล้มลง.

¹⁹การที่จะมีใจถ่อมลงและอยู่กับคนจน ก็ดีกว่าที่จะได้ส่วนแบ่งจากการปล้นและอยู่กับคนหยิ่งจองหอง.

²⁰บุคคลผู้เชื่อฟังพระคำก็จะได้ดี; และผู้หนึ่งผู้ใดที่วางใจในพระยะโฮวาเขาก็เป็นสุข.

²¹คนมีใจประกอบด้วยปัญญาจะได้ชื่อว่าเป็นคนเฉลียวฉลาด; และริมฝีปากที่อ่อนหวานก็ทวีอิทธิพลในการสอน.

²²ความเข้าใจเป็นดุจบ่อน้ำพุแห่งชีวิตสำหรับคนที่มีแล้ว; แต่การเตือนของคนโฉดเขลาคือความโฉดของเขา.

²³ใจของคนมีปัญญาก็เป็นที่สั่งสอนปากของเขา, และเพิ่มเติมอิทธิพลให้แก่ริมฝีปากของเขา.

²⁴ถ้อยคำที่เพราะหูเป็นเหมือนรวงผึ้ง, คือมีรสหวานแก่จิตต์ใจ, และทำให้กะดูกสมบูรณ์ขึ้น.

²⁵มีทางหนึ่งซึ่งดูเหมือนบางคนเห็นว่าเป็นทางถูก; แต่ปลายทางนั้นเป็นทางแห่งความตาย.

²⁶อาการอยากอาหารของคนงานทำการรบกวนเขา; เพราะปากของเขาเร้าให้เขาทำงาน.

²⁷คนผู้ไร้ค่าคุ้ยเขี่ยแต่การผิดร้ายขึ้นมา; และในริมฝีปากของเขานั้นเป็นเปลวไฟ.

²⁸คนดื้อหลงผิดหว่านความชิงดีให้แพร่หลาย; และคนชั่วซุบซิบนินทาก็กระทำให้มิตรสนิทแตกแยกกัน.

²⁹คนโหดร้ายล่อลวงเพื่อนบ้านของตน, และพาเขาไปในทางที่ไม่ดี.

³⁰คนที่ปิดตาของตนเสียก็เพื่อคิดกระทำการที่หลงผิด; คนที่เม้มริมฝีปากของตนไว้ก็เพื่อทำการชั่วให้สำเร็จ.

³¹ผมหงอกบนศีรษะเป็นเหมือนมงกุฎแห่งสง่าราศีถ้าใจอยู่ในที่ชอบธรรม.

³²คนที่อดโทโสได้ก็ดีกว่าคนที่มีกำลังแข็งแรง; คนที่ชะนะใจของตนก็ดีกว่าคนที่ชะนะตีเมืองได้

³³ใบเสี่ยงทายได้บรรจุไว้บนตักแล้ว; แต่ที่จะสำเร็จอย่างไรนั้นก็แล้วแต่พระยะโฮวา.