Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 สุภาษิต 17 Bible Online

สุภาษิต 17 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

สุภาษิต 17

¹สะเบียงกรังชิ้นเดียวและมีความสงบดีกว่าเคหาสที่มีการเลี้ยงเสมอและมีการชิงดีกัน.

²บ่าวที่ปฏิบัตินายด้วยสติปัญญาจะได้รับอำนาจปกครองเหนือตำแหน่งบุตรผู้ประพฤติเป็นที่อับอายขายหน้า, และจะได้รับส่วนในกองมรดกระหว่างพี่น้องที่เป็นบุตรของนาย.

³เบ้านั้นใช้สำหรับหลอมทดลองเงิน, และเตานั้นใช้เป็นที่หลอมทดลองทองคำ; แต่สำหรับจิตต์ใจของมนุษย์นั้นพระยะโฮวาทรงเป็นผู้ทดลอง.

⁴คนที่ประพฤติชั่วยอมฟังริมฝีปากอันชั่ว; และคนพูดเท็จยอมเงี่ยหูฟังลิ้นที่ร้าย.

⁵ผู้ใดที่เยาะเย้ยคนจนก็ติเตียนพระผู้สร้างคนจนนั้น; และบุคคลผู้ยินดีในภัยพิบัตินั้นจะไม่ต้องโทษก็หามิได้.

⁶หลานเหลนเป็นมงกุฎของผู้เฒ่าและสง่าราศีของพวกลูกๆ ก็เนื่องมาจากบิดาของเขา.

⁷คำพูดที่ดีเลิศไม่สมที่จะมาจากคนโฉดเขลาฉันใด; ริมฝีปากที่พูดเท็จก็ยิ่งไม่สมที่จะมาจากเจ้านายฉันนั้น.

⁸ผู้ที่รับสินบนนั้นย่อมถือว่าสินบนเปรียบเหมือนก้อนหินสิทธิโชค; เขาจะหันไปทางไหนก็รุ่งเรืองในทางนั้น.

⁹ผู้ที่ปกปิดความผิดของคนอื่นไว้เป็นผู้บำรุงความรัก; แต่ผู้ที่พูดซ้ำซากเรื่องความผิดของคนอื่นก็ทำลายมิตรสนิทให้แตกแยกกัน.

¹⁰คนที่เข้าใจเมื่อถูกว่ากล่าวแต่เพียงครั้งเดียวก็ซึมทราบยิ่งกว่าคนโฉดเขลาที่ถูกโบยสักร้อยราย.

¹¹คนทรยศหาช่องแต่จะก่อการกบฏ; เพราะฉะนั้นผู้รับบัญชาอันเฉียบขาดจะถูกส่งไปปราบปรามเขา.

¹²ที่คนจะไปพบกับแม่หมีที่ถูกลักลูกไปก็ดีกว่าพบคนโฉดที่อยู่ในความเขลาของเขา.

¹³ผู้ใดที่ใช้การชั่วตอบแทนการดี, ภัยพิบัติจะไม่ห่างจากบ้านเรือนของเขา.

¹⁴การเริ่มต้นชิงดีกันเปรียบเหมือนช่องรั่วแห่งหนึ่งที่ทำนบกันน้ำ; เพราะฉะนั้นจงเลิกการโต้เถียงกันเสียก่อนที่จะเกิดการทะเลาะวิวาท.

¹⁵บุคคลผู้ตัดสินปล่อยคนผิด, และบุคคลผู้ตัดสินลงโทษผู้ชอบธรรม, คนทั้งสองจำพวกนี้ย่อมเป็นที่สะอิดสะเอียนแด่พระยะโฮวาดุจกัน.

¹⁶อันคนโฉดเขลามีเงินในมือสำหรับซื้อปัญญานั้นจะได้ประโยชน์อะไร, เมื่อเห็นแล้วว่าเขาไม่มีความเข้าใจ?

¹⁷มิตรสหายย่อมรักกันอยู่ทุกเวลา, และพี่ชายน้องชายก็เกิดมาสำหรับช่วยกันในเวลาทุกข์ยาก.

¹⁸คนอปัญญาย่อมจบมือรับเป็นนายค้ำประกันต่อหน้าเพื่อนบ้านของตน.

¹⁹คนที่รักการวิวาทกันก็รักบาปกรรม, และคนที่ยกประตูบ้านของตนให้สูงก็เท่ากับเป็นผู้เสาะหาความพินาศ.

²⁰คนที่มีใจกลับกลอกจะไม่ประสพสิ่งที่ดีเลย; และผู้ที่มีลิ้นกะด้างคงจะตกเข้าไปในภัยพิบัติ.

²¹ผู้ที่เป็นต้นเหตุให้เกิดคนโฉดจะนำให้เกิดความเศร้าโศกมาถึงตนเอง, และบิดาของคนโฉดจะไม่ได้รับความชื่นใจเลย.

²²ใจที่ร่าเริงเป็นเหมือนโอสถวิเศษ; แต่จิตต์ชอกช้ำเป็นที่ให้กะดูกเหี่ยวแห้งไป.

²³คนชั่วย่อมรับสินบนที่ล้วงออกมาจากอกของเขา, เพื่อจะทำให้การพิพากษาเขวไป.

²⁴คนที่มีความเข้าใจก็สนใจในเรื่องสติปัญญา, แต่ดวงตาของคนโฉดมองส่ายไปทั่วโลก.

²⁵บุตรชายโฉดเป็นที่ให้บิดาได้ความโศกเศร้า, และเป็นเหตุให้มารดาที่คลอดตัวมานั้นได้รับความขื่นขม.

²⁶แม้จะลงโทษปรับไหมคนชอบธรรมก็เป็นการไม่ดีอยู่แล้ว; แต่ถ้าจะโบยตีคนสุภาพเพราะความชอบธรรมของเขาก็ย่อมร้ายใหญ่.

²⁷คนที่มีความรู้ย่อมประหยัดคำพูดของเขา; และผู้ที่มีความเข้าใจย่อมมีอารมณ์เยือกเย็น.

²⁸แม้คนโฉดเมื่อได้สงบปากของตัวไว้ก็ยังได้ชื่อว่าเป็นคนมีปัญญา; และเมื่อปิดริมฝีปากของเขาไว้ก็นับได้ว่าเป็นคนฉลาด