Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 สุภาษิต 21 Bible Online

สุภาษิต 21 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

สุภาษิต 21

¹ดวงหทัยของกษัตริย์อยู่ในความคุ้มครองของพระยะโฮวาเหมือนร่องน้ำทั้งหลาย; พระองค์ทรงดัดน้อมหทัยนั้นให้เป็นไปตามน้ำพระทัยพระองค์.

²มนุษย์ย่อมเห็นว่าทางประพฤติทั้งหลายถูกต้องในสายตาของเขาเอง; แต่พระยะโฮวาทรงชั่งจิตต์ใจทั้งปวง.

³การประพฤติชอบธรรมและยุตติธรรมเป็นที่ชอบพระทัยพระยะโฮวามากยิ่งกว่าเครื่องบูชาทั้งปวง.

⁴ตาหยิ่งยะโสกับใจจองหองที่เป็นน้ำมือแห่งคนชั่วนั้นเป็นบาปทั้งสิ้น.

⁵ความดำริการณ์ของคนขยันขันแข็งนำไปถึงความบริบูรณ์: แต่ทุกคนที่เกียจคร้านก็รีบไปถึงการขัดสน.

⁶การหาทรัพย์ด้วยใช้ลิ้นมุสานั้นก็เป็นเหมือนการไล่จับหมอกจนไปติดบ่วงตาย.

⁷การร้ายของคนชั่วจะกวาดเขาไปเสีย; เพราะเขาไม่ยอมทำการยุตติธรรม.

⁸ทางประพฤติของคนบาปหนาเป็นทางคดเคี้ยว; แต่ทางประพฤติของคนใจบริสุทธิ์เป็นทางตรง.

⁹ที่จะอาศัยอยู่ที่ห้องมุมดาดฟ้าตึกดีกว่าอยู่ร่วมห้องกว้างขวางด้วยกันกับหญิงมักทะเลาะจู้จี้.

¹⁰จิตต์ใจของคนชั่วมักปรารถนาการร้าย; และเพื่อนบ้านของเขาไม่ประสพการเอื้อเฟื้อในสายตาของเขา.

¹¹คนประมาทเยาะเย้ยจะต้องถูกโทษเสียก่อนจึงจะได้ความรู้ฉลาดขึ้น; แต่คนที่มีสติปัญญาพอได้ยินคำสั่งสอนก็ได้ความรู้.

¹²พระผู้ทรงธรรมย่อมพิจารณาดูวงศ์วานของคนชั่ว; คนชั่วทั้งหลายจะต้องถูกล้างผลาญเสียเพราะความชั่วของเขา.

¹³คนที่ปิดหูของตนไว้ไม่ฟังคำร้องทุกข์ของคนจน เขาเองคงจะต้องร้องทุกข์แต่จะไม่มีใครฟังเขา.

¹⁴ของกำนัลที่แอบให้กันลับๆ ย่อมระงับความโกรธ; และของกำนัลที่เขาล้วงออกมาให้จากหน้าอกนั้นมักสงบโทโสอันแรงกล้าเสีย.

¹⁵ผู้ชอบธรรมมีความยินดีในการพิพากษาอันยุตติธรรม; แต่นั่นเป็นการพินาศแก่ผู้ประพฤติชั่ว.

¹⁶ผู้ที่เดินหลงไปจากวิถีทางแห่งปัญญาจะต้องเข้าไปอยู่ในชุมนุมคนที่ตายแล้ว

¹⁷คนที่มีใจรักแต่การสนุกสนานคงจนไป; และคนที่รักแต่เหล้าองุ่นและน้ำมันหอมจะมั่งมีก็หามิได้.

¹⁸คนชั่วจะต้องรับโทษแทนคนชอบธรรม; และคนอธรรมจะต้องรับโทษแทนคนสัตย์ธรรม.

¹⁹ไปอาศัยอยู่ที่ป่าเปลี่ยวดีกว่าอาศัยอยู่กับหญิงที่มักทะเลาะและบ่นจู้จี้.

²⁰ทรัพย์วิเศษและน้ำมันมีบริบูรณ์อยู่ในเรือนของคนมีปัญญา; แต่คนโฉดเขลาย่อมใช้เปลืองเสียหมด.

²¹คนที่ประพฤติตามความชอบธรรมและความเมตตาจะประสพชีวิต, ความชอบธรรมและเกียรติศักดิ์.

²²ผู้ที่มีปัญญาอาจปีนเข้าเมืองเข้มแข็งได้, และอาจทำลายขวัญแห่งเมืองนั้น.

²³คนที่ระวังปากและลิ้นของตนไว้ก็ป้องกันจิตต์ของตนให้พ้นจากความยุ่งยาก.

²⁴ผู้ที่จองหองและหยิ่งยะโสได้ชื่อว่าเป็นคนประมาทเย้ยหยัน; เขาประพฤติชั่วในทางโอ้อวดทะนงตัว.

²⁵ความอยากได้ของคนเกียจคร้านก็ทำลายตัวของตนเอง, เพราะมือของเขาไม่ยอมทำการ.

²⁶เขามีใจโลภอยากได้วันยังค่ำ; แต่ว่าคนชอบธรรมนั้นมีแก่ใจให้เสมอไม่หวงแหนเลย.

²⁷เครื่องบูชายัญของคนชั่วเป็นของน่าสะอิดสะเอียนอยู่แล้ว; แต่ถ้าเขานำเครื่องบูชานั้นมาด้วยยังมีน้ำใจชั่วร้าย, จะเป็นที่น่าสะอิดสะเอียนมากยิ่งกว่านั้นเท่าใด.

²⁸พะยานเท็จจะต้องพินาศ; แต่พะยานที่ได้ยินอย่างไรและพูดไปอย่างไรนั้นจะยืนยงอยู่ได้.

²⁹คนชั่วทำหน้าของตนให้ด้านไป; แต่คนซื่อตรงย่อมอุสส่าห์แก้ไขทางประพฤติของตนให้ดีขึ้น,

³⁰ไม่มีปัญญาหรือความเข้าใจใดๆ หรือข้อหารือใดๆ จะมาต่อสู้เอาชะนะพระยะโฮวาได้.

³¹เขาเตรียมม้านั้นไว้สำหรับทำศึกได้; แต่การมีชัยนั้นมาจากพระยะโฮวา