Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 สุภาษิต 28 Bible Online

สุภาษิต 28 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

สุภาษิต 28

¹ถึงไม่มีใครไล่ตามคนชั่วก็หนีไป; แต่คนชอบธรรมมีใจกล้าหาญดุจสิงห์โต

²เมื่อบ้านเมืองเกิดจลาจล. ก็มีหลายคนตั้งตัวเป็นเจ้า; แต่คนประกอบด้วยปัญญาอาจให้บ้านเมืองเจริญยั่งยืนสืบไปได้.

³คนใจโหดร้ายที่บีบคั้นคนจนก็เปรียบเหมือนห่าฝนที่ท่วมกวาดเอาอาหารไปหมด.

⁴คนทั้งปวงที่ละเลยพระบัญญัตินั้นก็มักชมเชยคนชั่ว, แต่ตนทั้งหลายที่ประพฤติตามพระบัญญัติย่อมห้ามปรามและต่อสู้เหล่าคนชั่ว.

⁵คนชั่วไม่เข้าใจความยุตติธรรม, และเหล่าคนที่แสวงหาพระยะโฮวาเข้าใจได้ทุกประการ.

⁶คนจนที่ดำเนินตามทางสุจริตของตัวก็ดีกว่าคนมั่งมีที่ประพฤติไปในทางคดโกง.

⁷บุตรที่ประพฤติตามคำสั่งสอนก็เป็นคนมีปัญญา; แต่ผู้ที่คบคนเสเพลก็กระทำให้บิดาของตนได้ความละอาย.

⁸คนที่ผะสมทรัพย์สมบัติไว้โดยคิดดอกเบี้ยเกินพิกัด, เขาก็เป็นแต่ส่ำสมสมบัตินั้นไว้ให้คนที่มีใจเมตตาคนยากจน.

⁹คนใดที่บ่ายหูไม่ฟังพระบัญญัติ, คำอธิษฐานของเขาก็เป็นที่น่าสะอิดสะเอียน.

¹⁰คนที่พาคนซื่อตรงให้หลงประพฤติตามทางชั่ว, คนนั้นคงจะตกลงในหลุมพลางของตัวเอง; แต่คนจนที่ดีรอบคอบจะได้ของที่ดีเป็นมรดก.

¹¹คนมั่งมีมักเห็นไปว่า, ตนเป็นคนมีปัญญา; แต่คนจนที่มีความเข้าใจย่อมรู้จักเขาได้ดี.

¹²เมื่อคนชอบธรรมมีอำนาจ, ก็มีการฉลองเอิกเริก; แต่ว่าเมื่อคนชั่วมีอำนาจขึ้น, คนทั้งหลายก็พากันหลบหน้าไปหมด.

¹³คนที่ปกปิดความบาปของตนไว้จะไม่เจริญ; แต่คนที่รับสารภาพและละทิ้งการผิดของตนเสียจะประสพความเมตตา.

¹⁴คนที่กลัวบาปเสมอจะเป็นสุข; แต่คนที่กระทำใจของตัวให้แข็งกะด้างจะได้รับภัยพิบัติ.

¹⁵สิงห์โตที่คำรามร้องและหมีที่เที่ยวหาอาหาร ก็เหมือนกับผู้ครองเมืองใจอำมหิตที่ปกครองคนจน.

¹⁶เจ้านายที่ขาดความเข้าใจก็ย่อมเป็นคนบีบคั้นคนด้วย; แต่คนที่เกลียดความโลภจะกระทำให้อายุของตนยั่งยืน.

¹⁷คนที่แบกบาปเนื่องจากได้ทำเลือดเขาตกถึงตาย, ก็จะหนีลงไปซ่อนในบ่อลึก: อย่าให้ใครหน่วงเหนี่ยวเขาไว้เลย.

¹⁸คนที่ประพฤติซื่อตรงจะไม่เป็นอันตราย; แต่คนที่ประพฤติตามทางคดโกงจะล้มลงโดยเร็วพลัน.

¹⁹คนที่ฟื้นดินในเนื้อที่ของตนจะมีอาหารบริบูรณ์; แต่ผู้ที่ติดตามไปในสิ่งที่ไร้ประโยชน์จะได้รับความยากจนพอดูอยู่.

²⁰คนสัตย์ซื่อจะได้ความสุขมากมาย; แต่คนที่รีบจะเป็นคนมั่งมีจะพ้นโทษก็หามิได้.

²¹ที่จะเห็นแก่หน้าคนเป็นการไม่ดี, ที่จะทำผิดเพราะเห็นแก่อาหารคำเดียวก็ไม่ดีเหมือนกัน.

²²คนที่มีตาสำแดงใจแคบก็รีบเร่งแสวงหาทรัพย์, และไม่รู้ว่าความยากจนจะมาถึงตัว.

²³ผู้ที่ตักเตือนว่ากล่าวคน ภายหลังจะกลับเป็นที่น่านับถือ มากกว่าคนที่ใช้ลิ้นป้อยอ.

²⁴คนที่ลักสิ่งของเอาไปจากบิดามารดาของตนแล้วว่า ไม่ผิด ก็จัดว่าคนนั้นอยู่ในจำพวกคนทำลาย.

²⁵คนใดที่มีใจโลภมักก่อเหตุให้เกิดวิวาทกัน; แต่คนที่ได้วางใจในพระยะโฮวาจะสมบูรณ์.

²⁶ผู้ที่ไว้วางใจแต่ตนเองก็เป็นคนโฉด; แต่ผู้ที่ประพฤติโดยใช้ปัญญาจะพ้นภัย.

²⁷คนที่แจกจ่ายให้แก่คนจนจะไม่ขัดสน; แต่คนที่ไม่เหลียวแลเขาเลยจะถูกแช่งมากมาย.

²⁸เมื่อคนชั่วมีอำนาจขึ้น, คนทั้งหลายก็พากันหลบหน้าไปหมด; แต่เมื่อคนชั่วถูกล้างผลาญ, ผู้ชอบธรรมก็เจริญขึ้น