Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 สุภาษิต 3 Bible Online

สุภาษิต 3 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

สุภาษิต 3

¹ศิษย์ของเราเอ๋ย, อย่าลืมโอวาทของเรา; แต่จงให้ใจของเจ้ารักษาบัญญัติทั้งหลายของเรา:

²เพราะว่าบัญญัตินั้นจะเพิ่มวันและปีเดือนทั้งหลายแห่งชีวิตของเจ้า, กับสันติสุขให้แก่เจ้า.

³อย่าให้ความกรุณาและความจริงละจากตัวเจ้าไป: จงผูกความกรุณาและความจริงไว้รอบคอของเจ้า; จงจารึกไว้ที่ดวงใจของเจ้า;

⁴ดังนั้นแหละเจ้าจะได้พบการสงเคราะห์และชื่อเสียงดีฉะเพาะพระเนดรพระเจ้าและต่อตามนุษย์.

⁵จงวางใจในพระยะโฮวาด้วยสุดใจของเจ้า, อย่าพึ่งในความเข้าใจของตนเอง:

⁶จงรับพระองค์ให้เข้าส่วนในทางทั้งหลายของเจ้า, และพระองค์จะชี้ทางเดินของเจ้าให้แจ่มแจ้ง.

⁷อย่าอวดว่าตนเป็นคนฉลาด; จงยำเกรงพระยะโฮวา, และละจากความชั่ว;

⁸นั้นแหละจะเป็นสุขภาพแก่ร่างกายของเจ้า, และสดชื่นแก่กะดูกของเจ้า

⁹จงถวายพระเกียรติยศแด่พระยะโฮวาด้วยทรัพย์ของเจ้า, และด้วยผลแรกทั้งหมดที่เพิ่มพูนแก่เจ้านั้น;

¹⁰เมื่อกระกำเช่นนั้นแล้วยุ้งฉางของเจ้าจะเต็มบริบูรณ์, และถังของเจ้าจะเปี่ยมล้นด้วยน้ำองุ่นสด.

¹¹บุตรชายของเราเอ๋ย, อย่าประมาทต่อบทวินัยของพระยะโฮวา; และอย่าอ่อนระอาต่อการเตือนสอนของพระองค์:

¹²เพราะผู้ใดที่พระยะโฮวาทรงรักพระองค์ทรงเตือนสอนผู้นั้น, เช่นบิดากระทำต่อบุตรที่ตนชื่นชม

¹³ความผาสุขมีแก่คนนั้นที่พบพระปัญญา, และแก่คนนั้นที่รับความเข้าใจ.

¹⁴เพราะว่าการหาพระปัญญามาได้นั้นก็ดีกว่าได้เงิน, และผลกำไรนั้นก็ประเสริฐกว่าทองคำบริสุทธิ์.

¹⁵พระปัญญามีค่ายิ่งกว่าทับทิม: และไม่มีสิ่งใดๆ ซึ่งเจ้าพึงปรารถนาเอามาเทียมกับพระปัญญาได้.

¹⁶ในระยะพระหัตถ์เบื้องขวาของพระปัญญานั้นมีวันคืนอยู่ยืดยาว; และในพระหัตถ์เบื้องซ้ายมีทรัพย์มั่งคั่งและเกียรติศักดิ์.

¹⁷วิถีของพระปัญญานั้นคือทางความโสมนัสส์, และทางทั้งหลายของพระปัญญานั้นคือสันติสุข.

¹⁸พระปัญญาเป็นต้นไม้แห่งชีวิตแก่คนนั้นๆ ที่ฉวยเอาพระองค์ไว้ได้: และทุกคนที่ยึดถือพระองค์ไว้นั้นก็จะมีความผาสุก.

¹⁹โดยพระปัญญานั้นเองพระยะโฮวาได้ทรงประดิษฐานโลกไว้; โดยความเข้าใจนั้นเองพระองค์ได้ทรงแต่งตั้งฟ้าสวรรค์.

²⁰โดยความรู้นั้นเองพระองค์ได้ทรงแยกน้ำออกเป็นห้วงลึก, และทรงให้ท้องฟ้าหยาดน้ำค้างลงมา,

²¹ศิษย์ของเราเอ๋ย, จงสงวนพระปัญญาอันเลิศและความสุขมรอบคอบไว้: อย่าพ้นจากสายตาของเจ้าไป:

²²เพื่อว่าจะได้เป็นชีวิตแก่วิญญาณของเจ้า, และเป็นคุณประดับคอของเจ้า.

²³ขณะนั้นเจ้าจะดำเนินอยู่ในทางของเจ้าโดยปลอดภัย, และเท้าของเจ้าจะมิได้สะดุด.

²⁴เมื่อเจ้าเอนหลัง, เจ้าจะไม่ต้องวิตก: เออ, ยามเจ้านอนลง, ความหลับของเจ้าจะสดชื่น.

²⁵อย่าวิตกถึงเหตุน่ากลัวอันจะเกิดขึ้นฉับพลัน, หรือวิตกถึงพายุแห่งความพินาศของคนชั่วอันจะเกิดขึ้น;

²⁶เพราะว่าพระยะโฮวาจะเป็นที่ไว้วางใจของเจ้า, และจะทรงรักษามิให้เท้าของเจ้าพลาดพลั้งไป

²⁷อย่ากีดกันความดีไว้จากคนใดๆ ที่เขาควรจะได้ความดีนั้น, ในเมื่อเจ้ามีอำนาจอยู่ในกำมืออาจจะทำได้.

²⁸อย่าพูดกับเพื่อนบ้านของเจ้าว่า, “ไปก่อนเถอะแล้วค่อยมาอีกที, พรุ่งนี้เถอะฉันจะให้,” ในเมื่อเจ้ามีสิ่งนั้นอยู่ใกล้ตัวของเจ้า.

²⁹อย่าคิดทำร้ายเพื่อนบ้านของเจ้า, เห็นแล้วว่าเขารู้สึกว่าปลอดภัยที่อาศัยอยู่ใกล้เคียงเจ้า.

³⁰อย่าหาเหตุทะเลาะกับผู้ใด, เมื่อเขามิได้ทำอันตรายอย่างใดแก่เจ้า.

³¹อย่าอิจฉาคนห้าว, และอย่าเลือกทางประพฤติของเขาไว้.

³²เพราะผู้หลงผิดเป็นที่สะอิดสะเอียนแด่พระยะโฮวา; แต่ทรงเป็นมิตรกับคนตรง.

³³การสาปสรรของพระยะโฮวาตกอยู่ในเรือนของคนชั่วร้าย; แต่พระองค์ทรงอวยพระพรต่อบ้านเรือนของผู้ชอบธรรม.

³⁴พระองค์ทรงประมาทเยาะเย้ยผู้ประมาทเยาะเย้ยเป็นแน่; แต่พระราชทานพระคุณต่อผู้ถ่อมตัวลง.

³⁵คนมีปัญญาจะได้สง่าราศีเป็นมรดก, แต่ความอับอายขายหน้าจะเป็นรางวัลสำหรับคนโง่