Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 สุภาษิต 30 Bible Online

สุภาษิต 30 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

สุภาษิต 30

¹ต่อไปนี้เป็นถ้อยคำของอาฆูรบุตรชายของยาเฆซึ่งเป็นข้อความหนักใจ:

²“โอ้ พระเจ้า, ข้าพเจ้าหนักอกหนักใจและรู้สึกระอาใจ; เพราะว่า, แท้จริงข้าพเจ้าเป็นเช่นสัตว์เดียรัจฉานยิ่งกว่าใครๆ; และไม่มีความเข้าใจอย่างมนุษย์เสียเลย:

³ข้าพเจ้าไม่ได้เรียนรู้ถึงปัญญาและหามีความรู้ถึงองค์บริสุทธิ์นั้นไม่.

⁴ใครเล่าได้ขึ้นไปยังสวรรค์แล้วกลับลงมา? ใครเล่าได้รวมลมอากาศไว้ในอุ้งมือของตน? ใครเล่าได้ห่อน้ำทั้งหมดไว้ในเสื้อ? ใครเล่าได้ประดิษฐานปลายแห่งแผ่นดินโลกถูกแห่งไว้? นามของท่านนั้นชื่ออะไร; และนามบุตรของท่านนั้นชื่ออะไร? ถ้าท่านรู้ จักก็โปรดแจ้งให้ทราบ”.

⁵คำโอวาทพระเจ้าได้พิสูจน์หมดแล้วทุกคำ: พระองค์ทรงเป็นโล่ห์กำบังคนทั้งปวงที่วางใจในพระองค์.

⁶อย่าเพิ่มคำในโอวาทของพระองค์เลย, เกรงว่าพระองค์จะทรงต่อว่าเจ้า, และเจ้าจะปรากฏเป็นคนมุสา

⁷ข้าพเจ้าได้ทูลขอสองสิ่งต่อพระองค์; ขอประทานสองสิ่งนั้นแก่ข้าพเจ้าก่อนข้าพเจ้าตาย;

⁸ขอกำจัดการเท็จและคำมุสาไปเสียให้ไกลจากข้าพเจ้า; และขออย่าให้ข้าพเจ้ายากจนหรือมั่งมี: โปรดเลี้ยงข้าพเจ้าด้วยอาหารพอดีกับความต้องการของข้าพเจ้า:

⁹เกรงว่าเมื่อข้าพเจ้าอิ่มหนำ ข้าพเจ้าจะปฏิเสธพระองค์, และกล่าวว่า, “พระยะโฮวาเป็นใครหนอ?” หรือเกรงว่าเมื่อข้าพเจ้ายากจน ข้าพเจ้าจะลักของๆ เขา, และจะทำให้พระนามพระเจ้าของข้าพเจ้าเป็นที่เสื่อมเสีย.

¹⁰อย่าหาเรื่องฟ้องบ่าวต่อนายของเขา, เกรงว่าเขาจะแช่งเจ้า, และเจ้าจะเป็นฝ่ายเสียหาย.

¹¹มีคนชะนิดหนึ่ง ที่มักแช่งบิดาของตนและไม่ได้ให้พรแก่มารดาของตน.

¹²มีคนชะนิดหนึ่ง ที่ตาของตนเห็นว่าเป็นคนบริสุทธิ์, แต่เขาหาได้ชำระล้างความโสโครกจากใจของเขาไม่.

¹³มีคนชะนิดหนึ่ง แหม ตาของเขาหยิ่งสูงนักหนา! และก็เชิดขึ้นสูงด้วย.

¹⁴มีคนชะนิดหนึ่ง ซี่ฟันของเขาดุจกระบี่, และกรามของเขาดุจมีดคม, เพื่อจะกัดกินคนจนให้สิ้นจากแผ่นดินโลก, และเพื่อจะกินคนเข็ญใจให้ศูนย์ไปจากท่ามกลางมนุษย์.

¹⁵ปลิงมีลูกตัวเมียสองตัว ที่ร้องเสมอว่า, “ให้เถิด, ให้เถิด,” ยังมีอีกสามสิ่งที่ไม่รู้อิ่ม;

¹⁶คือหลุมฝังศพ; และมดลูกของหญิงหมัน; และแผ่นดินที่ไม่รู้จักอิ่มน้ำ; และไฟที่ไม่รู้จักกล่าวว่า, “พอแล้ว”.

¹⁷นัยน์ตาที่เยาะเย้ยบิดาและดูหมิ่นไม่เชื่อฟังมารดานั้น, ฝูงกาในหุบเขาจะจิกลูกตานั้นออกมา, และลูกนกแร้งจะกินเสีย.

¹⁸มีสามสิ่งซึ่งข้าพเจ้าเห็นว่าประหลาดเหลือประมาณ; เออ มีสี่สิ่งที่ข้าพเจ้ารู้ไม่ถึง:

¹⁹คือวิถีทางของนกอินทรีที่บินไปในอากาศ; วิถีทางของงูเลื้อยไปตามก้อนหิน: วิถีทางของเรือกำปั่นที่แล่นไปในทะเล; และวิถีทางชายกับหญิงสาวนั้น.

²⁰หญิงผิดประเวณีเป็นคนอย่างนี้: คือนางกินแล้วก็เช็ดปากเสีย, และกล่าวว่า, “ข้าพเจ้าไม่ได้กระทำชั่วอะไร.”

²¹เพราะเหตุสามสิ่งแผ่นดินจึงหวั่นไหว, เพราะเหตุสี่สิ่งแผ่นดินจึงทนทานไม่ได้:

²²คือทาสที่ได้เป็นกษัตริย์; คนโฉดเมื่อได้มีอาหารบริบูรณ์;

²³ผู้หญิงมักมากในกามเมื่อได้สามีแล้ว; และหญิงทาสที่สวมตำแหน่งคุณนายของตน.

²⁴มีสี่สิ่งที่เป็นตัวเล็กๆ แต่ฉลาดมาก:

²⁵คือมดนั้นเป็นพวกที่มีกำลังน้อย, แต่มันยังสะสมอาหารของมันไว้ในฤดูร้อน;

²⁶ตุ่นเป็นแต่สัตว์มีกำลังน้อย, แต่มันยังทำรังของมันไว้ที่ซอกหิน;

²⁷ตั๊กแตนไม่มีกษัตริย์แต่มันยังยกออกไปเป็นหมู่เป็นพวกได้;

²⁸จิ้งจกนั้นเราจับด้วยมือก็ได้แต่มันยังเข้าไปอยู่ในพระราชวังได้.

²⁹มีสามสิ่งซึ่งมีท่าทางเดินเป็นสง่า, เออ มีสี่สิ่งที่ย่างกรายเป็นสง่า:

³⁰คือสิงห์โตที่มีเรี่ยวแรงที่สุดในจำพวกสัตว์เดียรัจฉาน, และไม่ยอมหลีกทางให้ใครเลย;

³¹ม้าศึก: แพะตัวผู้; และกษัตริย์กำลังทรงยาตราทัพ.

³²ถ้าเจ้าได้กระทำอะไรอย่างโง่ๆ เพื่อยกตัวขึ้น, หรือถ้าเจ้าได้คิดชั่ว, จงเอามือปิดปากของเจ้าเสีย.

³³ด้วยว่าเมื่อกวนน้ำนมก็ได้เนย; เมื่อกวนจมูกก็ได้เลือดออกมา; เมื่อกวนโทโสก็ได้การทะเลาะวิวาท