Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ท่านผู้ประกาศ 10 Bible Online

ท่านผู้ประกาศ 10 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ท่านผู้ประกาศ 10

¹แมลงวันตายกระทำน้ำมันที่มีกลิ่นหอมให้บูดเหม็นไปฉันใด; ความโฉดเขลานิดหน่อยก็ทำให้สติปัญญาและเกียรติยศให้เหม็นไปได้ฉันนั้น.

²จิตต์ใจของคนที่มีสติปัญญาย่อมอยู่ที่ข้างขวามือของตน: แต่จิตต์ใจของคนโฉดเขลาย่อมอยู่ที่ข้างซ้ายมือของตัว.

³อนึ่งเมื่อคนโฉดเขลากำลังเดินไปตามทาง, ใจของตัวย่อมบกพร่องไม่เต็มบาท, และตัวเองมักสำแดงแก่ทุกคนว่า ตนเป็นคนโฉดเขลา.

⁴ถ้าใจของเจ้านายเกิดโทโสขึ้นต่อเจ้า, อย่าลาออกเสียจากตำแหน่งของเจ้า, เพราะว่าใจสงบเสงี่ยมย่อมสงบความบาปใหญ่หลวงไว้ได้.

⁵มีความชั่วที่ข้าฯ ได้เห็นภายใต้ดวงอาทิตย์, ดูประหนึ่งว่าความชั่วนั้นมาจากที่ตรงหน้าเจ้านาย:

⁶คือคนโฉดเขลาถูกแต่งตั้งไว้ในตำแหน่งสูงใหญ่, และผู้ดีมั่งคั่งรับตำแหน่งต่ำต้อย.

⁷ข้าฯ ได้เห็นขี้ข้าขี่ม้า, และเจ้านายดำเนินที่พื้นแผ่นดินดุจดังบ่าว.

⁸ผู้ใดขุดบ่อผู้นั้นจะตกลงในบ่อนั้น; ผู้ใดพังกำแพงทะลุเข้าไปงูก็จะขบกัดผู้นั้น.

⁹ผู้ใดต่อยหินผู้นั้นก็จะถูกเจ็บด้วยหินนั้น: ผู้ใดผ่าขอนไม้ ผู้นั้นก็จะมีบาดแผลด้วยขอนไม้นั้น.

¹⁰ถ้าขวานทื่อแล้ว, และเขาไม่ลับคมเสีย, แล้วเขาก็ต้องออกกำลังแรงมาก: แต่สติปัญญามีประโยชน์ในทางแนะนำ.

¹¹ถ้าแม้นว่างูขบเสียก่อนเมื่อมันยังไม่ได้ถูกทำให้เชื่อง, หมองูก็ไม่เป็นประโยชน์อะไรแล้ว.

¹²ถ้อยคำจากปากของผู้มีสติปัญญาก็มีคุณ; แต่ริมฝีปากของคนโฉดเขลาจะกลืนตัวเองเสีย.

¹³ถ้อยคำจากปากของเขาย่อมเป็นความโฉดเขลาตั้งแต่เริ่มปริปาก, พอลงเอยก็เป็นความเซ่อเซอะอย่างเลวทราม.

¹⁴คนโฉดเขลาพูดมากซ้ำซี้ซ้ำซาก; มนุษย์หารู้ไม่ว่าเหตุอันใดจะบังเกิดขึ้น, และเหตุอันใดจะบังเกิดตามหลังเขา, ใครจะบอกเขาได้เล่า?

¹⁵การงานของคนโฉดเขลากระทำให้เขาเหน็ดเหนื่อยเพราะเขาไม่รู้ว่าจะไปถามคนในกรุงได้อย่างไร.

¹⁶วิบัติแก่เจ้า, โอบ้านเมือง, เมื่อกษัตริย์ของเจ้าเป็นขี้ข้า, และเจ้านายทั้งหลายของเจ้ามีการเลี้ยงสนุกสนานกันแต่เช้า!

¹⁷ความสุขสำราญจะมีแก่เจ้า, โอบ้านเมือง, เมื่อกษัตริย์ของเจ้าเป็นเชื้อขุนนาง, และเจ้านายของเจ้ามีการเลี้ยงรื่นเริงตามกาลเทศะ, เพื่อจะมีกำลังวังชาและมิใช่เพื่อจะดื่มให้เมาสนุกสนาน!

¹⁸เพราะความเฉื่อยชาไม้แปก็หักพังลง, และเพราะความเฉื่อยแฉะของมือทั้งสองข้างเรือนก็รั่วเฉอะแฉะ.

¹⁹การเลี้ยงถูกจัดขึ้นเพื่อความร่าเริงบรรเทิงใจ, และเหล้าองุ่นย่อมย้อมใจให้ชื่นชมยินดี, และเงินนั้นรับสนองได้สารพัตร.

²⁰อย่านินทากษัตริย์, อย่าเลย, ถึงนินทาในใจก็อย่า; และอย่านินทาเศรษฐีบนที่นอนของเจ้า; เพราะนกในอากาศจะคาบเสียงนั้นไป, และวิหคจะเล่าเรื่องนั้น