Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ยะซายา 21 Bible Online

ยะซายา 21 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ยะซายา 21

¹เรื่องราวอันน่าหนักใจเกี่ยวกับทะเลทรายที่อยู่ใกล้สมุทร มันมาจากป่าทราย, มาจากแผ่นดินที่น่ากลัว, ประดุจลมบ้าหมูที่พัดกระโชกมาทางทิศใต้.

²นิมิตต์อันยุ่งยากหนักใจได้ปรากฏแก่ข้าพเจ้า: “โจรก็ปล้นอยู่, ผู้ร้ายก็ตีชิงอยู่, ฉะนั้นชาวเอลามจงขึ้นไปเถิด; ชนชาวมาดายจงไปล้อมตีเอาเถิด; เราได้ระงับการคร่ำครวญทั้งหมดของเขาเสียแล้ว.”

³เพราะฉะนั้นบั้นเอวของข้าพเจ้าก็ปวดร้าวไปหมด; ความปวดเจ็บได้ครอบงำข้าพเจ้าเหมือนความเจ็บปวดของหญิงที่คลอดบุตร: ข้าพเจ้าเจ็บตัวงอจนฟังอะไรไม่ได้, ข้าพเจ้ารู้สึกผิดหวังจนเห็นอะไรไม่ได้.

⁴ใจของข้าพเจ้าฟุ้งซ่านไป, ความน่ากลัวได้ทำให้ข้าพเจ้าตกตลึง, เวลาตะวันยอแสงซึ่งเป็นที่ปรารถนาของข้าพเจ้า, ได้กลับเป็นเวลาตระหนกตกใจสำหรับข้าพเจ้า.

⁵แต่เขาก็จัดอาหาร, ปูพรมแล้วนั่งลงกิน, นั่งลงดื่ม: “ท่านเจ้านายทั้งหลายลุกขึ้นเถิด, เอาน้ำมันชะโลมเกราะเถิด!”

⁶ด้วยพระยะโฮวาได้ตรัสแก่ข้าพเจ้าดังต่อไปนี้ว่า: “เจ้าจงไปตั้งยามคอยเหตุไว้, เมื่อเห็นเหตุการณ์อันใดก็ให้บอก:

⁷ถ้าเห็นกองทัพมาจะเป็นทหารม้า, หรือทหารลาหรือทหารอูฐมาเป็นคู่ๆ,ก็ให้เขาพินิจพิจารณาดูอย่างดีที่สุด!”

⁸แล้วคนยามคอยเหตุก็ร้องขึ้นว่า, “ข้าแต่พระยะโฮวา, ข้าพเจ้ายืนอยู่บนหอคอยในเวลากลางวันตลอดวัน, และยืนยามกลางคืนตลอดคืน;”

⁹และนี่แน่ะ, มีกองทหารม้าเดินมาเป็นคู่ๆ. และเขาก็พูดต่อไปว่า, “แตกแล้ว, กรุงบาบูโลนแตกแล้ว; บรรดารูปเคารพของบ้านเมืองก็ถูกทำลายแตกเกลื่อนอยู่บนดิน.”

¹⁰โอเจ้าผู้เป็นลานของข้าฯ, ผู้เป็นเม็ดข้าวแห่งลานของข้าฯ! ข้อความที่ข้าฯได้ยินจากพระยะโฮวาจอมพลโยธาพระเจ้าของชนชาติยิศราเอลนั้น, ข้าฯก็ได้ประกาศแก่เจ้าแล้ว

¹¹เรื่องราวอันน่าหนักใจเกี่ยวกับเมืองดูมา. มีคนหนึ่งร้องมาแต่เมืองเซอีรถึงข้าพเจ้าว่า, “คนยามเหวย, กี่ยามแล้ว? คนยามเหวย, กี่ยามแล้ว?”

¹²คนยามนั้นตอบว่า, “รุ่งเช้ากำลังมาถึง, และกลางคืนก็ตามมาด้วย, ถ้าเจ้าอยากจะรู้ก็จงถามซี, และถ้าอยากจะรู้อีก, ก็จงถามใหม่.”

¹³เรื่องราวอันน่าหนักใจเกี่ยวกับเมืองอาระเบีย. ดูกรพ่อค้าต่างชาวดาดานิม, พวกเจ้าจะพักแรมอยู่ในดงทึบในประเทศอาระเบีย.

¹⁴ดูกรชาวเมืองเธมา, จงนำน้ำมาให้ผู้ที่กระหายดื่ม, จงเอาขนมปังมาต้อนรับผู้หนีภัย,

¹⁵เพราะว่าเขาหนีคมดาบมา, หนีจากดาบคม, และหนีจากคันธนูที่น้าวไว้แล้ว, และหนีจากสงครามอันน่าสยดสยอง.

¹⁶ด้วยพระยะโฮวาได้ตรัสแก่ข้าฯดังนี้ว่า, “ภายในหนึ่งปีนับตามธรรมเนียมนับปีจ้างลูกจ้าง, ความจำเริญรุ่งเรืองของเมืองเคดารจะศูนย์สิ้นไป.

¹⁷และจำนวนกองทหารธนูแห่งลูกหลานเมืองเคดารก็จะเหลือน้อย;” ด้วยพระยะโฮวา, พระเจ้าแห่งยิศราเอลได้ตรัสไว้อย่างนั้น.