Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ยะซายา 32 Bible Online

ยะซายา 32 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ยะซายา 32

¹นี่แน่ะ, กษัตริย์จะทรงราชย์ตั้งอยู่ในความชอบธรรม, และเจ้านายพลเมืองจะปกครองด้วยความยุตติธรรม.

²และต่างองค์ต่างจะเป็นที่คุ้มขังบังล้อมพลเมืองมิให้ต้องลม, และเป็นที่คุ้มภัยมิให้ต้องพายุ, เหมือนดังห้วยน้ำลำธารในที่กันดาร, เหมือนดังเงื้อมผาอันใหญ่ในประเทศอันแห้งแล้ง.

³แล้วตาของคนทั้งหลายที่เห็นได้จะไม่ต้องปิดอีกแล้ว, และหูของคนเหล่านั้นที่ยินได้ก็จะฟังอย่างสนใจ.

⁴คนหุนหันพลันแล่นจะได้ความรู้เข้าใจพินิจพิเคราะห์, และคนพูดอ้อมแอ้มจะพูดฉาดฉาน.

⁵ไม่ต้องเรียกคนชั่วโฉดเขลาว่าเป็นขุนนาง, หรือเรียกคนโฉดชั่วว่าเป็นเจ้านายอีกต่อไป.

⁶คนโฉดเขลาก็จะพูดล้วนแต่ความโฉดเขลาและจิตต์ใจของเขาก็ครุ่นคิดแต่การอัศจรรย์, เพื่อจะประกอบการอธรรม, และจะพูดเท็จอันเกี่ยวกับเรื่องของพระยะโฮวา, ปล่อยให้คนหิวกระหายอดอยาก, และกีดกันมิให้น้ำแก่ผู้ที่กระหายได้ดื่ม.

⁷เครื่องมือของคนโฉดชั่วนั้นเลวทราม: เขาสร้างแผน การณ์ขึ้นด้วยข้อความเท็จเพื่อจะผลาญคนขัดสน, ถึงแม้นว่าคำร้องทุกข์ของคนจนนั้นจะถูกต้องเรียบร้อยดี.

⁸ส่วนขุนนางก็กะแผนการณ์อย่างสมศักดิ์, และเขาก็มีใจคอแน่วแน่อยู่กับแผนการณ์อันนั้น

⁹โอ้ผู้หญิงไร้ความคิด, จงลุกขึ้นเถอะ, และฟังเสียงของเรา; โอ้บุตรีช่างเลินเล่อ, จงเอียงหูฟังคำของเรา!

¹⁰อีกสักปีกว่าๆ นิดหน่อยเถอะ, เจ้าผู้เลินเล่อ; เจ้าจะต้องสะดุ้งตัวสั่น, เพราะว่าสวนองุ่นจะไม่เกิดผล, และฤดูเก็บจะไม่มีมา.

¹¹โอ้หญิงผู้ไร้ความคิด, จงกลัวจนตัวสั่น, เจ้าผู้ช่างเลินเล่น, จงสะดุ้งกลัว; จงเปลื้องและผลัดผ้าของเจ้าออก, แล้วนุ่งผ้ากะสอบ.

¹²จงตีอกของเจ้าเพราะทุ่งนาอันน่าเพลิดเพลินนั้นเสียหายเสียแล้ว, และเพราะเถาองุ่นที่เคยออกผลดกกลับไม่เกิดผล.

¹³บนพื้นดินแห่งพลเมืองของข้าฯจะมีหนามเล็กหนามใหญ่งอกขึ้น, เออ, จะบังเกิดขึ้นตามบ้านเรือนทั้งหลายที่มีความยินดี, ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองแห่งความชื่นชม!

¹⁴ด้วยว่าวังจะถูกทิ้งไว้ไม่มีคนอยู่, เมืองที่มีผู้คนหนาแน่นก็จะถูกทิ้งไว้ให้ร้าง; ป้อมและหอคอยจะกลายเป็นถ้ำอยู่เนืองนิจ. จะเป็นที่เต้นโลดของลาป่า, เป็นทุ่งหญ้าของฝูงแกะ,

¹⁵จนกว่าพระวิญญาณจะหลั่งจากเบื้องบนลงมาเหนือเรา, เมื่อนั้นป่าจะกลายเป็นสวน, และสวนนั้นจะมีค่าเท่ากับสวนผลไม้

¹⁶ขณะนั้นความยุตติธรรมจะดำรงอยู่ในป่าและความชอบธรรมจะดำรงอยู่ในสวนผลไม้.

¹⁷และผลของความชอบธรรมนั้นคือสันติสุข, และผลของความยุตติธรรมนั้นคือความสงบสุขและความไว้วางใจเป็นนิจ.

¹⁸พลเมืองของเราจะอยู่ในบ้านอันมีสันติสุข, ในเรือนที่ปลอดภัย, และในที่อยู่อันมีความสงบใจ,

¹⁹มาตรแม้นต้นไม้จะหักโครมครามลงมาก็ดี, และบ้านเมืองจะเริดร้างก็ตาม.

²⁰ความสุขย่อมมีแก่พวกเจ้าซึ่งอาจหว่านได้ทุกหนทุกแห่งเพราะมีน้ำอยู่ทั่วไป, และซึ่งอาจปล่อยโคลาของเจ้า