Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ยะซายา 44 Bible Online

ยะซายา 44 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ยะซายา 44

¹โอ้ยาโคบผู้รับใช้ของเรา, และยิศราเอลผู้เลือกสรรของเราเอ๋ย, บัดนี้จงสดับฟัง!

²พระยะโฮวาผู้ทรงสร้างเจ้า, และผู้ปั้นเจ้าตั้งแต่ยังอยู่ในครรภ์มารดาได้ตรัสดังนี้ว่า: “โอ้ยาโคบผู้รับใช้ของเราเอ๋ย, และยะซูรูนที่เราได้เลือกสรรไว้, อย่ากลัวเลย!

³เพราะเราจะเทน้ำลงบนแผ่นดินกันดาร, และให้มีลำธารบนดินแห้ง; เราจะหลั่งพระจิตต์ของเราบนลูกหลานของเจ้า, และพระพรบนเผ่าพันธุ์ของเจ้า,

⁴และเขาทั้งหลายจะจำเริญขึ้นเหมือนอย่างหญ้าในบึง, เหมือนอย่างต้นลำพูริมทางน้ำ.

⁵บ้างก็ว่า, ‘ข้าเป็นคนของพระยะโฮวา,’ และบ้างก็เอาชื่อของยาโคบเป็นชื่อของตน, และบ้างก็จะเอาคำ ‘คนของพระยะโฮวา,’ สักไว้บนแขนของตัว, และบ้างก็จะเอาชื่อ ‘ยิศราเอล’ เป็นนามสกุลของตน.”

⁶พระยะโฮวากษัตริย์ของชนชาติยิศราเอล, และผู้ช่วยให้รอดของเขา, คือพระยะโฮวาจอมพลโยธา, ตรัสว่า: “เราเป็นเบื้องต้น, และเราเป็นเบื้องปลาย, และนอกจากเราไม่มีเลย.

⁷ใครจะเหมือนเรา? ก็ให้เขาประกาศตัวออกมา, ให้เขาสำแดงตนและปรากฏตัวออกมาต่อหน้าเราซิ! ใครเล่าได้ประกาศไว้ตั้งแต่ดั้งเดิมว่าสิ่งนี้สิ่งนั้นจะเกิดขึ้น? ก็ให้เขาทำนายสิ่งเหล่านั้นเถอะ!

⁸อย่ากลัวเลย, อย่าหวาดไปเลย! เราไม่ได้ประกาศและชี้แจงให้เจ้าทราบไว้ตั้งแต่ดั้งเดิมแล้วหรือ? เจ้าก็ได้เป็นพะยานให้เรา. นอกจากเรายังมีพระเจ้าอื่น, และทั้งมีศิลาใดที่เราไม่รู้จักหรือ?”

⁹ช่างทำรูปเคารพทั้งหลายไม่เป็นเรื่อง, การฝีมือของเขาก็ไม่มีประโยชน์อันใด, และผู้ที่นมัสการรูปเหล่านั้นก็ไร้ตาและไร้ประสาท, เขาจึงต้องรับความอัปยศ!

¹⁰ถ้าเช่นนั้นใครๆ ที่ทำรูปพระ, หรือหล่อรูปเคารพซึ่งไม่เป็นเรื่องนั้น,

¹¹รวมทั้งคนทั้งหลายที่ไหว้รูปนั้น, ก็จะได้ความอัปยศ, เพราะว่าช่างทำก็เป็นแต่มนุษย์, ให้เขามายืนประชุมอยู่ด้วยกัน, เขาจะรู้สึกหวาดกลัวและรับความอัปยศพร้อมหน้ากัน.

¹²ช่างเหล็กก็ทำงานอยู่ที่หน้าเตา, และใช้ค้อนตีให้เข้าเป็นรูป, ได้ตีด้วยแขนอันล่ำสันของเขา, แล้วเขาก็อ่อนกำลังหิวโหย, ถ้าไม่ได้ดื่มน้ำก็จะเป็นลมไป.

¹³ช่างไม้ก็เอาท่อนไม้ออกมาวัด, แล้วขีดเส้นกะไว้ด้วยดินสอ, ลงมือไสกบ, ใช้วงเวียนทำให้เข้ารูป, แล้วแกะเป็นรูปเหมือนคน, มีความงามตามมนุษย์ชาติ, เพื่อจะตั้งไว้ในเรือน!

¹⁴ชายคนหนึ่งไปตัดต้นสนสีดาร์, หรือตัดต้นสนไพน์, หรือต้นโอ๊ค, หรือต้นไม้ชะนิดอื่นในป่ามาก็ได้, ซึ่งเป็นต้นที่พระยะโฮวาได้ปลูกได้รดน้ำและได้บำรุงไว้ให้มนุษย์ใช้เป็นฟืน.

¹⁵ท่อนหนึ่งเขาก็เอาไปทำฟืนผิงไฟสำหรับตัวของเขาเอง, ท่อนหนึ่งก็เอาไปทำฟืนปิ้งขนปัง, แล้วภายหลังจงทำพระขึ้นนมัสการ, และแกะรูปมากราบไหว้.

¹⁶ครึ่งหนึ่งเอาไปทำฟืน, และย่างเนื้อ, เขากินเนื้อย่างนั้นอิ่ม; พลางก็ผิงไฟไปด้วย, แล้วกล่าวว่า, “อะฮ้า! ฉันผิงไฟแล้ว, ฉันอุ่นสบายดี.”

¹⁷และส่วนไม้ที่เหลืออยู่นั้นเขาก็เอามาทำเป็นรูปพระคือรูปเคารพของเขา, และเขาก็กราบลงตรงรูปนั้น, นมัสการรูปนั้น, และร้องขอออกไปว่า, “ขอช่วยข้าพเจ้า, เพราะท่านเป็นพระของข้าพเจ้า!”

¹⁸เขาทั้งหลายไม่มีความรู้, และไม่มีความตรึกตรอง; เพราะว่าตาของเขาทั้งหลายถูกเอาอะไรป้ายเขาไว้, เขาจึงเห็นไม่ได้, และสมองของเขาจึงทึบไปจนเข้าใจไม่ได้.

¹⁹ไม่มีใครมีความรู้สึก, หรือสติปัญญาหรือความสังเกตพอที่จะกล่าวว่า, “ครึ่งหนึ่งเราเอาไปทำฟืนปิ้งขนมปัง, และย่างเนื้อกิน; และส่วนที่เหลืออยู่นั้นเราก็ทำเป็นรูปอันน่าสะอิดสะเอียน, แล้วไปกราบไหว้ดุ้นไม้.”

²⁰เขาทั้งหลายกินขี้เท่าเลี้ยงชีวิต; ใจที่ถูกหลอนหลอกได้จูงให้เขาหลงใหล, และเขาช่วยตัวของเขาให้รอดไม่ได้, หรือไม่มีไหวพอถามตนเองว่า, “เรากำลังจะปิดความหลอนหลอกเอาไว้หรือนี่?”

²¹ดูกรยาโคบและยิศราเอล, จงระลึกถึงสิ่งเหล่านี้, เพราะเจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา; เราได้สร้างเจ้า, และเจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา. ดูกรชาวยิศราเอล, เราจะไม่ลืมเจ้าเลย.

²²เราได้ลบล้างความล่วงละเมิดของเจ้าเหมือนอย่างกับลบล้างเมฆ. และลบบาปของเจ้าเหมือนอย่างลบหมอก, จงหันกลับมาหาเรา, เพราะเราได้ไถ่ตัวเจ้าแล้ว.

²³โอ้ฟ้าสวรรค์จงร้องเพลงเพราะพระยะโฮวาได้กระทำการนี้, โอ้แผ่นดินเบื้องต่ำจงเปล่งเสียง; โอ้ภูเขาทั้งหลาป่าทั้งหลาย, และต้นไม้ทุกต้นในป่านั้น, จงเปล่งเสียงร้องขึ้นเป็นเพลง, เพราะว่าพระยะโฮวาได้ทรงไถ่ยาโคบไว้แล้ว, และจะทรงสำแดงสง่าราศีให้ปรากฏในชาติยิศราเอล

²⁴พระยะโฮวาพระผู้ไถ่ของเจ้า, ผู้ได้ทรงสร้างเจ้ามาตั้งแต่ในครรภ์, ตรัสดังนี้ว่า, “เราคือยะโฮวา, ผู้ทรงสร้างสารพัตรผู้ที่ได้กางฟ้าสวรรค์ไว้แต่ผู้เดียว, ผู้ที่ได้ปูแผ่แผ่นดินออกไว้, (ใครเล่าอยู่กับเราเวลานั้น? )

²⁵ผู้ที่ทำให้เครื่องลางของพวกหมอดูหมดขลัง, หมอโชคชะตาราศีเป็นคนบ้าไป; ทำให้นักปราชญ์ของเขาต้องด้อยถอยหลัง, และทำให้ความรู้ของเขาเป็นความเขลา;

²⁶แต่ได้ทรงรับรองคำของผู้รับใช้ของพระองค์, และได้ทำให้คำทำนายของทูตของพระองค์สำเร็จ, เราคือผู้นั้น, ที่ได้กล่าวถึงกรุงยะรูซาเลมว่า, ‘กรุงจะมีคนอยู่’, และที่ได้กล่าวถึงเมืองยะฮูดาว่า, ‘จะถูกกู้ขึ้น, และส่วนที่สลักหักพังเราจะซ่อมขึ้นใหม่.’

²⁷ผู้ที่ได้กล่าวแก่มหาสมุทรว่า, ‘จงแห้งเถอะ!’ และเราจะระบายน้ำจากแม่น้ำทั้งหลายของเจ้าเสียให้แห้ง.

²⁸ผู้ที่ได้กล่าวถึงท่านโคเรศว่า, ‘เจ้าเป็นผู้เลี้ยงแกะของเรา, ผู้ที่ประกอบกิจตามน้ำใจของเราให้สำเร็จผล’; ผู้ที่จะได้กล่าวถึงกรุงยะรูซาเลมว่า, ‘กรุงจะถูกกู้ขึ้น’, และกล่าวถึงวิหารว่า, ‘รากของเจ้าจะถูกวางขึ้นใหม่.’ ”