Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ยะซายา 66 Bible Online

ยะซายา 66 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ยะซายา 66

¹พระยะโฮวาได้ตรัสว่าดังนี้: “ท้องฟ้าเป็นพระที่นั่งของเรา, และพิภพเป็นม้าวางเท้าของเรา. ถ้ากระนั้นแล้วเจ้าจะสร้างบ้านเป็นรูปร่างอย่างไหนให้เราอยู่, และที่ทางอย่างใดให้เป็นที่ประทับของเรา?

²มือของเราได้สร้างสิ่งสารพัตรเหล่านี้, และสิ่งสารพัตรเหล่านี้ก็เป็นของๆ เรา.” พระยะโฮวายังได้ตรัสต่อไปอีกว่า, “ถึงกระนั้นเราก็จะเอาใจใส่กับมนุษย์ชะนิดนี้, คือคนที่ถ่อมใจลงและมีจิตต์ฟกช้ำ, และยำเกรงต่อถ้อยคำของเรา.

³ฝ่ายคนที่ฆ่าวัวตัวผู้บูชาก็ดีหรือฆ่าคนทำการสักการบูชาก็ตาม, คนที่ฆ่าแกะบูชายัญก็ดีหรือคนที่หักคอสุนัขบูชาก็ตาม, คนที่นำเนื้อมาถวายก็ดีหรือคนที่ฆ่าหมูบูชาก็ตาม, คนที่ถวายกำยานเป็นเครื่องบูชาก็ดีหรือคนที่ไหว้รูปเคารพก็ตาม, คนเหล่านี้ต่างก็เลือกประพฤติตามใจชอบ, และพึงพอใจในกิจการของเขาอันเป็นที่น่าสะอิดสะเอียน.

⁴เพราะฉะนั้นเราจึงจะเลือกการทรมานให้เขา, และจะนำเอาความน่ากลัวสยดสยองมาสู่เขา, เพราะว่าเมื่อเราเรียกไม่มีใครขานตอบ, เมื่อเราพูดเขาไม่ฟัง; แต่เขาได้กระทำสิ่งที่เป็นการชั่วช้าในสายตาของเรา, และได้เลือกทำสิ่งที่ไม่ถูกใจเรา.”

⁵เจ้าทั้งหลายที่ยำเกรงต่อคำของพระยะโฮวา, ก็จงฟังคำของพระองค์ดังต่อไปนี้เถิด: “พี่น้องของเจ้าผู้ที่ชังเจ้า, และผลักไสเจ้าให้ออกไปเสียจากพรรคพวกของเขา, เพราะเหตุเจ้าเห็นแก่นามของเรานั้น, ได้กล่าวว่า, ‘ให้พระยะโฮวาสำแดงสง่าราศีของพระองค์ออกมาซิ, เพื่อเราจะได้มองเห็นความชื่นชมของเจ้า! แต่เขาทั้งหลายจะได้รับความอับอาย

⁶“มีเสียงกาหลมาแต่กรุง, มีเสียงร้องมาแต่พระวิหาร; คือเป็นพระสุรเสียงของพระยะโฮวาซึ่งกำลังทำการตอบแทนแก่ศัตรูของพระองค์.

⁷แต่ก่อนที่กรุงจะเจ็บปวดรวดร้าว, กรุงก็ได้ให้การกำเนิดเสียแล้ว; ก่อนที่ความเจ็บปวดจะมาสู่กรุง. กรุงก็ได้ให้กำเนิดบุตรเสียแล้ว.

⁸ใครเคยได้ยินเช่นนี้บ้าง, ใครเคยได้เห็นเช่นนี้บ้าง? แผ่นดินใดจะผ่านความเจ็บปวดรวดร้าวให้พ้นไปในวันเดียวได้รึ? ประเทศใดจะให้การกำเนิดทันทีได้รึ? แต่ฝ่ายกรุงซีโอนพอเจ็บปวดรวดร้าว, กรุงก็ให้กำเนิดบุตรทีเดียว.”

⁹พระยะโฮวาตรัสถามว่า, “เราจะนำเขาให้มาถึงเวลาคลอด, แล้วจะไม่ให้เขาคลอดหรือ; เราผู้เคยให้เขาคลอด, แล้วจะปิดครรภ์เสียหรือ?”

¹⁰พระเจ้าของเจ้าตรัสต่อไปอีกว่า, “เจ้าทั้งหลายผู้รักกรุงยะรูซาเลม, จงชื่นชมยินดีกับกรุง, และปิติยินดีเนื่องด้วยกิจการของกรุงนั้นเถิด; พวกเจ้าที่โศกเศร้าเพราะกรุง, จงแสดงความยินดีร่วมกับกรุงนั้นเป็นอย่างยิ่ง.

¹¹เพื่อเจ้าจะได้ดื่มนมจากถันอันเป็นที่กล่อมชูใจจนอิ่มหนำ, และได้รับการหล่อเลี้ยงจากทรวงอกอันบริบูรณ์ของกรุงอันเป็นที่พึงพอใจของเจ้า!”

¹²ด้วยพระยะโฮวาตรัสดังต่อไปนี้ว่า: “นี่แน่ะ, เราจะแผ่ความรุ่งเรืองจำเริญของเจ้าให้ล้นไหลดังสายน้ำ, และความมั่งคั่งของประชาชาติจะไหลบ่าเข้ามาในกรุงดังกระแสน้ำ; และเหล่าทารกดูดนมจะถูกอุ้มใส่เอว, และเขย่ากล่อมไว้ในตัก.

¹³มารดาปลอบโยนบุตรฉันใด, เราก็จะปลอบโยนเจ้าฉันนั้น, เจ้าจะได้รับการปลอบโยนสืบเนื่องมาจากกรุงยะรูซาเลม.

¹⁴และเมื่อเจ้าเห็นความเจริญรุ่งเรืองนั้น, ใจของเจ้าจะตื่นเต้นด้วยความยินดี, และแข้งขาของเจ้าก็จะกะชุ่มกะชวยดังหญ้าอ่อน. แล้วพระยะโฮวาจะสำแดงพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ของพระองค์ให้ผู้รับใช้ของพระองค์เห็นประจักษ์, และจะทรงแสดงพระพิโรธของพระองค์ให้ปรากฏแก่ศัตรูของพระองค์.

¹⁵ด้วยนี่แน่ะ, พระยะโฮวาจะเสด็จมาเหมือนกับไฟ, และราชรถของพระองค์จะมาเหมือนอย่างลมหมุนหอบ, เพื่อจะปล่อยพระพิโรธของพระองค์ออกไปด้วยความเกรี้ยวกราด, หรือกระจายการว่าขานของพระองค์ออกไปดังเปลวเพลิง.

¹⁶พระยะโฮวาจะตั้งการพิพากษาลงโทษแก่มนุษย์ทั้งปวงด้วยไฟและพระแสงของพระองค์, และผู้ที่พระยะโฮวาทรงประหารเสียนั้นจะมีมากมายก่ายกอง.

¹⁷ฝ่ายคนที่เข้าพิธีถวายตัวและชำระตนให้หมดมลทินสำหรับการนมัสการในหมู่ไม้ศักดิ์สิทธิ์, โดยทำอะไรๆ ตามคนที่อยู่ในกลางวงเขา, ซึ่งกินเนื้อหมู, เนื้อสัตว์ที่บัญญัติห้ามและเนื้อหนู, พวกเหล่านั้นก็จะถึงความพินาศด้วยกันทั้งหมด.”

¹⁸พระยะโฮวาตรัสต่อไปอีกว่า; “ด้วยเรารู้จักการกระทำและทราบความคิดของเขา, และเรากำลังมาเพื่อรวบรวมคนทุกชาติทุกภาษา; เขาจะมาและเห็นสง่าราศีของเรา, และเราจะตั้งเขาไว้เป็นเครื่องหมายบอกเหตุการณ์.

¹⁹คือเราจะใช้ผู้ที่ยังเหลือรอดตายอยู่นั้นไปยังประเทศต่างๆ, เช่นธาระซิศ, ฟูธและลด, เมเซ็ดและโรศ, ธูบัลและยาวาน, หมู่เกาะที่อยู่ห่างไกล, คือพวกเหล่านั้นที่ยังไม่ได้ยินถึงชื่อเสียงของเรา, และไม่ได้เห็นสง่าราศีของเรา, เขาเหล่านั้นจะได้ประกาศสง่าราศีของเราท่ามกลางประชาชาติ.

²⁰และเขาจะพาพี่น้องของเจ้าทั้งหมดมาจากทุกประเทศ, บ้างก็ขี่ม้ามา, บ้างก็มาด้วยราชรถ, บ้างก็มาด้วยเกวียนประทุน, บ้างก็ขี่ลา, บ้างก็ขี่อูฐ, พากันมาถวายเครื่องบูชาแก่พระยะโฮวาบนภูเขาอันบริสุทธิ์ของเราที่กรุงยะรูซาเลม.” พระยะโฮวาตรัสต่อไปว่า, “การนั้นก็ได้แก่ชนชาติยิศราเอลนำเครื่องบูชาใส่ภาชนะสะอาดมายังโบสถ์วิหารของพระยะโฮวา.

²¹และบางคนในพวกเหล่านั้นเราจะตั้งให้เป็นพวกปุโรหิตและพวกเลวี.” พระยะโฮวาได้ตรัสไว้ดังนั้น.

²²พระยะโฮวาตรัสต่อไปอีกว่า, “ท้องฟ้าใหม่, และพิภพใหม่, ซึ่งเราแต่งตั้งขึ้นจะดำรงอยู่ต่อหน้าเราฉันใด, ชาติของเจ้าและนามชื่อของเจ้าก็จะดำรงอยู่ฉันนั้น.

²³ตั้งแต่วันขึ้นหนึ่งค่ำจนมาบรรจบรอบวันขึ้นหนึ่งค่ำ, และตั้งแต่วันซะบาโตจนมาบรรจบรอบวันซะบาโต, บรรดามนุษย์ทั้งมวลจะมานมัสการ.”

²⁴พระยะโฮวาตรัสต่อไปว่า, “เขาจะออกไปพินิจดูซากศพของคนที่ได้กบฏต่อเรา: เพราะว่าตัวหนอนก็กินเขาก็จะไม่ตาย, และไฟที่ไหม้ตัวเขาก็จะไม่รู้ดับ, แต่เขาจะเป็นที่สะอิดสะเอียนต่อมนุษย์ทั้งมวล.”