Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 เลวีติโก 25 Bible Online

เลวีติโก 25 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

เลวีติโก 25

²“จงบอกแก่พวกยิศราเอลว่าแก่เขาทั้งหลายว่า, “เมื่อเจ้าทั้งหลายมายังประเทศเมืองที่เราจะให้นั้น, จงให้ที่ดินนั้นมีซะบาโต: คือกาลว่างเปล่าอยู่แก่พระยะโฮวา.

³ครบหกปีเจ้าจงหว่านพืชน์ที่นา, และหกปีเจ้าจงแต่งเถาองุ่นและเก็บผล.

⁴แต่ปีที่เจ็ดนั้นจงหยุดเสีย, ให้ที่ดินนั้น ว่างเปล่าอยู่ให้เป็นกาลซะบาโตแก่พระยะโฮวา: เจ้าทั้งหลายอย่าได้หว่านพืชน์ที่นาหรือแต่งเถาองุ่นของเจ้าเลย.

⁵เจ้าทั้งหลายอย่าเก็บเกี่ยวข้าวเรื้อ และอย่าเก็บผลองุ่นจากต้นที่มิได้บำรุงตกแต่ง; เพราะปีนี้เป็นเวลาหยุดให้ที่ดินว่างเปล่าอยู่.

⁶และพืชน์ผลแผ่นดินของปีที่ว่างเปล่าอยู่, จะเป็นอาหารของเจ้าทั้งหลาย: คือเจ้าเองก็ดี, และทาสาทาสีของเจ้าก็ดี, และลูกจ้างของเจ้าก็ดี, และแขกเมืองที่อาศัยอยู่กับเจ้าก็ดี.

⁷และจะเป็นอาหารของสัตว์ทั้งปวง ในแผ่นดินของเจ้า

⁸“และเจ้าจงนับทุกวันชะบาโตจนครบเจ็ดปี, คือเจ็ดปีคูณเจ็ดหน, และวันซะบาโตที่นับเป็นเจ็ดปีนั้น, คือเป็นสี่สิบเก้าปี.

⁹จึงให้เป่าแตรดังสนั่น, ในเดือนเจ็ดวันที่สิบ, ซึ่งเป็นวันไถ่โทษ: เจ้าจงเป่าแตรดังสนั่นทั่วไปในแผ่นดินของเจ้า.

¹⁰และเจ้าทั้งหลายจงกำหนดปีที่ห้าสิบนั้นตั้งไว้, เป็นเวลาป่าวประกาศแก่คนทั้งปวงทั่วแผ่นดินให้ปล่อยทาสเสีย: เจ้าทั้งหลายจงถือปีนี้เป็นเวลาที่ยินดี: เจ้าทั้งหลายจงกลับคืนไปยังที่อยู่ของตนทุกคน, และกลับคืนยังพวกพ้องของตนทุกคน.

¹¹และปีที่ห้าสิบนั้นจะเป็นที่เจ้าทั้งหลายจะมีความยินดี: เจ้าทั้งหลายอย่าได้หว่านข้าวพืชน์หรือเกี่ยวเก็บข้าวเรื้อ, และอย่าเก็บผลองุ่นที่ต้นมิได้บำรุงตกแต่ง.

¹²เพราะเป็นการที่ให้มีความยินดี, และเป็นเวลาอันบริสุทธิ์แก่เจ้าทั้งหลาย: เจ้าทั้งหลายจงเอาข้าวที่เกิดในนาเป็นอาหาร

¹³“ในปีนี้เป็นที่ให้มีความยินดี, เจ้าทั้งหลายจงกลับไปยังที่อยู่ของตนทุกคน.

¹⁴ถ้าเจ้าจะขายของก็ดีหรือซื้อของมาจากมือเพื่อนก็ดี, ก็จงประพฤติซื่อสัตย์ซึ่งกันและกัน.

¹⁵เจ้าจึงซื้อของจากเพื่อนบ้าน, ให้มีราคาตามปีทั้งหลายที่ล่วงไปตั้งแต่ปีที่ยินดีนั้น, และเพื่อนบ้านจะขายของเหล่านั้นให้แก่เจ้าตามเหล่าปีที่เก็บผลได้.

¹⁶ถ้ามากปีก็จงให้ราคาทวีตาม, ถ้าน้อยปีก็จงถอยราคาตาม: เพราะพืชน์ผลทั้งปวงนั้นมีราคามากตามปี.

¹⁷เจ้าทั้งหลายจงประพฤติซื่อสัตย์ซึ่งกันและกัน, และจงเกรงกลัวพระเจ้าของเจ้า: เราเป็นยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า: เราเป็นยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าทั้งหลาย

¹⁸“เหตุฉะนี้เจ้าจงทำตามบทบัญญัติทั้งหลายของเรา, และรักษาข้อบัญญัติของเราประพฤติตาม, และเจ้าทั้งหลายจะอยู่ในแผ่นดินนั้นเป็นสุขสะบาย.

¹⁹และที่ดินนั้นจะเกิดพืชผล, และเจ้าทั้งหลายจะกินอิ่มบริบูรณ์, และอยู่ที่แผ่นดินนั้นเป็นสุขสะบาย.

²⁰แต่ถ้าเจ้าทั้งหลายจะว่า, ‘ในปีที่เจ็ดนั้นจะเอาอะไรกิน, ถ้าเราหว่าน พืชน์หรือเก็บผลไม่ได้,,

²¹และเราจะประสิทธิ์พระพรของเราให้แก่เจ้าในปีที่หก, และจะให้แก่ปีนั้นบังเกิดพืชน์ผลพอสามปี.

²²และในปีที่แปด เจ้าทั้งหลายจงหว่านข้าวพืชน์, แต่ยังกินข้าวเก่าจนถึงปีที่เก้า, เจ้าทั้งหลายจงกินข้าวเก่านั้นจนถึงมีผลข้าวใหม่

²³“เจ้าทั้งหลายอย่าได้ขายที่ดินนั้นให้ขาด; เพราะที่ดินนั้นเป็นของเรา, เจ้าทั้งหลายเป็นดุจแขกเมืองและผู้ที่อาศัยอยู่ในที่ของเรา.

²⁴และบรรดาที่ดินของ ๆ เจ้าที่ขายนั้น, จงให้มีช่องที่จะไถ่ที่ดินนั้นมาได้.

²⁵ถ้าพี่น้องของเจ้าจนไป, และได้ขายที่ดินบ้าง, หากว่ามีผู้ใดในพี่น้องของเขามาไถ่ที่อันนั้น, ก็จงให้เขาไถ่ที่ของพี่น้องไป.

²⁶แต่ถ้าคนนั้นไม่มีพี่น้องที่ไถ่ได้, และตัวเขามีอันจะไถ่เอง;

²⁷ก็จงนับปีทั้งหลายที่ขายของนั้นล่วงไป, และค่าที่เหลือนั้นจงคืนให้แก่คนที่ซื้อของฝาก, คนนั้นจงกลับคืนเอาที่ของตนได้.

²⁸แต่ถ้าเขาไม่มีเงินพอที่จะไถ่เอาคืนมา; ก็ให้ของนั้นตกอยู่กับคนที่ซื้อไว้, จนถึงปียินดี, และในปีที่ยินดีของนั้นจะออกไป, คืนกลับยังเจ้าของเดิม

²⁹“ถ้าผู้ใดขายเรือนอยู่ในกำแพงเมือง, เขาจะไถ่ในระหว่างปีหนึ่งก็ได้.

³⁰ถ้าเขาไม่ไถ่ของนั้นในระหว่างปีหนึ่งแล้ว; เรือนนั้นที่อยู่ในกำแพงเมือง, จะตกอยู่กับคนที่ซื้อต่อไปเป็นนิตย์, ตลอดไปชั่วอายุเผ่าพันธุ์ของเขาทั้งหลาย, และจะไม่กลับออกไปในปีที่ยินดีนั้นเลย.

³¹แต่เรือนในหัวเมืองที่ไม่มีกำแพงล้อมรอบ, จะเป็นเหมือนอย่างไร่นา, ของเหล่านี้ไถ่ได้, และจะกลับคืนออกไปในปียินดีนั้น.

³²ฝ่ายหัวเมืองทั้งปวงของพวกเลวี, เย่าเรือนของเขาที่อยู่ในเมืองเหล่านี้, พวกเลวีจะไถ่เมื่อไรก็ได้.

³³ถ้าผู้ใดซื้อของจากพวกเลวี, เรือนก็ดี หรือที่ดินก็ดี, ที่ซื้อนั้นจะกลับออกไปในปีที่ยินดี; เพราะเรือนทั้งหลายในเหล่าหัวเมืองของพวกเลวี, เป็นของๆ เขาท่ามกลางพวกยิศราเอล.

³⁴แต่ที่ไร่นาล้อมรอบหัวเมืองทั้งหลายของพวกเลวีนั้น, เขาขายไม่ได้เพราะเป็นที่ของเขาเป็นนิตย์.

³⁵“ถ้าพี่น้องของเจ้าจนไป, แลมีกำลังน้อย; เจ้าจงช่วยชูกำลังเขาบาง; ถึงเขาเป็นแขกเมืองหรือคนอาศัย, ก็จงช่วยเขาและเขาจะอยู่กับเจ้าได้.

³⁶เจ้าอย่าได้เอาดอกเบี้ยจากเขา, แต่จงเกรงกลัวพระเจ้าของเจ้า; เพื่อพี่น้องของเจ้าจะอาศัยอยู่ด้วย.

³⁷เมื่อเจ้าให้เขายืมเงินอย่าคิดเอาดอกเบี้ย, หรือสะเบียงอาหารก็อย่าเอา ดอกเบี้ย.

³⁸เราเป็นยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, ผู้พาเจ้าออกจากประเทศอายฆุบโต, จะให้อยู่ประเทศคะนาอัน: เราเป็นพระเจ้าของเจ้าทั้งหลาย

³⁹“ถ้าและพี่น้องที่อยู่ใกล้เจ้าจนไป, และได้ขายตัวแก่เจ้า ๆ อย่าข่มขืนใช้เขาเหมือนทาส.

⁴⁰แต่จงใช้เขาเหมือนลูกจ้าง, หรือเหมือนคนอาศัยอยู่ด้วย; เขาจะปรนนิบัติแก่เจ้าจนถึงปีที่ยินดี.

⁴¹ครั้งนั้นเขาจะออกไปจากเจ้าทั้งตัวเขากับลูกทั้งหลายของเขา, ไปยังพวกพ้องของตน, และไปยังที่อยู่ของบรรพบุรุษของเขา.

⁴²เพราะเขาทั้งหลายเป็นทาสของเรา, ที่เราพาออกมาจากประเทศอายฆุบโต, จึงห้ามไม่ให้ผู้ใดขายเขาไว้เป็นบ่าวใช้.

⁴³เจ้าอย่าข่มขี่เขาให้ลำบาก; แต่จงเกรงกลัวพระเจ้าของเจ้า.

⁴⁴แต่ชาวประเทศอื่นที่อยู่ล้อมรอบ, เอาเป็นทาสาทาสีของเจ้าก็ได้.

⁴⁵และลูกคนแขกเมืองที่อาศัยอยู่กับเจ้า, จะซื้อเขาและครอบครัวเขาไว้เป็นทาสก็ได้, เป็นของๆ เจ้า.

⁴⁶เจ้าได้เขาไว้เป็นมรดกแก่ลูกหลานของเจ้า, เขาเป็นทาสของเจ้าเป็นนิตย์: แต่พี่น้องของเจ้าคือพวกยิศราเอล, เจ้าทั้งหลายอย่าข่มขู่ให้มีความลำบากแก่กันและกันเลย

⁴⁷“ถ้าคนที่มาอาศัยหรือคนแขกเมืองมั่งมีขึ้น, และพี่น้องของเจ้าที่อยู่ใกล้เจ้าจนไป, และขายตัวแก่คนแขกเมืองหรือคนที่อาศัย, หรือขายแก่ผู้ใดในวงศ์วานครอบครัวของคนแขกเมือง.

⁴⁸ครั้นขายตัวแล้วจะไถ่ตัวออกมาอีกก็ได้, ผู้ที่เป็นพี่น้องมาไถ่เขาออกก็ได้.

⁴⁹ลุงหรือลูกของลุงมาไถ่ออกได้, หรือผู้ใดในตระกูลวงศ์ญาติจะไถ่ออกได้, หรือถ้าเขามีพอจะไถ่ตัวเองก็ได้.

⁵⁰จงให้เขานับปีทั้งหลายที่ขายตัวนั้นจนถึงปีที่ยินดี, และจะมีค่าตัวตามปีเหล่านั้น: จงคิดค่าตัวนั้นเป็นเหมือนลูกจ้าง.

⁵¹ถ้ายังอยู่หลายปี, ก็จงใชค่าตัวตามปีเหล่านั้น.

⁵²ถ้าอยู่น้อยปีจนถึงปีที่ยินดี; ก็ให้เขาคิดกันกับผู้ซื้อตามปีเหล่านั้น, ก็จงใช้ค่าตัวให้ตามปีเหล่านั้น.

⁵³คนที่ขายตัวนั้นจะอยู่กับนายเงินดุจลูกจ้าง, ที่จ้างเป็นปี: อย่าให้นายเงินครองข่มขี่เขาต่อหน้าเจ้าเลย.

⁵⁴ถ้าและในปีเหล่านั้นไม่มีผู้ใดไถ่เขาออก; ก็จงปล่อยเขาให้พ้นทาสในปีที่ยินดีนั้น: ทั้งตัวเขาและลูกทั้งหลายของเขาด้วย.

⁵⁵เพราะพวกยิศราเอลเป็นทาสของเรา; เขาทั้งหลายเป็นทาสของเราๆ ได้พาเขาทั้งหลายออกจากประเทศอายฆุบโต: เราเป็นยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า.’ ”

Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 เลวีติ​โก 25 Bible Online

เลวีติ​โก 25 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

เลวีติ​โก 25

Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 เลวีติโก 25 Bible Online

เลวีติโก 25 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

เลวีติโก 25