Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ยิระมะยา 11 Bible Online

ยิระมะยา 11 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ยิระมะยา 11

¹นี่เป็นคำที่ได้มาถึงยิระมะยา, มาแต่พระยะโฮวาบอกว่า,

²เจ้าทั้งหลายจงฟังเอาถ้อยคำแห่งสัญญาไมตรีนี้เถิด, แลจงบอกแก่ผู้ชายทั้งหลายของยะฮูดา, แลแก่ชาวเมืองยะรูซาเลม, แลบอกแก่เขาทั้งปวงว่า,

³พระยะโฮวาพระเจ้าของพวกยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, คนหนึ่งคนใดที่ไม่ประพฤติตามถ้อยคำทั้งปวงของสัญญานี้, ให้ผู้นั้นเป็นที่แช่งเถิด,

⁴คือคำที่เราได้สั่งแก่บิดาใหญ่ของพวกเจ้าทั้งหลายในวันที่เราได้พาเขาออกมาจากประเทศอายฆุบโต, มาแต่ที่หล่อเหล็ก, บอกว่า, จงฟังเสียงของเรา, แลประพฤติตามถ้อยคำทั้งปวงของข้อสัญญานี้, ให้สมแก่บรรดาที่เราได้สั่งพวกเจ้าเถิด.

⁵ดังนี้แลพวกเจ้าจะได้เป็นไพร่พลของเรา, แลเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเจ้า, เพื่อเราจะได้สำเร็จข้อสบถที่เราได้ตั้งสบถไว้กับปู่ย่าตายายของพวกเจ้า, เพื่อประสงค์จะให้เขาทั้งปวงมีประเทศที่ไหลไปด้วยน้ำนมแลน้ำผึ้ง, เหมือนอย่างทุกวันนี้. ขณะนั้นข้าพเจ้าได้ตอบแก่พระองค์ว่า, ให้เป็นไปดังนั้น, โอ้พระยะโฮวา.

⁶ขณะนั้นพระยะโฮวาได้ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า, จงประกาศบรรดาถ้อยคำเหล่านี้ในบ้านเมืองแห่งยะฮูดาแลในถนนทั้งหลายแห่งยะรูซาเลม, บอกว่า, เจ้าทั้งหลายจงฟังถ้อยคำทั้งปวงของข้อสัญญานี้, แลประพฤติตามเถิด.

⁷เพราะเราได้ว่ากล่าวแข็งแรงแก่ปู่ย่าตายายของพวกเจ้าในวันที่เราได้พาพวกเขาออกจากประเทศอายฆุบโต, ได้ว่าเขาจนถึงทุกวันนี้, ได้ลุกขึ้นแต่เช้ามืด, (ทุกวัน), แลได้ว่ากล่าวบอกว่า, จงฟังเสียงของเราเถิด.

⁸ถึงกระนั้นเขาทั้งปวงหาได้ฟังไม่, แลไม่ได้เงี่ยหูของเขาฟังเลย, แลได้ดำเนินทุกตัวคนในความดื้อใจร้ายของเขา, เหตุดังนี้เรานำบรรดาข้อสัญญานี้, ที่เราได้สั่งให้เขาประพฤติตามนั้น, ให้มาเหนือเขา, แต่เขาทั้งหลายหาได้ตามไม่.

⁹แลพระยะโฮวาได้ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า, มีความกบฏเขาได้พบแล้วในท่ามกลางชายตระกูลยะฮูดา, และในท่ามกลางชายเมืองยะรูซาเลม.

¹⁰เขาทั้งปวงได้หันกลับไปถึงความอสัตย์อธรรมของบิดาเดิมของเขา, ได้ขัดขวางไม่ตามถ้อยคำทั้งหลายของเรา, แลเขาได้ไปตามพระอื่นทั้งหลาย, เพื่อจะได้ปรนนิบัติพระเหล่านั้น. ครอบครัวของยิศราเอล, แลครอบครัวของยะฮูดาได้หักความไมตรีสัญญา, ที่เราได้ทำให้แก่บิดาของเขานั้นเสียแล้ว.

¹¹เหตุฉะนี้พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะ, เราจำนำความร้ายมาเหนือพวกเขา, ที่เขาจะไม่อาจพ้นได้, แลแม้นเขาทั้งปวงจะร้องทุกข์แก่เรา, เราจะไม่ฟังเขา.

¹²ขณะนั้นบ้านเมืองแห่งตระกูลยะฮูดาแลชาวเมืองยะรูซาเลมทั้งปวงจะไปร้องทุกข์แก่พระทั้งหลาย, ที่เขาเคยไปบูชาเครื่องหอมนั้น, แต่พระเหล่านั้นจะไม่ช่วยเขาสักนิดในเวลาที่เกิดความร้ายนั้น.

¹³ด้วยว่า, โอ้ยะฮูดา, พระทั้งหลายของเจ้านับมากเหมือนบ้านเมืองของเจ้า, แลเจ้าได้ตั้งแท่นเพื่อจะบูชาแก่สิ่งอันน่าอายนั้น, คือแท่นทั้งหลายสำหรับจะเผาเครื่องหอมแก่บาละนั้น, มากนับได้เสมอถนนทั้งปวงในเมืองยะรูซาเลม.

¹⁴เหตุดังนี้เจ้าอย่าอ้อนวอนเพื่อไพร่พลเหล่านี้, แลอย่ายกเสียงร้องหรือเสียงอ้อนวอนเพราะเขาเลย, ด้วยว่าเราจะฟังเขาในเวลาที่เขาจะร้องทุกข์แก่เราเพราะความร้ายของเขานั้น,

¹⁵ผู้ที่เราได้รักนั้นมีธุระอะไรในเรือนของเราเล่า, เพราะนางนั้นได้เล่นชู้ด้วยคนมากมาย, แลเนื้ออันบริสุทธิ์นั้นได้ไปจากตัวเจ้าเสียแล้วเมื่อเจ้าได้กระทำชั่ว, ขณะนั้นเจ้าได้ชื่นใจ.

¹⁶พระยะโฮวาได้ร้องเรียกชื่อของเจ้าว่า, เป็นต้นเอลายโอนเขียวสดงามแลเกิดผลดี. เขาได้ก่อไฟบนต้นเอลายโอนนั้นด้วยอื้ออึงของโกลาหลใหญ่, แลกิ่งทั้งหลายแห่งต้นนั้นหักลงเสียแล้ว.

¹⁷เพราะพระยะโฮวาเจ้าของพลโยธาทั้งหลาย, ผู้ที่ได้ปลูกเจ้านั้น, ได้ประกาศความร้ายต่อสู้เจ้า, เพราะความร้ายซึ่งครอบครัวยะฮูดา, ที่เขาทั้งปวงได้กระทำต่อสู้ตัวของเขาเอง, เพื่อจะได้ยุยงเราถึงความพิโรธ, เพราะการที่บูชาเครื่องหอมแก่บาละนั้น.

¹⁸แลพระยะโฮวาได้ประทานความรู้แก่ข้าพเจ้าแลข้าพเจ้าจึงรู้ได้. ในขณะนั้นพระองค์ได้ตรัสสำแดงซึ่งเขาทั้งปวงได้ทำนั้นให้ข้าพเจ้าเห็น.

¹⁹ส่วนข้าพเจ้าได้เป็นเหมือนอย่างลูกแกะตัวหนึ่ง, หรือวัวตัวผู้ตัวหนึ่ง, ซึ่งต้องพามาถึงที่ฆ่า, แลข้าพเจ้าไม่ได้รู้ที่เขาได้คิดอ่านความร้ายต่อสู้ข้าพเจ้าว่า, ให้พวกเราทำลายต้นไม้ทั้งผลไม้นั้นด้วย, แลให้เราทั้งหลายตัดเขาขาดออกจากแผ่นดินแห่งสัตว์เป็นเถิด, เพื่อชื่อของเขาจะไม่เป็นที่ระลึกอีกเลย,

²⁰แต่ว่า, โอ้พระยะโฮวาเจ้าของพลโยธาทั้งหลาย, ผู้ที่ได้พิพากษาโดยความสัตย์ธรรม, แลได้ไล่เลียงเครื่องในแลหัวใจ, ชื่อให้ข้าพเจ้าเห็นความพิโรธของพระองค์ด้วยว่าข้าพเจ้าได้บอกความของข้าพเจ้าให้แก่พระองค์แล้ว.

²¹เหตุฉะนี้พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า ด้วยพวกชายของเมืองอะนาโธธที่ได้เสาะหาชีวิตของเจ้าว่า, เจ้าอย่าได้ทำนายความในนามพระยะโฮวา, เพื่อเจ้าจะไม่ถึงตายด้วยมือของพวกเรา,

²²เหตุฉะนี้พระยะโฮวาเจ้าของพลโยธาทั้งหลายได้ตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะ, เราจะลงโทษแก่เขาทั้งปวง, พวกคนหนุ่มเหล่านั้นจะตายด้วยกะบี่, ฝูงลูกผู้ชายแลฝูงลูกหญิงของเขาจะตายด้วยความอดอยาก.

²³แลจะไม่มีเหลือเศษของเขา, เพราะเราจะทำความร้ายเหนือพวกชายของเมืองอะนาโธธนั้น, คือในปีที่สำหรับลงโทษแก่เขานั้น.