Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ยิระมะยา 18 Bible Online

ยิระมะยา 18 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ยิระมะยา 18

¹คำซึ่งมาถึงยิระมะยาแต่พระยะโฮวาตรัสว่า,

²ลุกขึ้นเถิด, แลลงไปถึงที่เรือนช่างหม้อ, แลที่นั้นเราจะกระทำให้เจ้าได้ยินคำของเรา.

³เมื่อขณะนั้นข้าพเจ้าได้ลงไปถึงที่เรือนช่างหม้อ, ก็นี่แน่ะ, ผู้ช่างหม้อได้ทำการที่บังเวียนหม้ออยู่.

⁴แลเมื่อภาชนะที่เขาทำดินเหนียวนั้นก็เสียไปในมือช่างหม้อ, เขาจึงกลับทำดินเหนียวนั้นเป็นภาชนะอย่างอื่น, ตามที่ช่างหม้อพอใจทำ.

⁵เมื่อขณะนั้นคำของพระยะโฮวามาถึงข้าพเจ้าว่า, โอ้เรือนของยิศราเอล,

⁶เราจะกระทำแก่พวกเจ้าเหมือนอย่างช่างหม้อได้ทำนั้นจะไม่ได้หรือ, พระยะโฮวาได้ตรัส. นี่แน่ะ, ดุจดินเหนียวอยู่ในมือคนช่างหม้อนั้น, เจ้าทั้งหลายได้อยู่ในมือของเราฉะนั้น, โอ้ตระกูลยิศราเอลเอ๋ย.

⁷เมื่อขณะเราจะว่าถึงเมืองใดๆ, แลราชธานีใดๆ, เพื่อจะถอนเสียแลฉุดลากลง, แลทำลายเสียนั้น,

⁸ถ้าแม้นเมืองที่เราได้ประกาศว่าต่อสู้นั้น, จะหันกลับจากความชั่วของเขา, เราจะได้กลับหันจากความร้ายที่เราหมายจะกระทำแก่เขานั้น.

⁹แลเมื่อขณะเราจะว่าถึงเมืองใดๆ, แลถึงราชธานีใดๆ, เพื่อจะกู้ขึ้นแลปลูกลง,

¹⁰ถ้าเมืองนั้นทำการชั่วในที่ตาเราเห็น, แลไม่ได้ฟังเสียงของเรา, เราจึงจะได้กลับใจเสียจากความดีซึ่งเราได้ว่าไว้ว่าจะกระทำเป็นประโยชน์แก่เขานั้น.

¹¹เหตุฉะนี้เจ้าจงจัดแจงไปบอกพวกชายยะฮูดา, แลพวกชายชาวเมืองยะรูซาเลมบอกว่า, พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้, นี่แน่ะ, เรากำลังก่อความร้ายต่อสู้พวกเจ้าอยู่, แลยังกำลังคิดอ่านความอันหนึ่งอันใดต่อสู้พวกเจ้า. บัดนี้พวกเจ้าจงหันกลับจากความชั่วของตัวทุกตัวคน, แลจงกระทำให้ทางทั้งหลายของพวกเจ้า, แลการประพฤติทั้งปวงของพวกเจ้าให้ดีเถิด.

¹²แลเขาทั้งปวงได้ตอบว่า, ไม่มีความหวังใจแล้ว, แต่พวกเราจะได้ดำเนินตามความคิดอ่านของเราเอง, แลพวกเราจะกระทำตามความกะด้างแห่งใจร้ายของเราทุกตัวคน.

¹³เหตุฉะนี้พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, เจ้าทั้งหลายจงไถ่ถามในท่ามกลางพวกนานาประเทศ, ใครได้ยินความดังนี้, ต่อหญิงพรหมจารีของพวกยิศราเอลได้กระทำการอย่างหนึ่งอันพิลึกพึงกลัว.

¹⁴หิมะแห่งภูเขาละบาโนนจะขาดจากก้อนหินที่ทุ่งนาได้หรือ, หรือน้ำทั้งหลายที่ไหลเย็นมาแต่ที่อื่นจะต้องเสียหรือ.

¹⁵เพราะไพร่พลของเราได้ลืมเราเสียแล้ว, เขาได้เผาเครื่องหอมบูชาแก่ที่เปล่าๆ, แลเขาได้กระทำให้เขาสะดุดกะเดื่องในทางของเขา, ผิดทางโบราณทั้งปวง,

¹⁶เพื่อจะดำเนินในทางทั้งหลายที่ไม่ได้พูนขึ้น, เพื่อจะได้กระทำให้แผ่นดินของเราเปลี่ยวร้างไป, เป็นที่ให้เสียงลงจมูก (คน), ทุกตัวคนที่ได้เดินผ่านหน้าที่นั้นจะอัศจรรย์ใจ, แลจะสั่นหัวของตัว.

¹⁷เราจะกระจัดกระจายเขาทั้งปวงตรงหน้าศัตรูเขา, เหมือนอย่างด้วยลมตะวนออก, เราจะสำแดงหลังให้เขาแลมิใช่หน้า, ในวันอันตรายของเขานั้น.

¹⁸เมื่อขณะนั้นเขาทั้งปวงกล่าวว่า, มาเถิด, แลให้พวกเราคิดอ่านการร้ายต่อสู้ยิระมะยาเถิด, เพราะกฎหมายจะไม่เสียจากปุโรหิต, หรือความปรึกษา (จะไม่เสีย) จากผู้มีปัญญา, หรือคำพระ (จะไม่เสีย) จากผู้ทำนาย. มาเถิด, แลให้พวกเราตียิระมะยาโดยสิ้น, แลอย่าให้พวกเราฟังเอาคำของเขาเลย

¹⁹โอ้พระยะโฮวาได้โปรดเอาพระทัยใส่แก่ข้าพเจ้า, แลได้สดับฟังเสียงของเขาทั้งปวงที่ได้ต่อสู้ด้วยข้าพเจ้าเถิด.

²⁰ความร้ายจะให้เพราะความดีได้หรือ, ด้วยว่าเขาทั้งปวงได้ขุดบ่อสำหรับใส่จิตต์ใจของข้าพเจ้าแล้ว. ได้โปรดระลึกที่ข้าพเจ้าได้ยืนขึ้นต่อพระพักตรพระองค์, เพื่อจะได้บอกความดีสำหรับเจ้าทั้งหลาย, แลเพื่อจะได้หันความพิโรธของพระองค์จากเขา.

²¹เหตุฉะนั้นจงมอบลูกทั้งปวงของเขาให้แก่ความอดอยาก, แลได้เทโลหิตของเขาออกเสียโดยกำลังของกะบี่, แลภรรยาทั้งปวงของเขานั้นให้ต้องปราศจากลูกของตัว, แลให้เป็นหญิงม่ายไป, แลให้ชายของเขาต้องฆ่าตาย, แลให้คนหนุ่มทั้งปวงของเขาต้องประหารด้วยกะบี่ในกำลังสงครามผจญกัน.

²²ให้เขาได้ยินความร้องไห้แต่บ้านเรือนของตัว, เมื่อพระองค์จะพากองทหารมาบนเจ้าทั้งหลายโดยพลันนั้น, เพราะเขาทั้งปวงได้ขุดบ่อเพื่อจะได้จับตัวข้าพเจ้า, แลเขาได้ซ่อนบ่วงแร้วเพื่อจะได้ดักเท้าของข้าพเจ้า.

²³ถึงกระนั้นโอ้พระยะโฮวา, พระองค์ได้รู้บรรดาการคิดอ่านต่อสู้ข้าพเจ้าเพื่อจะประหารข้าพเจ้า, อย่าได้ยกบาปของเขา, หรืออย่าได้ลบเสียซึ่งความผิดของเขาจากคลองพระเนตรพระองค์, แต่ให้เขาทั้งปวงต้องล้มลงต่อพระพักตรพระองค์. ให้ทำ (ดังนั้น) แก่เขาทั้งปวงในเวลาที่ทรงพระพิโรธเถิด