Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ยิระมะยา 20 Bible Online

ยิระมะยา 20 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ยิระมะยา 20

¹ประการหนึ่ง, ปัศฮูรบุตรชายของอิเมรเป็นปุโรหิต, แลเป็นนายใหญ่แห่งวิหารพระยะโฮวา, เขาได้ยินว่า, ยิระมะยาทำนายเป็นความเหล่านี้แล้ว.

²ขณะนั้นปัศฮูรจึงเฆี่ยนยิระมะยาผู้ทำนาย, แล้วให้ยิระมะยาติดชื่อที่มีในประตูสูงแห่งเบ็นยามิน, ที่ริมวิหารพระยะโฮวานั้น.

³แลครั้นมาถึงทรงนี้ปัศฮูรนายิระมะยาออกจากขื่อนั้น. ขณะนั้นยิระมะยาบอกปัศฮูรว่า, พระยะโฮวาไม่ได้เรียกชื่อเจ้าว่าเป็นปัศฮูร, แต่ได้เรียกชื่อว่ามาครมศซาบิบ.

⁴เพราะพระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะ, เราจะกระทำให้เจ้าเป็นความพิลึกพึงกลัวแก่ตัวเจ้าเอง, แลแก่บรรดาเพื่อนเจ้า. แลเขาทั้งหลายจะต้องล้มลงด้วยกะบี่ของศัตรูเขา, แลตาของเจ้าจะได้เห็นความอันตรายนั้น, แลเราจะมอบให้บรรดาตระกูลยะฮูดาเขาในมือกษัตริย์เมืองบาบูโลน, แลพระองค์จะพาเขาทั้งปวงเป็นชะเลยถึงเมืองบาบูโลน, แลจะประหารเขาทั้งปวงด้วยกะบี่.

⁵อีกประการหนึ่ง, เราจะมอบบรรดากำลังของเมืองนี้, ทั้งบรรดาการงานแลบรรดาของประเสริฐเมืองนี้, แลบรรดาสมบัติของกษัตริย์ยะฮูดานั้น, เราจะยกให้ในมือศัตรูของเขา, ศัตรูนั้นจำทำลายของ ๆ เขา, แลจะกวาดเอาเขาทั้งปวงไปถึงเมืองบาบูโลน,

⁶แลตัวเจ้าปัศฮูรทั้งบรรดาที่อยู่ในเรือนของเจ้าจะต้องเข้าไปในความชะเลย, แลตัวเจ้าจำเป็นมาถึงเมืองบาบูโลน, แลที่นั่นตัวเจ้าจะต้องตาย, แลจะต้องฝังศพของตัวที่นั่น, ทั้งตัวเจ้าแลบรรดาพวกเพื่อนของเจ้า, ที่เจ้าได้ทำนายเป็นความเท็จนั้น.

⁷โอ้พระยะโฮวา, พระองค์ได้ตรัสชักชวนข้าพเจ้าแล้ว, แลข้าพเจ้าจึงได้ถูกความชักชวนนั้น, พระองค์มีกำลังมากกว่าข้าพเจ้า, แลได้ชะนะข้าพเจ้าแล้ว. ข้าพเจ้าได้ถูกความดูหมิ่นทุกวัน, เขาเยาะเย้ยตัวข้าพเจ้าทุกคน.

⁸เพราะตั้งแต่ข้าพเจ้าได้พูดแล้ว, ข้าพเจ้าต้องร้องออก, ข้าพเจ้าได้ร้องด้วยการพยาบาทกันแลการข่มเหง, เพราะคำของพระยะโฮวาเป็นความดูหมิ่น, แลเป็นความเยาะเย้ยแก่ข้าพเจ้าทุกวัน.

⁹ขณะนั้นข้าพเจ้าได้บอกว่า, ข้าพเจ้าจะไม่พูดถึงพระองค์อีก, หรือจะไม่บอกในนามของพระองค์อีกแล้ว, แต่คำของพระองค์อยู่ในใจข้าพเจ้าเหมือนอย่างไฟปิดไว้ในกะดูกทั้งปวงของตัวข้าพเจ้า, แลข้าพเจ้าจึงเหน็ดเหนื่อยด้วยการนิ่งอยู่, แลข้าพเจ้าจะนิ่งต่อไปมิได้.

¹⁰เพราะข้าพเจ้าได้ยินความดูหมิ่นของคนมากมาย, ความสะดุ้งมีอยู่รอบทุกข้าง. จงแจ้งความนี้เถิด, แลพวกเราจะแจ้งความนั้น. บรรดาเพื่อนของข้าพเจ้าคอยจ้องข้าพเจ้าเพื่อจะได้เห็นข้าพเจ้าเดินเขยกไป, (เขาบอกกันว่า) ชะรอยยิระมะยาจะถูกความชักชวน, แลพวกเราจะได้ชะนะแก่เขา, แลพวกเราจะได้หายแค้นเหนือเขา.

¹¹แต่พระยะโฮวาได้อยู่ด้วยข้าพเจ้าเป็นเหมือนอย่างผู้มีฤทธิ์อันพิลึกพึงกลัว, เหตุฉะนี้จำพวกที่ข่มเหงข้าพเจ้าจะต้องสะดุดกะเดื่อง, แลเขาทั้งปวงจะไม่ชะนะ. เขาจะต้องละอายนัก, เพราะใจไม่เจริญ. ความวุ่นวายของเขาจะไม่ลืมได้เลย.

¹²แต่โอ้พระยะโฮวาเจ้าของพลโยธาทั้งหลาย, เป็นผู้ที่ได้ไล่เลียงผู้สัตย์ซื่อ, แลได้เห็นในเอวแลในใจ (คน), ขอให้ข้าพเจ้าเห็นความแค้นของพระองค์ลงบนเขาทั้งปวง, เพราะข้าพเจ้าได้เปิดความของข้าพเจ้าทูลแก่พระองค์แล้ว.

¹³จงร้องเพลงสรรเสริญพระยะโฮวา, ให้ท่านทั้งหลายสรรเสริญพระยะโฮวา, เพราะพระองค์ได้ช่วยจิตต์วิญญาณของคนยากจนออกจากมือคนทำร้ายแล้ว

¹⁴ให้วันที่ข้าพเจ้าเกิดนั้น, เป็นที่แช่ง, วันที่มารดาของข้าพเจ้าคลอดตัวข้าพเจ้านั้น, อย่าให้ถูกความเจริญ.

¹⁵ความแช่งจงมีแก่ผู้ชาย, ที่ได้เอาข้าวมาบอกแก่บิดาข้าพเจ้าว่า, มีบุตรชายเกิดแก่ท่านแล้ว, ท่านจงมีความยินดีเพราะข่าวนั้น.

¹⁶แลให้ชายคนนั้นเป็นเหมือนอย่างบ้านเมืองทั้งหลายที่พระยะโฮวาได้ให้พังลงนั้น, แลไม่ได้กลับพระทัย, แลให้ผู้นั้นได้ยินความร้องไห้ในเวลาเช้า,

¹⁷แลให้ได้ยินความโห่ร้องในเวลาตะวันเที่ยง, เพราะเขาไม่ได้ฆ่าตัวข้าพเจ้าเมื่อเวลาที่ออกจากครรภ์, เพื่อมารดาข้าพเจ้าจะได้เป็นที่ฝังศพข้าพเจ้า, แลท้องมารดาข้าพเจ้าจะได้โตไปด้วยตัวข้าพเจ้าเป็นนิตย์.

¹⁸เหตุผลประการใดตัวข้าพเจ้าได้ออกมาจากครรภ์เห็นการลำบากแลความทุกข์, เมื่อวันคืนทั้งหลายของข้าพเจ้าจะศูนย์ไปด้วยความละอายเล่า