Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ยิระมะยา 29 Bible Online

ยิระมะยา 29 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ยิระมะยา 29

¹นี่เป็นถ้อยคำทั้งหลายที่มีในหนังสือฝากซึ่งยิระมะยาผู้ทำนายใช้ไปจากเมืองยะรูซาเลมให้ไปถึงพวกเถ้าแก่อันเหลืออยู่แต่พวกชะเลยที่ได้ต้องกวาดเอาไปแล้ว, แลให้ถึงปุโรหิต, แลให้ถึงบรรดาพวกไพร่พลซึ่งนะบูคัศเนซัรได้กวาดเอาไปเป็นชะเลยจากเมืองยะรูซาเลมไปถึงเมืองบาบูโลน,

²เมื่อภายหลังยะคันยากษัตริย์, แลอรรคมเหษี, แลพวกขันที, แลพวกเจ้านายแห่งเมืองยะฮูดาแลเมืองยะรูซาเลม, และพวกช่างไม้, และพวกช่างเหล็กต่างๆ, ได้ไปจากเมืองยะรูซาเลมแล้ว,

³หนังสือฝากนั้นได้ฝากไปด้วยมือเอลาซาบุตรชายของซาฟานแลด้วยมือมะมาระยาบุตรชายของฮิศคียา เป็นคนที่ซิศคียากษัตริย์เมืองยะฮูดาได้ใช้ไปเมืองบาบูโลนถึงนะบูคัศเนซัรกษัตริย์เมืองบาบูโลนว่า,

⁴พระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย, พระเจ้าของพวกยิศราเอล, ได้ตรัสแก่บรรดาคน, ซึ่งต้องกวาดเอาไปเป็นชะเลย, ที่เราให้เขากวาดเอาไปจากเมืองยะรูซาเลมไปถึงเมืองบาบูโลน, ว่าดังนี้,

⁵เจ้าทั้งหลายจงปลูกเรือนสำหรับตัว, แลอาศัยอยู่ในเรือนนั้น, แลจงทำสวนต่างๆ, แลกินผลแห่งสวนนั้น,

⁶เจ้าทั้งหลายจงหาภรรยาสำหรับตัว, และให้บังเกิดบุตรชายหญิง, แลหาภรรยาสำหรับบุตรชายทั้งหลายของพวกเจ้า, แลจงยกลูกหญิงของพวกเจ้าให้มีผัว, เพื่อเขาทั้งหลายจะได้เกิดบุตรชายหญิง, แลจะได้บังเกิดทวีมากขึ้น, มิได้บกพร่อง.

⁷แลจงแสวงหาเพื่อจะให้บังเกิดความสุขแก่เมืองที่เราได้กระทำให้พวกเจ้าต้องกวาดไปเป็นชะเลยนั้น, แลจงอ้อนวอนแก่พระยะโฮวาเพื่อเมืองนั้น, เพราะในความสุขเมืองนั้นเจ้าทั้งหลายคงจะได้ความสุข.

⁸เพราะยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย, พระเจ้าของพวกยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, อย่าให้พวกทำนายแลพวกหมอดูของพวกเจ้า, ที่ได้อยู่ในท่ามกลางพวกเจ้านั้น, อย่าให้เขาล่อลวงพวกเจ้า, หรืออย่าให้เจ้าเชื่อฟังเอาตามความฝันที่เจ้าทั้งหลายได้กระทำให้ฝันเห็นนั้นเลย.

⁹เพราะเขาทั้งหลายได้ทำนายเป็นความเท็จให้แกพวกเจ้าด้วยนามกรของเรา, เราไม่ได้ใช้คนจำพวกนั้น, พระยะโฮวาได้ตรัส.

¹⁰เพราะพระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, ครั้นเมื่อครบถ้วนเจ็ดสิบปี, ที่เมืองบาบูโลนแล้ว, เราจะไปเยี่ยมเจ้าทั้งหลาย, แลจะกระทำให้คำดีของเรา (ซึ่งได้กล่าวไว้) แก่พวกเจ้าให้สำเร็จ, คือว่าจะกระทำให้พวกเจ้ากลับมาถึงที่นี่.

¹¹ด้วยว่าเรารู้ความคิดทั้งปวงที่เราได้คิดถึงพวกเจ้า, พระยะโฮวาตรัสว่า, คือความคิดต่างๆ สำหรับความสุขไม่ใช่ว่าสำหรับความร้าย, เพื่อจะได้ให้พวกเจ้าได้ความหวังใจที่เบื้องปลาย.

¹²ขณะนั้นเจ้าทั้งหลายจะร้องเรียกออกชื่อเรา, แลพวกเจ้าจะไปอ้อนวอนแก่เรา, แลเราจะได้ยินพวกเจ้า.

¹³แลเจ้าทั้งหลายจะได้เสาะหาเรา, แลจะได้พบเรา, เมื่อเจ้าแสวงหาเราด้วยเต็มกำลังใจของเจ้า.

¹⁴แลเราจะเป็นผู้ที่พวกเจ้าจะพบได้, พระยะโฮวาได้ตรัส, เราจะกระทำให้ความชะเลยของพวกเจ้านั้นหันกลับ, แลเราจะประชุมพวกเจ้าจากบรรดาเมืองทั้งปวง, แลจากบรรดาประเทศทั้งหลายที่เราได้ไล่พวกเข้าไปอยู่นั้น, พระยะโฮวาได้ตรัส, แลเราจะพาพวกเจ้าเขามาถึงที่ซึ่งเราได้กระทำให้เขากวาดเอาไปเป็นคนชะเลยนั้น.

¹⁵เพราะเจ้าทั้งหลายได้ว่าไว้ว่า, พระยะโฮวาได้ชุบเลี้ยงพวกทำนายในเมืองบาบูโลนสำหรับพวกเราแล้ว,

¹⁶ด้วยว่าพระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า ถึงกษัตริย์ผู้ได้นั่งบนพระที่นงของดาวิด, แลถึงบรรดาไพร่พลซึ่งได้อาศัยอยู่ในกรุงนี้, ทั้งญาติพี่น้องของพวกท่านพี่ยังไม่ได้ออกไปด้วยพวกท่านเข้าในความชะเลยนั้น,

¹⁷พระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลายได้ตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะเราจะใช้ให้กะบี่แลความอดอยาก, แลความตายห่ามาเหนือเขา, แลจะกระทำให้เขาทั้งปวงเป็นดุจมะเดื่อเทศอันชั่วที่กินมิได้, เพราะมันชั่วนัก,

¹⁸แลเราจะไล่ตามพวกเขาด้วยคมกะบี่, แลด้วยความอดอยาก, แลด้วยความตายห่า, แลเราจะมอบเขาทั้งปวงเพื่อจะให้เขาเลื่อนออกไปถึงบรรดาเมืองหลวงแห่งพิภพ, เพื่อจะได้เป็นที่แช่ง, แลเป็นที่สะดุ้ง, แลเป็นที่ความสูดปาก, แลความดูหมิ่นดูถูกในท่ามกลางเมืองทั้งหลายที่เราได้ขับไล่ให้เขาไปนั้น.

¹⁹เพราะเหตุเขาทั้งปวงไม่ได้ฟังเอาคำทั้งหลายที่เราได้ใช้ให้ไปถึงพวกเขาด้วยคนรับใช้, พระยะโฮวาได้ตรัส, คือพวกทำนายของเรา, ได้ลุกขึ้นแต่เวลาเช้าๆ แลใช้เขาไป, แต่พวกเจ้าหาได้ฟังเขาไม่, พระยะโฮวาได้ตรัส.

²⁰เหตุฉะนี้เจ้าทั้งหลายซึ่งเป็นฝ่ายพวกชะเลย, ซึ่งเราได้ใช้ไปจากเมืองยะรูซาเลมไปถึงเมืองบาบูโลนนั้น, จงฟังเอาคำแห่งพระยะโฮวาเถิด

²¹พระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย, พระเจ้าของพวกยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ด้วยอาฮาบผู้เป็นบุตรโคลายา, แลด้วยซิศคียาบุตรมาเซยา, ที่ได้ทำนายแก่พวกเจ้าในนามของเรา, นี่แน่ะ, เราจะมอบเขาทั้งสองในมือนะบูคัศเนซัรกษัตริย์เมืองบาบูโลน, แลเขาจะฆ่าทั้งสองคนนั้นตรงตาพวกเจ้าได้เห็น.

²²แลสองคนนั้น, บรรดาพวกชะเลยแห่งตระกูลยะฮูดาที่อยู่ในเมืองบาบูโลนจะยกเอาชื่อของเขาขึ้นเป็นที่แช่งว่า, ขอให้พระยะโฮวากระทำให้เองเป็นซิศคียา, แลเหมือนอาฮาม, ซึ่งกษัตริย์เมืองบาบูโลนได้คลอกเสียในไฟนั้นเถิด.

²³จะเป็นดังนี้เพราะเขาทั้งสองได้กระทำความชั่วในพวกยิศราเอล, แลได้ประพฤติล่วงประเวณีด้วยภรรยาเพื่อนบ้านของเขา, แลได้กล่าวคำมุสาวาทในนามของเรา, เป็นความที่เราไม่ได้สั่งให้เขาบอก, เราเองได้ทรามแลเป็นพะยาน. พระยะโฮวาได้ตรัส

²⁴เจ้าจงบอกแก่ซิมอาผู้เป็นชาวเนฮะลามีว่า,

²⁵พระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย, พระเจ้าของยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, เพราะเจ้าได้ใช้หนังสือฝากในชื่อของเจ้าหลายเล่มไปถึงบรรดาไพร่พลผู้อยู่ที่เมืองยะรูซาเลม, แลไปถึงซะฟันยาบุตรมาเซยาปุโรหิต, แลถึงบรรดาปุโรหิตบอกว่า,

²⁶พระยะโฮวาได้ตั้งตัวเจ้าให้เป็นปุโรหิตแทนยะโฮยาดาปุโรหิต, เพื่อเจ้าทั้งหลายจะได้ตำแหน่งในวิหารพระยะโฮวา, แทนทุกคนที่เป็นคนบ้า, แลที่ได้ตั้งตัวเองว่าเป็นผู้ทำนาย, แลเพื่อท่าน (ซะฟันยา) จะเอาตัวเขานั้นใส่ไว้ในคุก, แลติดขื่อไว้ด้วย.

²⁷แต่บัดนี้เหตุไรท่านไม่ได้ว่าติเตียนยิระมะยาชาวอะนาโธธ, ผู้ตั้งตัวเองว่าเป็นผู้ทำนายแก่พวกท่านนั้นเล่า,

²⁸เพราะเหตุดังนี้ (ยิระมะยา) ได้ (ใช้หนังสือฝาก) ถึงพวกเราในเมืองบาบูโลน, บอกความว่า (ความชะเลยนี้) จะยืดยาวนานอยู่, ท่านทั้งหลายจงสร้างเรือนสำหรับตัว, แลจงอาศัยอยู่ในเรือนนั้น, แลจงปลูกสร้างเรือกสวนต่างๆ, แลกินผลแต่สวนนั้นเถิด.

²⁹แล้วซะฟันยาปุโรหิตได้อ่านหนังสือฝากนี้ให้ยิระมะยาผู้ทำนายได้ยิน.

³⁰ในขณะนั้นคำแห่งพระยะโฮวามาถึงยิระมะยาบอกว่า,

³¹จงใช้ไปถึงบรรดาพวกชะเลยบอกว่า, พระยะโฮวาได้ตรัสถึงซะมายาชาวเนฮะลามีดังนี้ว่าเหตุเพราะซะมายาได้ทำนายความแก่พวกเจ้า, แลเราไม่ได้ใช้เขา, แลเขาได้กระทำให้พวกเจ้าวางใจในความมุสาวาท,

³²เหตุฉะนี้พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะ, เราจะลงโทษแก่ซะมายาชาวเนฮะลามี, แลแก่เจ้าพันธุ์ของเขา, เขาจะไม่มีลูกชายที่จะอาศัยอยู่ในท่ามกลางไพร่พลเหล่านี้, แลเขาจะไม่ได้เห็นความดีซึ่งเราจะกระทำสำหรับไพร่พลของเรา, พระยะโฮวาได้ตรัส, เพราะเขาได้สั่งสอนเป็นความกบฏต่อสู้พระยะโฮวา