Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ยิระมะยา 31 Bible Online

ยิระมะยา 31 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ยิระมะยา 31

¹พระยะโฮวาได้ตรัสว่า, ในเวลาวันนั้นเอง, เราจะเป็นพระเจ้าของบรรดาพวกครอบครัวยิศราเอล, แลเขาทั้งปวงจะได้เป็นไพร่พลของเรา.

²พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, ไพร่พลที่เหลือจากคมกะบี่นั้นได้ปะความเมตตาในป่าดอนแล้ว, คือพวกยิศราเอล, เมื่อเราได้ไปเพื่อจะให้เขาได้ความสุข.

³พระยะโฮวาได้สำแดงพระองค์แก่ข้าพเจ้าแต่โบราณมาว่า, แท้จริงเราได้รักเจ้าด้วยความรักที่จะไม่หยุด, เหตุฉะนี้เราได้ชักชวนเจ้าด้วยความเมตตาประกอบความรัก.

⁴เราจะกู้เจ้าขึ้นอีกทีหนึ่ง, แลดูกรพรหมจารีแห่งยิศราเอล, เจ้าคงจะตั้งขึ้น (ใหม่), แลเจ้าจะต้องตกแต่งด้วย (เสียง) โทนทั้งหลาย, แลเจ้าคงจะออกไปในการเต้นโลดสำหรับพวกคนที่ได้กระทำให้ชื่นใจ.

⁵เจ้าคงจะปลูกสร้างสวนเถาองุ่นบนภูเขาทั้งหลายแห่งเมืองซะมาเรีย, และพวกที่ปลูกนั้นจะปลูก, แล้วจะกินผลแต่เถาเหล่านั้น.

⁶ด้วยว่าจะมีวันๆ หนึ่ง, ที่พวกเดินยามบนภูเขาเอ็ฟรายิม, เขาจะร้องเรียกว่า, ท่านทั้งหลายเอ๋ย, ให้พวกเราขึ้นไปที่เมืองซีโอนถึงพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเราเถิด.

⁷เพราะพระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, จงร้องเพลงด้วยความโสมนัสส์เพราะยาโคบ, แลโห่ร้องที่ท่ามกลางเมืองใหญ่ทั้งปวง, เจ้าทั้งหลายจงป่าวประกาศ, แลจงสรรเสริญ, แลกล่าววา, โอ้พระยะโฮวา, ได้โปรดช่วยไพร่พลของพระองค์ให้รอด, คือพวกยิศราเอลที่ยังเหลืออยู่นั้นเถิด.

⁸นี่แน่ะ, เราจะพาเขาทั้งหลายมาแต่ประเทศฝ่ายเหนือ, แลจะประชุมเขาทั้งปวงแต่ชายแผ่นดินโลกทั้งหลาย, แลคนตาบอด, แลคนชาเขยก, ทั้งหญิงที่มีครรภ์, แลหญิงที่กำลังคลอดบุตร, จะมาด้วยเขาเป็นพวกใหญ่กลับมาถึงที่นั่น.

⁹เขาทั้งปวงจะมาด้วยน้ำตาไหล, แลเราจะแนะนำเขาด้วยความอ้อนวอน, เราจะกระทำให้เขาเดินริมแม่น้ำทั้งหลายในทางตรง, ที่เขาจะไม่สะดุดกะเดื่อง, เพราะเราเป็นพระบิดาแก่ยิศราเอล, แลเอ็ฟรายิมเป็นบุตรหัวปีของเรา

¹⁰ดูกรเมืองทั้งหลาย, จงฟังคำของพระยะโฮวา, แลจงป่าวประกาศคำนั้นแก่หมู่เกาะทั้งปวงที่อยู่ไกล, บอกว่า, ผู้ที่ได้กระทำให้พวกยิศราเอลกระจัดกระจายไปนั้นจะประชุมยิศราเอล, แลจะรักษาเขาไว้ดุจผู้เลี้ยงแกะที่ได้รักษาแกะของตัว.

¹¹เพราะพระยะโฮวาได้ไถ่ยาโคบ, แลได้ช่วยเขามาจากมือคนที่มีกำลังมากกว่าตัว.

¹²เหตุฉะนี้เขาทั้งปวงจะมาแลร้องเพลงในที่สูงสุดแห่งเมืองซีโอน, แลเขาจะไหลรวมวันมาถึงที่ความดีแห่งพระยะโฮวา, เพราะข้าวสาลี, แลน้ำองุ่น แลด้วยน้ำมัน, แลด้วยฝูงสัตว์หนุ่มๆ ต่างๆ, แลด้วยฝูงโค, แลจิตต์ใจของเขาทั้งหลายจะเป็นดุจสวนที่มีน้ำรด, แลเขาทั้งหลายจะไม่มีความทุกข์อีกเลย.

¹³ขณะนั้นหญิงพรหมจารีจะยินดีในการเต้นโลด, ทั้งชายหนุ่มทั้งหลายแลคนแก่ด้วยกัน, เพราะเราจะหันความโศกเศร้าของเขาทั้งปวงให้กลับมาเป็นความยินดี, แลจะปลอบโยนเขาทั้งหลาย, แลจะกระทำให้เขามีความโสมนัสส์แต่ความโศกเศร้าของเขา.

¹⁴แลเราจะให้จิตต์ของพวกปุโรหิตอิ่มไปด้วยมัน, แลไพร่พลของเราจะต้องอิ่มด้วยความดีของเรา, พระยะโฮวาได้ตรัส

¹⁵พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, มีเสียงอย่างหนึ่งได้ยินแต่ (เมือง) รามาเป็นความโศกเศร้า, แลน้ำตาไหลขมขื่น, คือราเฮ็ลน้ำตาไหลเพราะลูกของตน, แลไม่ยอมให้เขามาปลอบโยนเพราะลูกของตัว, ด้วยว่าลูกเหล่านั้นไม่มีแล้ว.

¹⁶พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, จงมัธยัสถ์เสียงของเจ้าจากความร้องไห้, แลตาของเจ้าจากน้ำตาไหลเถิด, เพราะธุระของเจ้าจะต้องมีรางวัล, พระยะโฮวาได้ตรัส.

¹⁷แลฝูงลูกนั้นจะมาแต่ประเทศแห่งศัตรูอีก. แลยังมีความหวังใจในที่สุดเบื้องปลายของเจ้า, เพราะฝูงลูกของเจ้าจะกลับมาถึงที่อยู่ของตัวอีก, พระยะโฮวาได้ตรัส

¹⁸แท้จริงเราได้ยินเอ็ฟรายิมร้องทุกข์แก่ตัวเองว่า, พระองค์ได้ตีโบยข้าพเจ้า, แลข้าพเจ้าได้ต้องตีโบย, ดุจวัวตัวผู้ที่ยังไม่คุ้นเคย (แก่แอก). ขอพระองค์ได้โปรดหันใจข้าพเจ้า, แล้วข้าพเจ้าจะได้กลับหัน (แก่พระองค์), เพราะพระองค์ได้เป็นพระยะโฮวา, พระเจ้าของข้าพเจ้า.

¹⁹แท้จริงครั้นข้าพเจ้าได้ต้องหันกลับแล้ว, ข้าพเจ้าได้ตั้งใจเสียใหม่, แลครั้นเมื่อข้าพเจ้าต้องสั่งสอนแล้ว, ข้าพเจ้าได้ทุบตีบนขาของข้าพเจ้า, ข้าพเจ้าได้ต้องความละอาย, เออ, แท้จริงข้าพเจ้าได้ตกตะลึงไป, เพราะข้าพเจ้าได้ทนแบกความดูหมิ่นแห่งเวลาหนุ่มของข้าพเจ้า.

²⁰เอ็ฟรายิมเป็นลูกชายรักสนิทของเราหรือ, เขาเป็นเด็กดีชอบมิใช่หรือ, เพราะเรากล่าวคำต่อสู้เขาเมื่อไร, เรายังได้ระลึกถึงเขาด้วยความร้อนกำเริบ รักเมื่อนั้น, เหตุดังนี้ท้องของเราเป็นทุกข์เพราะเขา, เราคงจะมีความเมตตาเหนือเขา, พระยะโฮวาได้ตรัส.

²¹จงตั้งปักเสากรุยขึ้น, จงทำกองๆ สูงทั้งหลาย, จงตั้งใจของเจ้าตรงต่อทางหลวง, คือทางที่เจ้าได้ออกไปนั้น, โอ้พรหมจารีแห่งพวกยิศราเอล, จงหันกลับมาอีก, จงกลับมาถึงที่บ้านเมืองของเจ้าเหล่านี้เถิด.

²²โอ้เจ้าผู้เป็นลูกหญิง, เจ้ามักตะแคงข้างไถลไป, เจ้าจะหลงไปแต่ข้างนี้แลข้างโน้นอีกนานสักเท่าใด, เพราะพระยะโฮวาได้สร้างการใหม่อย่างหนึ่งในแผ่นดินโลก, คือผู้หญิงคนหนึ่งจะล้อมรอบผู้ชายคนหนึ่ง

²³พระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย, พระเจ้าของยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, ในประเทศยะฮูดา, แลในบ้านเมืองยะฮูดานั้น, ครั้นเมื่อเราจะพาพวกชะเลยกลับมาอีก, ยังจะมีคำกล่าวอวยพรว่า, ดูกรที่อยู่แห่งความสัตย์ธรรม, แลภูเขาแห่งความบริสุทธิ์, ขอให้พระยะโฮวาได้อวยพรแก่ท่าน.

²⁴แลยะฮูดาแลบ้านเมืองทั้งหลายก็จะอยู่ที่นั้นด้วยกัน, คือพวกชาวนา, แลพวกเลี้ยงสัตว์, อยู่ในประเทศยะฮูดานั้นเอง.

²⁵เพราะเราได้กระทำให้จิตต์ใจที่เหน็ดเหนื่อยนั้นอิ่ม (ความสุข) แล้ว, แลเราได้ให้จิตต์วิญญาณคนทุกข์ยากเป็นบริบูรณ์ไปทุกตัวคนแล้ว.

²⁶มาเพียงนี้แล้ว, ข้าพเจ้าตื่นขึ้นแลได้เห็น, แลความหลับของข้าพเจ้าเป็นความหวานแก่ข้าพเจ้า

²⁷นี่แน่ะ, วันคืนทั้งหลายคงจะมาถึง, ที่เราจะหว่านตระกูลยิศราเอลแลตระกูลยะฮูดาด้วยพืชของมนุษย์, แลด้วยพืชโดยรัจ ฉาน, พระยะโฮวาได้ตรัส.

²⁸แลจะมีเหตุเกิดขึ้น, คือเราได้คอยดูเหนือเขาทั้งหลาย, เพื่อจะได้ถอนขึ้น, แลเพื่อจะได้หักลง, แลเพื่อจะได้พังลง, แลเพื่อจะได้ทะลายไป, แลเพื่อจะให้เป็นความทุกข์ฉันใด, เราจะคอยดูเหนือเขาทั้งปวง, เพื่อจะได้กู้ขึ้นแลเพื่อจะได้ปลูกขึ้นฉันนั้น, พระยะโฮวาได้ตรัส.

²⁹ในวันคืนเหล่านั้น, เขาทั้งหลายจะไม่ว่าอีกว่าปู่ย่าตายายทั้งหลายได้กินผลองุ่นเปรี้ยว. แลฟันของลูกหลานของเขาทั้งปวงจึงเข็ดเสียแล้ว.

³⁰แต่ทุกตัวคนจะต้องตายเพราะบาปของตัวเอง, ทุกตัวคนที่ได้กินผลองุ่นเปรี้ยว, ฟันของคนนั้นเองจะเข็ดเสีย.

³¹นี่แน่ะ, วันคืนทั้งหลายจะมา, เมื่อเราจะกระทำความสัญญาใหม่กับตระกูลยิศราเอล, แลตระกูลยะฮูดา, พระยะโฮวาได้ตรัส.

³²จะไม่เหมือนความสัญญาซึ่งเราได้กระทำกับด้วยปู่ย่าตายายของเขาในวันที่เราได้จับมือของเขาเพื่อจะพาเขาทั้งปวงออกจากประเทศอายฆุบโต. ความสัญญาของเรานั้น. ถึงมาตรแม้นเราได้เป็นต่างสามีแก่เขา, เขาทั้งปวงได้หักคำสัญญาของเราเสีย, พระยะโฮวาได้ตรัส.

³³แต่ความสัญญาที่เราจะกระทำกับด้วยตระกูลแห่งยิศราเอลจะเป็นดังนี้ (คือว่า) เมื่อวันเหล่านั้นจะพ้นไปแล้ว, พระยะโฮวาได้ตรัส, เราจะใส่บทบัญญัติของเราไว้ ณ ภายในตัวเขาทั้งปวง, แลจะเขียนบทบัญญัตินั้นในใจเขา, แลเราจะเป็นพระเจ้าแก่เขาทั้งหลาย, แลเขาจะเป็นไพร่พลของเรา.

³⁴แลเขาทั้งหลายทุกตัวคนจะไม่ต้องสั่งสอนเพื่อนบ้านของตัว, แลทุกตัวคนจะไม่ต้องสั่งสอนพี่น้องของตัวอีกว่า, ให้รู้จักพระยะโฮวา, เพราะเขาทั้งหลายจะรู้จักเราทุกตัวคน, ตั้งแต่คนเล็กที่สุดของเขาจนถึงผู้ใหญ่ที่สุด, พระยะโฮวาได้ตรัส, เพราะเราจะยกความบาปของเขา, แลไม่ระลึกถึงความผิดของเขาอีกเลย.

³⁵ผู้ที่ประทานให้ดวงอาทิตย์เป็นสว่างโดยกลางวัน, แลได้ตั้งธรรมดาดวงจันทร์, แลธรรมดาดวงดาวทั้งหลาย, เพื่อจะให้แสงสว่างในกลางคืน, ผู้ที่ได้กระทำน้ำในทะเลให้เป็นคลื่นกำลังเอิกเกริกอยู่, พระนามท่านผู้นั้น, คือพระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย, พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้.

³⁶ถ้าแม้นธรรมดาเหล่านั้นจะไปจากที่ตรงหน้าเราไปได้เมื่อไร, ก็เผ่าพันธุ์แห่งยิศราเอลจะได้หยุดไม่เป็นเมืองต่อหน้าเราเป็นนิตย์ด้วยเมื่อนั้น, พระยะโฮวาได้ตรัส.

³⁷แลพระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, ถ้าท้องฟ้าเบื้องบนจะวัดได้เมื่อไร, แลรากทั้งหลายแห่งพิภพเบื้องล่างเขาจะเสาะหาได้เมื่อไร, เราจึงจะทิ้งแต่บรรดาเผ่าพันธุ์แห่งยิศราเอลเพราะบรรดาการผิดที่เขาทั้งปวงได้กระทำแล้วเมื่อนั้น, พระยะโฮวาได้ตรัส.

³⁸นี่แน่ะ, พระยะโฮวาได้ตรัสปีเดือนคงมา, ที่กรุงนี้จะต้องกู้ขึ้นใหม่ถวายแก่พระยะโฮวา, ตั้งแต่หอคอยฮะนันเอลจนถึงประตูแห่งมุม.

³⁹แลเส้นเชือกสำหรับวัดนั้นยังจะออกไปตรงตาม (กำแพง) เหนือเนินเขาคาเร็บ, แล้วจะวัดโอบอ้อมออกไปถึงตำบลโฆอา.

⁴⁰แลหุบเขาแห่งซากศพทั้งหลายแลขี้เท่านั้น, แลบรรดาทุ่งนาจนกะทั่งถึงลำธารเก็ดโรน, จนถึงที่มุมแห่งประตูม้าฝ่ายทิศตะวันออกนั้น, จะเป็นที่บริสุทธิ์ถวายพระยะโฮวาทั้งนั้น, ที่นั่น, จะไม่ต้องถอนขึ้น, แลจะไม่ต้องทิ้งลงอีกเลยเป็นนิตย์ถาวร

Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ยิ​ระ​มะ​ยา 31 Bible Online

ยิ​ระ​มะ​ยา 31 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ยิ​ระ​มะ​ยา 31

Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ยิระมะยา 31 Bible Online

ยิระมะยา 31 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ยิระมะยา 31