Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ยิระมะยา 6 Bible Online

ยิระมะยา 6 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ยิระมะยา 6

¹ข้าแต่พวกลูกหลานของตระกูลเบ็นยามิน, จะหนีจากที่ท่ามกลางเมืองยะรูซาเลมเอาตัวรอด, จงเป่าแตรที่ตำบลธะโคอา, แลยกธงสำคัญขึ้นบนเบธฮาเตเรม, เพราะมีความร้ายปรากฏออกที่ฝ่ายเหนือ, แลเป็นเป็นความทำลายใหญ่.

²ลูกหญิงอันงามและสุภาพของเมืองซีโอนนั้นอันเราจะตัดทำลายเสีย.

³จำพวกเลี้ยงแกะทั้งฝูงแกะของเขาจะได้มาหาหญิงนั้น, เขาจะตั้งทับอาศัยล้อมรอบหญิงนั้น, เขาจะมาเลี้ยงตัวทุกคนในที่ๆ ของตัว.

⁴เจ้าทั้งหลายจงจัดการสงครามต่อสู้หญิงคนนั้น, จงลุกขึ้น, แลให้พวกเราขึ้นไปในเวลาตะวันเที่ยง. วิบากมาถึงพวกเราแล้ว, เพราะเวลากลางวันใกล้จะสิ้น, เพราะเงาแห่งเวลาเย็นนั้นยืดยาวไป.

⁵จงลุกขึ้นแลให้พวกเราขึ้นไปในเวลากลางคืน, ให้พวกเราทำลายวังทั้งปวงของหญิงนั้น.

⁶เพราะพระยะโฮวาเจ้าของพลโยธาทั้งปวงได้ตรัสดังนี้ว่า, ให้ฟันต้นไม้ทั้งปวงถมลงทำเชิงเทินต่อสู้เมืองยะรูซาเลม, เมืองนี้และเป็นเมืองที่จะต้องเยี่ยมลงโทษ, เมืองนี้เต็มด้วยความข่มเหงในท่ามกลางตัว.

⁷เหมือนน้ำพุอันใดอันหนึ่งได้พุน้ำของตัวออกฉันใด, เมืองนี้ได้พุความชั่วร้ายออกฉันนั้น. ความร้ายแลความปล้นเขาได้ยินในเมือง, มีความเจ็บแลบาดแผลอยู่ตรงหน้าเราเป็นนิตย์.

⁸โอ้ยะรูซาเลม, เจ้าจงรับคำสั่งสอนเถิด. กลัวเกลือกจิตต์ใจของเราจะหลุดจากเจ้า, เกลือกเราจะต้องกระทำให้เจ้าร้างไป, ให้เป็นประเทศไม่มีคนอยู่.

⁹พระยะโฮวาของพลโยธาทั้งหลายได้ตรัสดังนี้ว่า, เขาทั้งปวงจะเก็บพวกยิศราเอลที่ยังเหลืออยู่นั้นให้หมดจดเหมือนอย่างผลที่เถาองุ่นต้นใดต้นหนึ่ง. จงกลับมือของเจ้าใส่ในกะจาดเหมือนอย่างคนเก็บลูกองุ่นเถิด.

¹⁰ข้าพเจ้าจะพูดแก่ผู้ใด, แลจะว่าให้ระวังตัวแก่ผู้ใด, เพื่อเขาทั้งปวงจะได้ฟังเล่า. ดูเถิดหูของพวกเขาเป็นแข็งกะด้าง, และเขาจะได้ยินมิได้, นี่แน่ะ, คำโอวาทของพระยะโฮวาเป็นที่ดูหมิ่นดูถูกแก่เขา, แลเขาไม่ได้ยินดีในคำนั้น.

¹¹ข้าพเจ้าเต็มล้นด้วยความพิโรธของพระยะโฮวา, ข้าพเจ้าเหน็ดเหนื่อยด้วยอดกลั้นจงเทความพิโรธนั้นออกเหนือลูกหลานทั้งปวงทั้งอยู่ข้างนอก, แลเหนือคนหนุ่มที่ประชุมกันนั้น, เพราะผัวทั้งเมียจะต้องจับไป, คนแก่ทั้งผู้ที่มีปีเดือนเต็มบริบูรณ์ด้วย.

¹²แลบ้านเรือนของเขาจะต้องหันให้แก่คนอื่น, ทั้งทุ่งนาแลภรรยาของเขาด้วยกัน, เพราะเราจะเหยียดมือของเราออกเหนือชาวเมืองประเทศนั้น, พระยะโฮวาได้ตรัส.

¹³ด้วยว่าตั้งแต่คนต่ำที่สุดในพวกเขาจนถึงผู้สูงที่สุดทุกตัวคนมักหลงด้วยความโลภทั้งนั้น, แลตั้งแต่ผู้ทำนายจนถึงพวกปุโรหิตทุกตัวคนมักทำการด้วยอสัตย์อธรรม.

¹⁴เขาทั้งปวงได้รักษาบาดแผลของลูกหญิงพลไพร่ของเรามักง่าย, พูดอยู่ว่า, เป็นสุขๆ เถิด, เมื่อไม่มีความสุขเลย.

¹⁵เขาทั้งปวงเมื่อประพฤติการชั่วลามกนั้นเขาละอายหรือ, เปล่า, เขาไม่มีความละอายเลย, แลเขาจะมีความละอายออกหน้าเขาสักนิดก็ไม่ได้, เหตุฉะนี้เขาทั้งปวงจะต้องล้มลงในท่ามกลางพวกเขาที่ล้มลงนั้น. ขณะเมื่อเราจะเยี่ยมเขา, เขาจะได้ต้องผลักลง. เป็นคำพระยะโฮวาตรัส

¹⁶พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, เจ้าทั้งหลายจงยืนขึ้นที่ทางทั้งปวง, พิจารณาถามดูว่า, ทางเก่าๆ ทางที่ดีนั้นอยู่ไหน, แลจงดำเนินในทางนั้นเถิด, แลเจ้าทั้งหลายจะได้ความสุขสำหรับจิตต์วิญญาณของพวกเจ้า. แต่เขาทั้งปวงได้ตอบว่า, พวกเราไม่ไปในทางนั้น.

¹⁷เราได้ตั้งผู้เฝ้ารักษาเหนือพวกเจ้าบอกว่า, จงฟังเอาเสียงแตร, แต่เขาตอบว่าเราจะไม่ฟัง.

¹⁸เหตุฉะนี้ดูกรเจ้าทั้งหลายที่เป็นเมืองอื่นต่างๆ, และโอ้พวกที่ได้ประชุม, จงฟังดู, จงรู้เหตุซึ่งมีในท่ามกลางพวกเขา.

¹⁹โอ้แผ่นดินโลก, จงฟังเอาเถิด. นี่แน่ะ, เราจะพาความร้ายมาเหนือไพร่พลเหล่านี้; คือผลความคิดของเขา, เพราะเขาไม่ได้ยินฟังถ้อยคำของเราแลกฎหมายของเรา, แต่ได้ละทิ้งเสีย.

²⁰จะเป็นประโยชน์อะไรแก่เรา, ที่มีเครื่องหอมมาแต่เมืองซะบา, และต้นอ้อหวานมาแต่ไกลเล่า, ของบูชายัญทั้งปวงของพวกเจ้าก็ไม่ชอบ, แลเครื่องบูชาอื่นๆ ของพวกเจ้าไม่หวานแก่เรา.

²¹เหตุฉะนี้พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะ, เราจะวางก้อนสะดุดทั้งปวงตรงหน้าไพร่พลเหล่านี้, แลทั้งบิดาทั้งลูกผู้ชายทั้งปวงด้วยกันจะล้มลงบนก้อนสะดุดนั้น, แลเพื่อนบ้านกับทั้งมิตรสหายของได้ฉิบหาย.

²²พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะ, มีพลเมืองกำลังมาแต่ฝ่ายเหนือ, แลเมืองใหญ่จะต้องปลุกขึ้นแต่ข้างๆ แผ่นดินโลก.

²³โอ้บุตรหญิงเมืองซีโอน, เขาทั้งปวงจะต้องจับเอาคันธนูแลทวน, เขาเป็นคนใจฉกรรจ์, แลเขาจะไม่มีความเมตตาเลย, เขามีเสียงร้องสนั่นเหมือนอย่างน้ำในมหาสมุทร, แลเขากำลังขี่ม้า, แลเขาทุกๆ คนตั้งขบวนทัพ, เหมือนอย่างผู้ชายสำหรับการศึก, ต่อสู้เจ้า.

²⁴พวกเราได้ยินเสียงเลื่องลือทัพนั้น, มือของพวกเราจึงอ่อนกำลังลง, ความทุกข์อันใหญ่จับเอาพวกเรา, แลมีความปวดเหมือนอย่างหญิงกำลังคลอดลูก.

²⁵อย่าออกไปที่ทุ่งนา, แลอย่าเดินโดยทาง, เพราะกะบี่ของพวกศัตรูแลความกลัวมีอยู่ทุกข้าง.

²⁶โอ้บุตรหญิงพลเมืองของข้าพเจ้า, จงมัดตัวไว้ด้วยผ้าหยาบ, แลกลิ้งเกลือกตัวเจ้าในขี้เท่า, แลร้องไห้ร้องห่มเป็นความขมใจที่สุด, เหมือนจะทำเพราะลูกผู้ชายคนเดียว, เพราะผู้ปล้นจะมาเหนือพวกเราโดยพลัน.

²⁷เราได้ตั้งตัวเจ้าเป็นต่างป้อมแลค่ายแห่งหนึ่งในท่ามกลางพวกไพร่พลของเรา, เพื่อเจ้าจะได้รู้แลลองทางของเขา.

²⁸เขาทั้งปวงเป็นคนมักคิดกบฏนัก, เขามักดำเนินด้วยความนินทา, เขาเป็นทองเหลืองแลเหล็ก, เขาทั้งปวงเป็นคนมักปลอมทั้งนั้น.

²⁹เครื่องสูบเผาก็ไหม้เสียแล้ว, ตะกั่วนั้นศูนย์หายด้วยไฟ, ช่างหล่อก็ละอายของเสียเปล่าๆ, เพราะคนชั่วยังหาได้ต้องถอนออกไปเสียไม่.

³⁰คนทั้งปวงจะต้องเรียกเขาว่าเป็นขี้เงิน, เพราะพระยะโฮวาได้ละทิ้งเขาทั้งปวงเสียแล้ว