Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ยะเอศเคล 12 Bible Online

ยะเอศเคล 12 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ยะเอศเคล 12

¹คำพระยะโฮวามายังข้าพเจ้าว่า,

²บุตรมนุษย์เอ๋ย, ท่านอยู่ท่ามกลางเรือนกบฎ, ที่มีจักษุแลเห็นได้แต่มิได้เห็นที่มีโสตจะยินได้แต่มิได้ยิน, ด้วยเขาเป็นเรือนกบฎ.

³เหตฉะนี้ท่านบุตรมนุษย์เอ๋ย, จงตระเตรียมเข้าของทั้งปวงสำหรับตัวชะเลยจะเอาไป, และจงไปกลางวันเป็นชะเลยต่อตาเขาทั้งหลาย, และจงไปจากที่อาศัยของท่านถึง ที่อยู่แห่งอื่นต่อตาเขาทั้งหลาย, ชะรอยเขาเหล่านั้นจะได้คิดเห็น, เพราะเขาทั้งหลายเป็นเรือนกบฏ.

⁴และท่านจะต้องเอาของทั้งปวงของท่านดุจของชะเลยในเพลากลางวันต่อตาเขาทั้งหลาย, และในเวลาเย็นท่านจะต้องออกไปต่อตาเขาดุจออกไปเป็นชะเลย.

⁵ท่านจงเจาะที่ฝาต่อตาเขาทั้งหลาย, และเอาออกไปที่นั่น.

⁶ท่านจงหาบด้วยบ่าต่อตาเขาทั้งหลาย, และจงนำไปในเพลากลางคืน, ท่านจงบังหน้าท่านจะมิได้เห็นแผ่นดิน, ด้วยว่าเราได้ตั้งท่านไว้เป็นสำคัญ แก่เรือนยิศราเอล.

⁷และข้าพเจ้าได้กระทำดุจรับสั่งแล้ว, ข้าพเจ้าได้เอาของทั้งปวงของข้าพเจ้ามาดุจของชะเลย. ในเวลากลางวัน, และในเวลาเย็นข้าพเจ้าได้เจาะที่ฝาด้วยมือตัว, ในเวลากลางคืนข้าพเจ้าได้เอาของออกมาและหาบด้วยบ่าไปต่อตาเขาทั้งหลาย.

⁸และในเวลาเช้าคำพระยะโฮวามาถึงข้าพเจ้าว่า.

⁹ดูกรบุตรมนุษย์, เรือนยิศราเอลนั้นคือเรือนกบฏนั้น, มิได้ว่าท่านหรือว่าท่านทำอะไร.

¹⁰จงกล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า, พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, คำหนักนี้ได้แก่เจ้าแผ่นดินในเมืองยะรูซาเลม, และบรรดาเรือนยิศราเอลที่อยู่ในท่ามกลางเขาทั้งหลาย,

¹¹จงกล่าวว่าข้าพเจ้าเป็นสำคัญแก่เจ้าทั้งหลาย, ข้าพเจ้าได้กระทำฉันใด, จะต้องทำแก่เขาเช่นนั้น, เขาทั้งหลายจะต้องอพยพไปในที่เป็นจำเลย.

¹²และเจ้าแผ่นดินที่อยู่ในท่ามกลางเขาจะต้องแบกด้วยป่าในเพลากลางคืนและออกไป, เขาทั้งหลายจะต้องเจาะที่ฝาจะได้พาออกไปในที่นั่น, ท่านจะต้องบังหน้าท่าน, ตาของท่านจะไม่ได้เห็นแผ่นดิน.

¹³และเราจะทอดอวนของเราเหนือท่านด้วย, และท่านจะต้องตัดบ่วง แร้วของเรา, และเราจะให้ท่านมายังบาบูโลนถึงแผ่นดินพวกเคเซ็ด, แต่ท่านจะมิได้เห็นเมืองนั้น, แม้นจะสิ้นพระชนม์เสียที่นั่น.

¹⁴คนทั้งปวงที่อยู่รอบท่านเราจะให้พรากพลัดไป, และพวกพลโยธาของท่านเราจะให้กระจัดกระจายไปตามลมทั่วทุกทิศานุทิศ. และเราจะชักกะบี่ไล่ตามเขาทั้งหลาย,

¹⁵และเขาจะรู้ว่าเรายะโฮวา, เมื่อเราจะให้เขาพลัดพรากไปในนานาประเทศ, และให้ขาแตกตื่นไปในแผ่นดินทั้งปวงนั้นๆ.

¹⁶แต่เราจะให้คนหน่อยหนึ่งในพวกเขาเหลือจากกะบี่, จากกันดารอาหาร, และจากโรคห่า, เพื่อเขาจะได้แจ้งความชั่วลามกของเขาในนานาประเทศที่เขามานั้น, และเขาทั้งหลายจะได้รู้ว่าเราคือยะโฮวา

¹⁷อนึ่งทำพระยะโฮวามายังข้าพเจ้าว่า,

¹⁸ดูกรบุตรมนุษย์, จงกินขนมของท่านด้วยตัวสั่น, และดื่มน้ำของท่านด้วย ความสะดุ้งและวิตก.

¹⁹และจงว่าแก่พลไพร่แผ่นดินนั้นว่า, พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้แก่ชาวยะรูซาเลมทั้งปวง, และต่อแผ่นดินยิศราเอลว่า, เขาทั้งหลายจะต้องกินขนมของเขาด้วยความวิตก, และดื่มน้ำด้วยความสะดุ้งเพื่อแผ่นดินเมืองนั้นจะร้างเปล่าปราศจากสิ่งของบริบูรณ์, เพราะความร้ายกาจของคนทั้งปวงที่อยู่ในเมืองนั้น.

²⁰และบรรดาหัวเมืองที่มีคนอยู่อาศัยจะสิ้นศูนย์, และแผ่นดินนั้นจะร้างเปล่า, และเจ้าทั้งหลายจะได้รู้ว่าเราคือยะโฮวา.

²¹คำพระยะโฮวา มายังข้าพเจ้าว่า, ดูกรบุตรมนุษย์เอ๋ย,

²²สุภาษิตนี้คืออะไรบ้างที่เจ้าทั้งหลายได้กล่าวในแผ่นดินยิศราเอลนั้นว่า, วันทั้งหลายยืดยาวไปความนิมิตต์ทั้งปวงนั้นก็เสียเปล่า.

²³เหตุฉะนี้จงกล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า, พระยะโฮวาเจ้าดำรัสว่า, เราจะให้สุภาษิตนี้ศูนย์ไป, และเขาจะไม่กล่าวสุภาษิตนี้ในยิศราเอลอีก, แต่ท่านจงว่าแก่เขาว่า, วันทั้งหลายและคำนิมิตต์ทั้งปวงนั้นใกล้เข้ามาแล้ว.

²⁴ด้วยว่าจะมีนิมิตต์เปล่าหรือมารยาเล่ห์กลล่อลวงในท่ามกลางเรือนยิศราเอลอีกหามิได้.

²⁵เพราะว่าเราคือยะโฮวา, เราจะตรัส, และคำเราจะตรัสนั้นคงจะเป็นไป, และจะมิได้ยืดยาวไปอีก, ด้วยพระยะโฮวาเจ้าดำรัสแล้วว่า, โอ้เรือนกบฏ, ในวันทั้งหลายของเจ้าเราจะกล่าวคำ, และเราจะให้คำนั้นสำเร็จ.

²⁶คำพระยะโฮวามาถึงข้าพเจ้าอีกว่า,

²⁷ดูกรบุตรมนุษย์เอ๋ย, นี่และเรือนยิศราเอลกล่าวว่า, นิมิตต์ที่เขาเห็นนั้นอีกหลายวันจะเป็น, และเขาทำนายว่ากาลทั้งหลายยังไกล.

²⁸เหตุฉะนี้จงกล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า, พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, คำอันใดของเราจะไม่ให้ยืดยาวเป็นไปอีก, แต่คำที่เราจะตรัสนั้นคงจะสำเร็จ, พระยะโฮวาเจ้าได้ตรัสแล้ว