Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ยะเอศเคล 14 Bible Online

ยะเอศเคล 14 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ยะเอศเคล 14

¹ผู้เฒ่าผู้แก่บางคนของยิศราเอลจึงมาถึงข้าพเจ้า, และนั่งฉะเพาะหน้าข้าพเจ้า.

²และคำพระยะโฮวามาถึงข้าพเจ้าว่า.

³บุตรมนุษย์เอ๋ย, คนเหล่านี้ได้ยกรูปเคารพของเขาทั้งหลายขึ้นที่ใจของเขา, และได้ตั้งที่สุดของความชั่วเข้าไว้ฉะเพาะหน้าเขา, เราจะยอมให้เขาถามแก่เราได้หรือ,

⁴เหตุฉะนี้จงกล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า, พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, บรรดาคนในเรือนยิศราเอลที่ยกรูปเคารพของเขาขึ้นที่ใจเขาทั้งหลาย, และตั้งไว้ซึ่งที่สะดุดแห่งความชั่วของเขาจำเพาะหน้าเขา, และมาถึงผู้ทำนายนั้น, เรายะโฮวาจะตอบแก่เขาในสิ่งนั้น, ตามรูปเคารพเป็นอันมากของเขา,

⁵เพื่อเราจะทำแก่เรือนยิศราเอลตามใจของเขา, เพราะใจเขาทั้งหลายห่างจากเราด้วยรูปเคารพทั้งหลายของเขา.

⁶เหตุฉะนี้จงกล่าวแก่เรือนยิศราเอลว่าพระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, จงกลับและหันจากรูปเคารพทั้งหลายของเจ้า, และหันหน้าของเจ้าทั้งหลายจากบรรดาความชั่วลามกของเจ้า.

⁷ด้วยว่าทุกคนแห่งเรือนยิศราเอลที่ห่างจากตัวเรา, และยกรูปเคารพของเขาในใจเขา. และตั้งที่สะดุดแห่งความชั่วของเขาจำเพาะหน้าเขา. และมายังผู้ทำนายเพื่อจะถามถึงเราแต่ผู้ทำนายนั้น, เราคือพระยะโฮวาจะตอบแก่ผู้นั้นด้วยเราเอง,

⁸และเราจะตั้งพระพักตรของเราต่อสู้คนนั้น, และจะทำเขาให้เป็นสำคัญและเป็นที่เยาะเย้ย, และเราจะตัดชีวิตผู้นั้นออกจากท่ามกลางพลไพร่ของเรา, และเจ้าทั้งหลายจะได้รู้ว่าเราคือยะโฮวา.

⁹และถ้าผู้ทำนายยอมให้ใครชักชวนให้หลง, และพูดข้อหนึ่งข้อใด, เรายะโฮวาได้ชักชวนผู้ทำนายนั้นให้หลง, และเราจะยื่นพระหัตถ์ของเราเหนือเขา, และเราจะประหารผู้นั้นจากท่ามกลางยิศราเอลพลไพร่ของเรา.

¹⁰และเขาทั้งหลายจะต้องแบกบาปโทษของเขา, บาปโทษแห่งคนที่ไต่ถามนั้นฉันใด, บาปโทษแห่งผู้ทำนาย (ที่หลง) ก็ฉันนั้น.

¹¹เพราะเรือนแห่งยิศราเอลจะมิได้หลงจากเราอีก, และจะมิได้มลทินไปอีกด้วยความผิดทั้งหลายของเขา, และเพื่อนเขาทั้งหลายจะได้เป็นพลไพร่แก่เรา, และเราจะได้เป็นพระเจ้าแก่เขา, พระยะโฮวาก็ตรัส

¹²และคำแห่งพระยะโฮวามายังข้าพเจ้าว่า,

¹³บุตรมนุษย์เอ๋ย, ถ้าแผ่นดินทำผิดต่อเราด้วยความอสัตย์ธรรมมากนัก, และเรายื่นพระหัตถ์ของเราเหนือแผ่นดินนั้น, และทำลายขนมที่เป็นประธานแห่งชีวิตในเมืองนั้น, และให้กันดารอาหารต่อเมืองนั้น, และทั้งคนและฝูงสัตว์เราตัดเสียจากแผ่นดินนั้น, พระยะโฮวาเจ้าตรัสว่า.

¹⁴ถึงแม้นสามคนเหล่านี้คือโนฮาและดานีเอลและโยบอยู่ในท่ามกลางเมืองนั้น. สามคนเหล่านี้จะช่วยได้แต่จิตต์วิญญาณของตัวเองให้รอดเพราะความชอบธรรมของเขา,

¹⁵ถ้าเราใช้สัตว์ร้ายให้เที่ยวไปทั่วเมืองนั้นและสัตว์ร้ายจะให้เมืองนั้นปราศจากคน, เมืองนั้นก็ร้างเปล่าจนไม่มีใครเที่ยวไป, เพราะ สัตว์ร้ายนั้น,

¹⁶ถึงแม้นสามคนเหล่านี้อยู่ในท่ามกลางเมืองนั้น, พระยะโฮวาเจ้าตรัสว่า, เรามีชีวิตฉันใด, เขาจะมิได้ช่วยลูกชายหรือลูกหญิงฉันนั้น, ตัวเขาเองจะได้รอด, แต่แผ่นดินนั้นสาปศูนย์ไป,

¹⁷หรือถ้าเรายังกะบี่ให้มาเหนือแผ่นดินนั้น, และกล่าวว่ากะบี่เอ๋ย, จงเที่ยวไปทั่วแผ่นดินนั้น, จนเราตัดคนและฝูงสัตว์จากแผ่นดินนั้น.

¹⁸ถึงแม้นสามคนเหล่านี้อยู่ในท่ามกลางเมืองนั้น, พระยะโฮวาเจ้าตรัสว่า, เรามีชีวิตฉันใด, เขาจะมิได้ช่วยลูกชายหรือลูกหญิงฉันนั้น, แต่ ว่าจะรอดแต่ตัวเขาเอง,

¹⁹หรือถ้าเราจะใช้โรคห่าเหนือแผ่นดินนั้น, และจะเทความพิโรธของเราลงโลหิตเหนือแผ่นดินนั้น, เพื่อจะตัดคนและฝูงสัตว์จากเมืองนั้น.

²⁰แม้นโนฮาและดานีเอลและโยบอยู่ในท่ามกลางแผ่นดินนั้น, พระยะโฮวาเจ้าตรัสว่า, เรามีชีวิตฉันใด, เขาจะไม่ได้ช่วยลูกชายหรือลูกหญิงให้รอด, เขาจะช่วยได้แต่จิตต์วิญญาณของเขาเองเพราะความชอบธรรมของเขา.

²¹เพราะว่าพระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, ก็ยิ่งกว่าอีกเท่าไรเมื่อเราใช้มหันตโทษอันใหญ่ทั้งสี่ประการของเขา, คือกะบี่, และกันดารอาหาร, และสัตว์ร้าย, และโรคห่าเหนือเมืองยะรูซาเลม, เพื่อจะตัดคนและฝูงสัตว์แต่เมืองนั้น.

²²และนี่แน่ะ, มีที่เหลืออยู่ในเมืองนั้น, ลูกชายและลูกหญิงที่จะต้องนำออกมา. นี่แน่ะเขาทั้งหลายก็จะได้ออกมาถึงเจ้า, และเจ้าทั้งหลายจะได้เห็นทางของเขาและการประพฤติของเขา, และเจ้าทั้งหลายจะได้มีความบรรเทาทุเลาลงเพราะความทุกข์ที่เราให้มาเหนือยะรูซาเลม, คือด้วยสารพัตรที่เราให้มาเหนือเมืองนั้น.

²³และเขาทั้งหลายจะให้ท่านมีความทุเลา, เมื่อเจ้าทั้งหลายจะได้เห็นทางของเขาและการประพฤติของเขา, และเจ้าทั้งหลายจะรู้ว่าซึ่งเราได้กระทำสารพัตรที่เราได้กระทำในเมืองนั้นก็ปราศจากเหตุก็หามิได้, พระยะโฮวาก็ตรัส