Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ยะเอศเคล 31 Bible Online

ยะเอศเคล 31 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ยะเอศเคล 31

¹อยู่มาในวันที่หนึ่งเดือนที่สามในปีที่สิบเอ็ด, คำพระยะโฮวามายังข้าพเจ้าว่า.

²บุตรมนุษย์เอ๋ย, จงว่าแก่ฟาโรกษัตริย์อายฆุบโตและแก่ฝูงคนของท่านว่า, ท่านเป็นเหมือนผู้ใดในที่ท่านเป็นใหญ่นั้น.

³นี่แน่ะชาวอะซูระนั้นเป็นต้นสนในละบาโนน, มีกิ่งทั้งหลายงามและมีพุ่มอันร่มรื่นมีสัญฐานสูงและยอดของมันอยู่ในท่ามกลางกิ่งพุ่มครึ้มนั้น. น้ำทั้งหลายได้ทำให้ต้นไม้เจริญขึ้น.

⁴น้ำที่ลึกได้ยกต้นให้สูง, กระแสร์น้ำทั้งหลายที่ลึกนั้นได้ล้อมรอบที่ปลูกต้นไม้นั้น, และให้ร่องน้ำทั้งปวงไปยังต้นไม้อันอยู่ในไร่,

⁵เหตุฉะนี้สัญฐานต้นนั้นจึงสูงกว่าต้นไม้ทั้งปวงในไร่นา, และแขนงทั้งหลายแห่งต้นนั้นก็ทวีบริบูรณ์ขึ้น, และกิ่งทั้งปวงแห่งไม้นั้นก็ยาวออก. เมื่อแตกออกนั้นก็เพราะน้ำทั้งหลาย.

⁶นกทั้งปวงในอากาศได้ทำรังในกิ่งทั้งหลาย, และสัตว์จัตุบาททั้งปวงในนาได้ตกลูกใต้กิ่งทั้งหลายแห่งต้นนั้น, และนานาประเทศอันใหญ่ได้อาศัยใต้ร่มท่าน.

⁷อย่างนั้นท่านก็งดงามด้วยท่านเป็นใหญ่นั้น, ด้วยกิ่งทั้ง ปวงของท่านยาว, เพราะรากของท่านอยู่ในแม่น้ำทั้งหลายอันใหญ่.

⁸ต้นสนทั้งปวงในสวนแห่งพระเจ้าจะปกคลุมท่านมิได้, ต้นเฟอระทั้งหลายไม่เป็นดังกิ่งแห่งท่าน, และต้นเปลนทั้งหลายไม่เป็นดังกิ่งแห่งท่าน, และต้นไม้ใดๆ ใน สวนแห่งพระเจ้าไม่มีงดงามเหมือนท่าน.

⁹เราได้ทำให้ท่านงดงามโดยกิ่งทั้งหลายแห่งท่าน, กิ่งทั้งหลายแห่งต้นไม้ที่อยู่ในสวนแห่งพระเจ้าอันอยู่ในเอเด็นได้อิจฉาท่าน.

¹⁰เหตุฉะนี้พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, เพราะท่านได้ยกตนขึ้นไปลอย, และท่านได้ให้ยอดของท่านขึ้นสูงเทียมเมฆ, และจิตต์ใจของท่านได้เย่อ หยิ่งเพราะความสูงระหง.

¹¹เราจะให้ท่านตกอยู่ในมือของคนผู้มีอำนาจราชศักดิ์ในนานาประเทศท่านผู้นั้นจะเล่น งานท่านเป็นแน่, เราได้ไล่ท่านออกเพราะความชั่วของท่าน.

¹²และแขกเมืองของนานาประเทศผู้เป็นน่ากลัวได้ตัดท่านและได้ละทิ้งท่านเสีย. กิ่งทั้งหลายของท่านได้ตกที่ภูเขาและเนินเขาทั้งหลายและกิ่งพุ่มทั้งหลายของท่านก็หักไปในร่องน้ำที่แผ่นดินนั้น. และประชาชนทั้งหลายในแผ่นดินนั้นได้ลงจากร่มของท่าน, และได้ละทิ้งท่านเสีย.

¹³นกทั้งหลายในอากาศจะอาศัยอยู่ในที่ๆ ท่านตกนั้น, และสัตว์ทั้งหลายในนาจะอยู่ในกิ่งพุ่มทั้งหลายแห่งท่าน.

¹⁴เพื่อต้นไม้ทั้งหลายใดๆ ในแม่น้ำทั้งหลายจะมิได้อวดตัวเป็นที่สูงศักดิ์เพราะเขาทั้งหลายได้เป็นที่สูง, และจะมิได้ยังยอดของตนให้ขึ้นไปในท่ามกลางกิ่งพุ่มทั้งหลาย, และเพื่อต้นทั้งหลายที่สูบน้ำจะมิได้ยืนเพราะต้นเป็นใหญ่, เพราะว่าในท่ามกลางมนุษย์ทั้งหลาย, เขาทั้งหลายเป็นที่มอบไว้แก่ความตาย, ที่ลงไปยังขุมในภายใต้แผ่นดิน.

¹⁵พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, ในวันที่ท่านลงไปถึงนรกเราทำให้พิลาปร้องไห้, เราได้ปิดบังที่ระลึกนั้นเหนือท่าน, และได้ยึดหน่วงกระแสร์น้ำทั้งหลายที่ลึกไว้, และน้ำทั้งหลายก็หยุด, และเราทำละบาโนนให้ร้องครางเพราะท่าน, และต้นไม้ทั้งหลายในนานั้นได้สลบไปเพราะท่าน.

¹⁶เราให้นานาประเทศหวั่นไหวเพราะเสียงตกแห่งท่านนั้น, ขณะเมื่อเรายังท่านให้ลงไปถึงนรกกับด้วยคนทั้งหลายที่ลงไปยังขุม, และต้นไม้ทั้งหลายในเอเด็นต้นไม้อันดีอันวิเศษที่สุดแห่งละบาโนน, บรรดาที่สูบน้ำนั้นได้ทุเลาในใต้แผ่นดินนั้น.

¹⁷เขาทั้งหลายได้ลงไปกับท่านทั้งนรกด้วยถึงคนทั้งหลายที่ถูก แทงตายด้วยกะบี่, คือคนทั้งหลายที่ดุจแขนของท่านที่, (พิง) อาศัยใต้ร่มแห่งท่าน, ในท่ามกลางแห่งนานาประเทศ,

¹⁸ท่านเหมือนผู้ใดในยศและความเป็นใหญ่ในท่ามกลางต้นไม้ทั้งหลายในเอเด็น, แต่ท่านจะต้องล้มลงกับต้นไม้ทั้งหลายแห่งเอเด็นถึงที่สุดภายใต้แผ่นดิน, ท่านจะต้องนอนในท่ามกลางคนที่มิได้รับศีลตัดกับด้วยคนทั้งหลายที่ต้องแทงด้วยกะบี่, พระยะโฮวาเจ้าตรัสว่านี่และฟาโรทั้งพวกของท่าน