Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ดานิเอล 11 Bible Online

ดานิเอล 11 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ดานิเอล 11

¹ในปีต้นแห่งรัชชกาลของราชาดาระยาศ, กษัตริย์ของชนชาติมาดาย, ข้าพเจ้าได้เป็นตัวตั้งตัวตีช่วยอุดหนุนน้ำใจพระราชา บัดนี้ข้าพเจ้าจะสำแดงให้ท่านเห็นความจริงต่อไป: “นี่แน่ะ, จะมีกษัตริย์อีกสามองค์ขึ้นครองประเทศฟารัศ; และองค์ที่สี่จะมั่งคั่งด้วยทรัพย์ศฤงฆารยิ่งกว่าองค์ใดๆ หมด; ครั้นท่านมีทรัพย์ศฤงฆารอุดมสมบูรณ์ขึ้นแล้ว, ท่านก็จะรวบรวมพลานุภาพทั้งหมดของท่านเอาไปสู้รบกับอาณาจักรเฮเลน. เมื่อนั้นก็จะเกิดมีราชานักรบผู้จะครอบครองด้วยอำนาจราชศักดิ์, และจะทำอะไรๆ ตามใจชอบ. แต่พอท่านองค์นั้นเข้มแข็งขึ้น, แล้วอาณาจักรของท่านก็จะพังทำลายลง, และถูกจตุวาตของท้องฟ้าอากาศพัดแยกแตกปลิวไป; อาณาจักรจะไม่ได้ตกไปอยู่ในมือของทายาทของท่าน, และก็จะไม่ได้ไปตกอยู่กับประเทศราชที่ท่านได้เคยครอบครอง; แต่อาณาจักรของท่านจะถูกชิง, แล้วริบเอาไปให้ผู้อื่น, ไม่ใช่ให้ท่านเหล่านั้น. แล้วกษัตริย์ทิศทักษิณจะเข้มแข็ง; แต่ว่าแม่ทัพคนหนึ่งของกษัตริย์องค์นี้จะเข้มแข็งกว่าท(...)

²บัดนี้ข้าพเจ้าจะสำแดงให้ท่านเห็นความจริงต่อไป: “นี่แน่ะ, จะมีกษัตริย์อีกสามองค์ขึ้นครองประเทศฟารัศ; และองค์ที่สี่จะมั่งคั่งด้วยทรัพย์ศฤงฆารยิ่งกว่าองค์ใดๆ หมด; ครั้นท่านมีทรัพย์ศฤงฆารอุดมสมบูรณ์ขึ้นแล้ว, ท่านก็จะรวบรวมพลานุภาพทั้งหมดของท่านเอาไปสู้รบกับอาณาจักรเฮเลน.

³เมื่อนั้นก็จะเกิดมีราชานักรบผู้จะครอบครองด้วยอำนาจราชศักดิ์, และจะทำอะไรๆ ตามใจชอบ.

⁴แต่พอท่านองค์นั้นเข้มแข็งขึ้น, แล้วอาณาจักรของท่านก็จะพังทำลายลง, และถูกจตุวาตของท้องฟ้าอากาศพัดแยกแตกปลิวไป; อาณาจักรจะไม่ได้ตกไปอยู่ในมือของทายาทของท่าน, และก็จะไม่ได้ไปตกอยู่กับประเทศราชที่ท่านได้เคยครอบครอง; แต่อาณาจักรของท่านจะถูกชิง, แล้วริบเอาไปให้ผู้อื่น, ไม่ใช่ให้ท่านเหล่านั้น.

⁵แล้วกษัตริย์ทิศทักษิณจะเข้มแข็ง; แต่ว่าแม่ทัพคนหนึ่งของกษัตริย์องค์นี้จะเข้มแข็งกว่าท่านอีก, และจะขึ้นเสวยราชย์, และรัฏฐของท่านจะเป็นรัฏฐกว้างใหญ่ไพศาล.

⁶ครั้นต่อมาอีกหลายปีมวลกษัตริย์จะผูกสันถวไมตรีกัน; และธิดาของกษัตริย์ทิศทักษิณจะมาเฝ้ากษัตริย์ทิศอุดรเพื่อจะเป็นดวงตราประทับบนสันถวไมตรีนั้น; แต่ว่าอิทธิพลของพระนางนั้นจะไม่เกิดผล, และอิทธิพลของพระนางจะไม่ยั่งยืน, เพราะว่าพระนางเองจะถูกถอดลงไปพร้อมกับบริวารของพระนาง, โอรสและพระสวามีของนาง.

⁷ในครั้งกระนั้นจะมีพระหน่อองค์หนึ่งประสูติจากวงศ์วานของพระนางขึ้นเสวยราชย์แทนที่, พระหน่อองค์นี้จะยกกองทัพมา, และจะยกเข้าตีทางป้อมคูประตูหอรบของกษัตริย์ทิศอุดร, และจะรบเอาชัยชะนะเขาได้.

⁸ท่านจะกวาดเอารูปเคารพของเขาไปพร้อมกับรูปเคารพหล่อและภาชนะเครื่องใช้สอยทำด้วยเงินและทอง, อันเป็นของมีค่าเอาเป็นทรัพย์ชะเลยไปยังประเทศอายฆุบโต; และท่านจะงดยกทัพมารบกษัตริย์ทิศอุดรอยู่หลายปี.

⁹แล้วกษัตริย์ทิศอุดรจะยกทัพมาล้อมอาณาจักรของกษัตริย์ทิศทักษิณไว้, แม้ตัวท่านจะได้ยกกองทัพกลับไปยังอาณาจักรของท่านแล้ว.

¹⁰โอรสของท่านก็ตระเตรียมตัวอย่างขมีขมันและซ่องสุมผู้คน, รวบรวมเป็นกองทัพใหญ่, แล้วยกรุดหน้าไปต่อสู้เขา, ยกผ่านเข้าไปตำบลเห็นทหารก็นองดังน้ำท่วม, เพราะเป็นที่ของเขาแล้วที่จะยกไปปะทะป้อมคูประตูหอรบ.

¹¹แล้วกษัตริย์ทิศทักษิณก็ทรงพิโรธฉุนเฉียว, ยกกองทัพออกมาปะทะกับท่านคือปะทะกับทัพทิศอุดร, ผู้ที่จะเกณฑ์ทัพใหญ่, แต่ทัพใหญ่นี้จะถูกมอบไว้ในมือกษัตริย์ทิศทักษิณ, และถูกกวาดเอาไปเป็นชะเลยศึก.

¹²พระทัยของท่านก็ลำพองขึ้นมา, แล้วท่านก็ฆ่าชะเลยเสียหลายหมื่นหลายพัน; แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ช่วยให้สำเร็จสมประสงค์.

¹³ด้วยว่ากษัตริย์ทิศอุดรจะเกณฑ์กองทัพใหญ่อีกทัพหนึ่ง, ใหญ่เสียยิ่งกว่าทัพแรกอีก; และต่อมาไม่อีกกี่ปี, ท่านก็จะยกทัพใหญ่นั้นมาพร้อมสรรพด้วยยุทโธปกรณ์.

¹⁴ในสมัยนั้น, หลายประเทศจะเป็นปรปักษ์ต่อกษัตริย์ทิศอุดร, และคนมุทะลุหลายคนที่เป็นชนร่วมชาติกับเจ้า, จะตั้งตัวขึ้น, นึกว่าจะให้สำเร็จตามความในนิมิตต์นั้น, แต่เขาก็จะล้มลงตายหมด,

¹⁵แล้วกษัตริย์ทิศอุดรก็จะยกทัพมา, พูนดินขึ้นเป็นเชิงเทิน, และตีเอาเมืองหนึ่งที่มีป้อมคูประตูหอรบอย่างดีไปได้. กองทัพทิศทักษิณต่อต้านไว้ไม่อยู่, แม้กองทหารตัวกลันก็ไม่เข้มแข็งพอทานไว้ได้.

¹⁶แต่ท่านที่รุกเข้ามาก็ทำเล่นตามอำเภอใจ, และไม่มีใครสู้ท่านได้ ท่านได้ตั้งทัพอยู่ในเมืองงามนั้น, และยึดทั้งเมืองไว้ในเงื้อมมือของท่าน.

¹⁷ท่านจะรวบรวมพลานุภาพทั้งสิ้นในอาณาจักรของท่าน, แล้วมุ่งหน้ารุดไปตีกษัตริย์ทิศทักษิณ; แต่ท่านกลับไปประนีประนอมกัน, โดยบังคับให้กษัตริย์ทิศทักษิณยกธิดาให้อภิเษกกับท่าน, เพื่อการบงการประเทศจะได้ตกอยู่ในมือท่าน; แต่แผนการณ์นี้ไม่ดำเนินไปได้, หรือจะสำเร็จสมประสงค์ก็หาไม่.

¹⁸ต่อแต่นี้ท่านก็ได้แปรพักตร์ไปทางหมู่เกาะน้อยใหญ่, และตีเอาได้หลายเกาะ, แต่แม่ทัพผู้หนึ่งได้กำจัดการทารุณนั้นของท่านเสีย, และกรรมของการทารุณนั้นได้สนองท่านถึงเจ็ดเท่า.

¹⁹ภายหลังท่านก็แปรพักตรกลับเข้าสู่ป้อมคูประตูหอรบในบ้านเมืองของท่าน, แต่จะสะดุดล้มคว่ำลง, และหาตัวไม่พบอีกต่อไป

²⁰“ต่อมาก็จะมีผู้หนึ่งตั้งตนขึ้น, แล้วเข้าสวมตำแหน่งของท่าน; ผู้นี้จะส่งเจ้าพนักงานไปรีดเก็บส่วยทั่วบ้านทั่วเมือง, ก่อให้เกิดความเดือดร้อน; แต่ภายในไม่อีกกี่วัน, ท่านผู้นี้ก็จะถูกสำเร็จโทษเสีย, มิใช่ในการโรมรัน, หรือหาใช่ในการยุทธไม่

²¹“จะมีทุรชนคนหนึ่งตั้งตัวขึ้น, แล้วเขาสวมตำแหน่งของท่าน, มิได้มีใครอัญเชิญเขาให้ขึ้นครองราชย์, แต่เขาได้ลักลอบเข้าไปในยามปลอด, และชิงราชย์เอาไปได้ด้วยการสมคบกับพวกสอพลอ.

²²ทหารเก่งกาจเคยแต่มีชัยกลับต้องมาปราชัยย่อยยับลงต่อหน้าเขา, เออ, มหาปุโรหิตก็พินาศไปด้วย.

²³พอผู้ใดมาผูกมิตรกับเขา, ในไม่ช้าเขาก็จะดำเนินนโยบายทรยศต่อผู้นั้น, ด้วยว่าเขาขึ้นไปเป็นใหญ่เป็นโตได้ก็โดยได้ความช่วยเหลือของสมัครพรรคพวกเพียงจำนวนคนไม่กี่คนเท่านั้น;

²⁴พอเมืองใดเผลอไม่ระวังตัว, เขาจะลงมือกำจัดเหล่าคนผู้นำของเมืองนั้น. เขาจะทำอะไรๆ หลายอย่าง, แม้แต่บิดาหรือปู่ของเขาก็ไม่เคยกระทำ. เขาจะเอาทรัพย์ที่ปล้นและชิงมาได้เป็นทรัพย์ชะเลยนั้นแจกปันกัน; และแม้มีเวลาเพียงเล็กน้อย, เขาก็ยังคิดอ่านสร้างโครงการณ์ทำลายป้อมคูประตูหอรบทัน.

²⁵เขาเตรียมตัวอย่างขมีขมันและมีใจองอาจยกทัพใหญ่เข้าตีกษัตริย์ทิศทักษิณ; กษัตริย์ทิศทักษิณก็ยกทัพใหญ่มหึมาเข้าทำศึก; แต่ท่านต่อต้านข้าศึกหาได้ไม่, เพราะท่านเสียรู้ในกลศึก.

²⁶เออ, ผู้ที่ร่วมสำรับเสวยกับท่านจะหักหลังท่าน, กองทัพของท่านจะแตก, และหลายต่อหลายคนจะล้มลงถูกฆ่าตาย.

²⁷ส่วนกษัตริย์ทั้งสององค์นี้, ต่างองค์ต่างก็มีกลศึกด้วยกัน, และต่างฝ่ายก็สนทนาแต่เรื่องกลศึกเมื่อนั่งรับประทานร่วมกัน; แต่ก็ไม่สำเร็จ, เพราะเวลาสุดปลายมาคอยท่านอยู่แล้วตามกำหนด.

²⁸แล้วกษัตริย์ทิศอุดรก็ยกทัพกลับเข้าบ้านเข้าเมือง, ขนเอาทรัพย์ศฤงฆารมากมายไปด้วย; พลางก็มีใจมุ่งคิดร้ายต่อประเทศที่มีสุทธิสันถวไมตรีกัน, และเขาคิดจะทำตามความมุ่งหมายของเขาให้ได้, แล้วก็กลับเข้าบ้านเข้าเมือง.

²⁹พอได้เวลากำหนดเขาจะยกทัพไปล้อมเมืองทิศทักษิณอีก; แต่ครั้งนี้เหตุการณ์จะไม่เป็นไปอย่างครั้งก่อน,

³⁰เพราะว่าทัพเรือของเมืองคีธิมจะยกมาปะทะเขา, เขาก็เกิดท้อใจและยกทัพกลับ. เขาขัดเคืองต่อประเทศที่มีสุทธิสันถวไมตรีกันนั้นอย่างเกรี้ยวกราด; แล้วมานึกออกได้ถึงประเทศที่ถอนตัวออกจากสุทธิสันถวไมตรี, เขาจึงดำเนินตามความคิดอ่านของเขาอีกต่อไป.

³¹เขาเกณฑ์กองทัพ, ยกไปทำให้ป้อมคูประตูหอรบของสถานที่บริสุทธิ์นั้นเป็นมลทิน, และจะเลิกล้างการสักการบูชาที่กระทำกันอยู่เนืองๆ นั้นเสีย, แล้วเขาจะตั้งสิ่งน่าเกลียดอันเป็นที่สะอิดสะเอียนขึ้นสวมที่นั้นแทน.

³²โดยนโยบายนี้เขาจะได้ล้างผลาญใครๆ ที่หักข้อบังคับนี้เสีย; แต่คนทั้งหลายที่รู้จักพระเจ้าจะยังมั่นคงอยู่, และคงปฏิบัติไปจนถึงที่สุด.

³³คนเช่นนั้นคือคนมีสติสัมปชัญญ, เขาจะทำให้คนอื่นทั้งหลายได้ความคิด, ถิงแม้ว่าเขาเหล่านั้นจะต้องตกเป็นเหยื่อของคมดาพและไฟ, ตกไปเป็นชะเลยศึก, ชะเลยสงครามอยู่นานวันก็ตามที.

³⁴ขณะเมื่อเขาตกไปเป็นเหยื่อ, เขาจะได้รับความช่วยเหลือเล็กๆ น้อยๆ; และหลายคนจะมาสอพลอสมัครเป็นพรรคพวกด้วย.

³⁵ถึงอย่างไรก็ตามเหล่าคนมีสติสัมปชัญญ, ที่ตกไปเป็นเหยื่อนั้น, ก็ยังคงชำระตน, ก็ล้างตัวให้ขาวหมดจด, เนื่องด้วยแลเห็นวารเบื้องปลายแล้ว; เพราะวารที่กำหนดไว้นั้นคงจะมาถึง.

³⁶ฝ่ายกษัตริย์องค์นั้นจะกระทำอะไรๆ ตามใจตนชอบ; เขาจะจองหองพองหัว, วางก้ามกับปวงพระทุกองค์, และเขาจะพูดยะโสข่มพระเจ้าผู้เป็นเจ้าแห่งพระทั้งปวง; แต่เขาก็ยงคงจำเริญอยู่จนถึงวารพระพิโรธสุดลง.

³⁷เขาไม่ใส่ใจแม้กะทั่งปวงพระแห่งบรรพบุรุษของเขา, และพระแม่เจ้าธามูศ, และพระอื่นใดๆ ทั้งนั้น; เพราะว่าเขายกตัวของเขาว่าเลิศกว่าใครๆ ทั้งหมด.

³⁸เขาจะเคารพพระแห่งป้อมคูประตูหอรบแทนพระเหล่านั้น; พระซึ่งบรรพบุรุษของเขาไม่เคยรู้จัก, เขาก็จะเซ่นไหว้ด้วยทอง, เงิน, เพ็ชรนิลจินดาและเซ่นด้วยของอย่างมีค่า.

³⁹เขาจะบรรจุทหารที่นับถือพระต่างประเทศ, ไว้ให้รักษาป้อมที่มั่นคงที่สุด; และใครๆ ที่นับถือพระองค์นี้เขาก็จะชุบเลี้ยงให้มีศักดิ์สูง, ตั้งให้เป็นนายพัน, นายพล, และให้ที่ทางเป็นรางวัล

⁴⁰“พอปลายรัชชกาลของกษัตริย์องค์นี้, กษัตริย์ทิศทักษิณจะยกมารบเขา; แต่กษัตริย์ทิศอุดรจะยกออกมาปะทะกับท่านราวกับพายุบุแคม, คับคั่งด้วยราชรถ, พลม้า, เรือกำปั่น, เขาจะกวาดล้างเสียหลายต่อหลายประเทศให้ล่มจมเหมือนดังถูกมหาวารีท่วม.

⁴¹เขาจะตลุยเข้าเมืองงามนั้นได้, และคนมากมายจะถูกฆ่าตาย; แต่เมืองเหล่านี้จะรอดพ้นเงื้อมมือของเขาไปคือ: เมืองอะโดมและเมืองโมอาบ, กับคนส่วนใหญ่ของชนชาวอาโมน.

⁴²เมื่อขณะที่เขาเหยียดหัตถ์ออกไปเอื้อมตีเมืองทั้งหลาย, ประเทศอายฆุบโตก็หาพ้นหัตถ์เขาไปได้ไม่;

⁴³แต่เขาจะได้ครอบครองคลังทองคำ, เงินและของวิเศษต่างๆ ของประเทศอายฆุบโต, และชาวลิบยากับชาวศุซิมก็พลอยติดท้ายรถของเขาไปด้วย.

⁴⁴แล้วมีข่าวเล่าลือมาแต่ทิศบูรพาและทิศอุดร, ทำให้เขาหัวหมุน, เขาโกรธแค้นมากถึงกับถอนทัพยกไปทำลายและล้างผลาญเสียมากต่อมากให้วอดวายลง.

⁴⁵เขาตั้งทัพพลับพลาไว้ในเขตต์ระหว่างทะเลกับภูเขาบริสุทธิ์อันงดงามนั้น, แล้วก็มาสิ้นพระชนม์ลง, โดยไม่มีผู้ใดจะช่วยเหลือเขาได้.”