Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 อาฤธโม 15 Bible Online

อาฤธโม 15 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

อาฤธโม 15

²“จงกล่าวแก่พวกยิศราเอลว่าแก่เขาทั้งหลายว่า, เมื่อเจ้าทั้งหลายมาถึงแผ่นดิน ที่เราจะให้นั้นแล้ว,

³ถ้าผู้ใดจะเอาเครื่องบูชาทำด้วยไฟถวายพระยะโฮวา, คือเครื่องเผาครบบูชาหรือเครื่องบูชาสำหรับปฏิญาณตัว, หรือเครื่องบูชาที่เขาสามิภักดิ์เอามา, หรือเครื่องบูชาสำหรับวันประชุมเลี้ยงกันจะกระทำโอชารสอันหอมแก่พระยะโฮวามาจากฝูงโคหรือจากฝูงแกะแลแพะ.

⁴ก็ให้ผู้ที่เอาของมาบูชาถวายแก่ยะโฮวานั้น, เอาเครื่องกระยาหารแป้งละเอียดทะนานหนึ่งเจือด้วยน้ำมันทะนานหนึ่งมาด้วย.

⁵แลน้ำองุ่นทะนานหนึ่งสำหรับเครื่องบูชาดื่ม, เจ้าจงจัดไว้บูชากับเครื่องเผาครบบูชาสำหรับลูกแกะตัวหนึ่ง.

⁶แลแกะตัวผู้ตัวหนึ่ง เจ้าจงจัดเอาแป้งละเอียดสองทะนานเจือด้วยน้ำมันทะนานหนึ่งเป็นเครื่องกระยาหาร.

⁷แลเจ้าจงเอาน้ำองุ่นทะนานหนึ่งสำหรับเครื่องบูชาดื่มถวาย, เป็นโอชารสอันหอมแก่พระยะโฮวา.

⁸แลเมื่อเจ้าจะจัดเลือกเอาวัวตัวผู้ สำหรับเป็นเครื่องเผาครบบูชา, หรือเป็นเครื่องบูชาปฏิญาณตัว, หรือเครื่องบูชาโมทนาพระคุณแก่ยะโฮวา.

⁹ก็ให้เอามากับด้วยวัวตัวผู้นั้น, แป้งละเอียดสามทะนานเจือด้วยน้ำมันทะนานหนึ่งสำหรับเครื่องกระยาหาร.

¹⁰แลเจ้าจงเอาน้ำองุ่นทะนานหนึ่งสำหรับเครื่องบูชาดื่ม, เป็นเครื่องบูชาทำด้วยไฟเป็นโอชารสอันหอมแก่ยะโฮวา.

¹¹จงให้ทำดังนี้เพราะวัวตัวผู้ตัวหนึ่ง, หรือแกะตัวผู้ตัวหนึ่ง, หรือลูกแกะตัวหนึ่งหรือลูกแพะตัวหนึ่ง.

¹²ตามตัวสัตว์มากหรือน้อยที่บูชาก็จงกระทำ ดังนี้แก่สัตว์ทุกตัวนั้น.

¹³บรรดาคนที่เกิดในประเทศเมืองนั้นจะกระทำมาดังนี้, เมื่อเขาจะบูชาถวายด้วยไฟเป็นโอชารสอันหอมแก่ยะโฮวา.

¹⁴ถ้าแขกเมืองที่มาอาศัยกับด้วยเจ้าจะใคร่ถวายเครื่องบูชาทำด้วยไฟ, เป็นโอชารสอันหอมแก่ยะโฮวา, ก็ให้เขากระทำเหมือนกันกับเจ้าทั้งหลายอย่างนั้น.

¹⁵จะมีธรรมเนียมอย่างเดียวสำหรับคนชาวเมือง, แลทั้งคนแขกเมืองที่มาอาศัยด้วย, เป็นบัญญัติถาวรทั่วอายุทั้งหลายของเจ้า, เจ้าทั้งหลาย เป็นอย่างไรแขกเมืองก็เป็นอย่างนั้น, ต่อพระพักตรพระยะโฮวา.

¹⁶จะมีบัญญัติแลธรรมเนียมอย่างเดียวสำหรับเจ้าเองแลสำหรับแขกเมืองที่อาศัยอยู่ด้วย.”

¹⁷พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า,

¹⁸“จงกล่าวแก่พวกยิศราเอลว่าแก่เขาทั้งหลายว่า, เมื่อเจ้าทั้งหลายมาถึงแผ่นดินที่เราจะพาเจ้าให้ไปถึงนั้นแล้ว,

¹⁹ก็จะเป็นไปว่าเมื่อเจ้าทั้งหลายกินเข้าแต่แผ่นดินนั้น, จงทำเครื่องบูชายกขึ้นถวายต่อพระพักตรพระยะโฮวา.

²⁰เจ้าทั้งหลายจงทำขนมด้วยแป้งเข้าใหม่, เป็นเครื่องบูชาถวายเหมือนอย่างได้ทำเครื่องบูชาด้วยเข้าใหม่ที่ลานนวดเข้ายกขึ้นถวาย.

²¹เจ้าทั้งหลายจงเอาแป้งเข้าใหม่, ทำเป็นเครื่องบูชาถวายแก่ยะโฮวา, จงกระทำทั่วตลอดอายุทั้งหลายของเจ้า.”

²²“ถ้าเจ้าทั้งหลายได้ทำผิด, ไม่ได้รักษาคำบัญญัติเหล่านี้ที่พระยะโฮวาได้ตรัสสั่งแก่โมเซ,

²³คือบรรดาถ้อยคำที่พระยะโฮวาได้ตรัสสั่งแก่เจ้าทั้งหลายด้วยมือของโมเซตั้งแต่วันที่พระยะโฮวาตรัสสั่งนั้น. ไปข้างหน้าทั่วอายุทั้งหลายของเจ้า.

²⁴ก็จะเป็นไปว่าถ้าผู้ใดทำผิดด้วยไม่ทันรู้, แลความผิดนั้นปิดบังจากตาคนทั้งปวงซึ่งประชุมกัน, ก็ให้คนทั้งปวงซึ่งมาประชุมนั้นบูชา ถวายวัวตัวผู้ตัวหนึ่ง, เป็นเครื่องเผาครบบูชาเป็นโอชารสอันหอมแก่ยะโฮวา, กับด้วยเครื่องกระยาหาร, แลเครื่องบูชาดื่มของเขาตามบัญญัติ, แลลูกแพะตัวหนึ่งสำหรับเครื่องบูชาไถ่โทษ.

²⁵แลปุโรหิตจะกระทำไถ่โทษเพราะคนทั้งปวงที่ประชุมในพวกยิศราเอล, แลพระเจ้าจะโปรดยกโทษเขาเพราะเป็นการผิดไม่ทันรู้, แลเขาทั้งหลายจะพาเครื่องบูชากระทำด้วยไฟแก่ยะโฮวากับเครื่องบูชาไถ่โทษของเขา, มาต่อพระพักตรพระยะโฮวา.

²⁶แลพระองค์จะโปรดยกโทษคนทั้งปวงในพวกยิศราเอล, แลแขกเมืองที่อาศัยอยู่ท่ามกลางเขาทั้งหลาย, เพราะคนทั้งปวงได้กระทำผิดไม่ทันรู้.”

²⁷“ถ้าผู้ใดกระทำผิดไม่ทันรู้, ก็ให้ผู้นั้นเอาแพะตัวเมียขวบหนึ่งมาสำหรับไถ่โทษ.

²⁸แลปุโรหิตจะกระทำไถ่โทษเพราะคนที่ทำผิดไม่ทันรู้, เมื่อเขาทำผิดต่อพระพักตรพระยะโฮวาไม่ทันรู้นั้น, ปุโรหิตจะกระทำไถ่โทษเพราะเขา, แลพระองค์จะโปรดยกโทษนั้น.

²⁹เจ้าทั้งหลายจะมีบัญญัติอย่างเดียวสำหรับคนทั้งหลายที่กระทำผิดไม่ทันรู้, จะเป็นคนเกิดท่ามกลางพวกยิศราเอลก็ดี, หรือคนแขกเมืองที่มาอาศัยอยู่ด้วยก็ดี.

³⁰แต่คนที่บังอาจล่วงกระทำผิดจะเป็นคนเกิดในแผ่นดิน, หรือเป็นคนแขกเมืองก็ดี, ผู้นั้นได้ประมาทต่อพระยะโฮวา, ต้องตัดคนนั้นออกเสียจากท่ามกลางพลเมืองของตัว.

³¹เพราะเขาได้ประมาทดูหมิ่นคำพระยะโฮวา, เขาได้ หักล่วงพระบัญญัติของพระองค์ต้องตัดชีวิตคนนั้นเสีย, เขาต้องทนโทษการผิดของเขา.”

³²ครั้งเมื่อพวกยิศราเอลอยู่ที่ป่านั้น, เขาก็พบเห็นคนหนึ่งไปเก็บฟืนในวันซะบาโต.

³³แลผู้ที่พบเห็นคนเก็บฟืนนั้น, ก็พาเขามาถึงโมเซแลอาโรน. แลถึงคนทั้งปวงที่ประชุม.

³⁴แลเขาก็เอาคนนั้นจำไว้ด้วยว่ายังไม่ปรากฎแจ้งว่าจะกระทำอย่างไรกับเขา.

³⁵แลพระยะโฮวาตรัสสั่งแก่โมเซว่า, “ต้องประหารชีวิตคนนั้นเสียเป็นแน่, ให้คนทั้งปวงที่ประชุมเอาหินขว้างเขาเสียณะที่ข้างนอกกองทัพ.”

³⁶แลบรรดาคนที่ประชุมก็พาคนนั้นออกมาข้างนอกกองทัพ, เอาหินขว้างเขาให้ตายตามคำพระยะโฮวาตรัสสั่งแก่โมเซ.

³⁷พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า,

³⁸“จงกล่าวแก่พวกยิศราเอล, สั่งเขาทั้งหลายให้ทำกรุยรอบชายเสื้อของเขา, แลให้ขลิบตามกรุยเสื้อนั้นด้วยผ้าสีฟ้า.

³⁹แลกรุยเสื้อนั้นจะเป็นของสำหรับให้เจ้าทั้งหลายแลดู, ให้ระลึกถึงบัญญัติทั้งปวงของพระยะโฮวาจะได้กระทำตาม, แลเพื่อจะไม่ให้เจ้าทั้งหลายกระทำตามชอบใจแลตาของเจ้าทั้งหลายตามซึ่งเคยประพฤติผิดล่วงประเวณีแต่ก่อนนั้นมา.

⁴⁰เพื่อเจ้าจะจำแลกระทำตามบรรดาถ้อยคำของเรา, แลเป็นคนบริสุทธิ์แก่พระเจ้าของเจ้า.

⁴¹เราเป็นยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, ที่ได้พาเจ้าทั้งหลายออกมาจากประเทศอายฆุบโตจะได้เป็นพระเจ้าของเจ้า, เรายะโฮวาเป็นพระเจ้าของเจ้าทั้งหลาย.”