Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 อาฤธโม 20 Bible Online

อาฤธโม 20 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

อาฤธโม 20

¹ณ เดือนที่หนึ่งพวกยิศราเอลทุกจำพวกนั้นก็มาถึงที่ป่าซิน, แลคนทั้งปวงนั้นก็ยับยั้งอยู่ที่คาเดศ, และมิระยามก็ตายเสียฝังศพในที่นั้น.

²แลไม่มีน้ำให้คนทั้งปวงกิน, เขาทั้งหลายก็ประชุมกันต่อโมเซแลอาโรน.

³แลคนทั้งปวงก็ได้เถียงต่อโมเซพูดว่า, ถ้าเราทั้งหลายตายเมื่อพี่น้องของเราได้ตายต่อพระพักตรพระยะโฮวานั้นก็จะดี.

⁴เหตุไรท่านจึงได้พาพรรคพวกของพระยะโฮวาออกมาที่ป่านี้ให้เรากับฝูงสัตว์ของเราตายเสียเล่า.

⁵เหตุไฉนท่านจึงได้พาเราออกจากแผ่นดินเมืองอายฆุบโตให้มาถึงที่ชั่วนี้ไม่เป็นที่หว่านพืชหรือที่ปลูกต้นมะเดือเทศหรือเถาองุ่นหรือต้นทับทิม, แลไม่มีน้ำจะกิน.

⁶แลโมเซกับอาโรนก็ออกจากที่คนทั้งปวงประชุมนั้น, มาถึงประตูพลับพลาชุมนุมแลซบหน้าลงถึงดิน. แลรัศมีพระยะโฮวาก็ปรากฏแก่เขา

⁷แลพระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า,

⁸“เจ้าจงหยิบเอาไม้เท้าแลให้คนทั้งปวงชุมนุมกันทั้งเจ้าแลอาโรนพี่ชายของเจ้า, แลจงพูดแก่หินนั้นต่อหน้าคนทั้งหลาย, แลหินนั้นจะมีน้ำไหลออกมา, แลเจ้าจะเอาน้ำออกจากหิน, นั้นให้เขากิน, ดังนี้แลเจ้าจะเอาน้ำให้คนทั้งปวงแลฝูงสัตว์ของเขา กิน.”

⁹แลโมเซก็หยิบเอาไม้เท้านั้นมาจากที่ต่อพระ พักตรพระยะโฮวาเหมือนพระองค์ตรัสสั่งแก่เขานั้น.

¹⁰แลโมเซกับอาโรนก็ได้ให้คนทั้งปวงประชุมกันตรงหน้าหินนั้น. แลโมเซก็ว่าแก่เขาทั้งหลายว่า, อ้ายพวกกบฎเจ้าทั้งหลายจงฟังเถิด, เราจะเอาน้ำออกจากหินนี้ให้เจ้าทั้งหลายกินได้หรือ

¹¹แลโมเซก็ยกไม้เท้าของเขาขึ้นตีหินนั้นสองหน, แลน้ำไหลพล่านออกมา, แลคนทั้งปวงกับฝูงสัตว์ของเขาได้กิน

¹²แลพระยะโฮวาตรัสแก่โมเซแลอาโรนว่า, “เพราะเจ้ามิได้เชื่อเราไม่ประพฤติการอันเป็นที่ยกยอสรรเสริญเราต่อหน้าพวกยิศราเอล, เหตุฉะนี้เจ้าจะไม่ได้พาคนทั้งปวงมาถึงแผ่นดินที่เราให้แก่เขา.”

¹³น้ำนั้นเรียกชื่อว่ามะรีบา, เพราะพวกยิศราเอลได้พูดกะทบกะเทียบต่อพระยะโฮวา, แลพระองค์ได้ความสรรเสริญเพราะเขาทั้งหลาย

¹⁴แลโมเซได้ใช้คนจากที่ตำบลคาเดศนั้นไปถึงเจ้าเมืองอะโดม, ให้ว่ายิศราเอลพี่น้องของท่านว่าดังนี้, ท่านก็ทราบซึ่งบรรดาความทุกข์ลำบากที่บังเกิดแก่เรา.

¹⁵ว่าปู่ย่าตายายของเรา ลงไปถึงประเทศอายฆุบโตและเราอยู่ที่ประเทศอายฆุบโตนั้นช้านาน, แลชาวอายฆุบโตได้ข่มเหงบิดาใหญ่ของเรา.

¹⁶เมื่อเราร้องขอต่อพระยะโฮวาพระองค์ได้สดับฟังสำเนียงของเราแลได้ใช้ทูตของพระองค์ให้พาเราทั้งหลายออกจากประเทศเมืองอายฆุบโต, แลเราอยู่ ณ ที่ตำบลคาเดศเป็นเมืองที่สุดปลายเขตต์แดนของท่าน.

¹⁷ขอท่านให้เราทั้งหลายข้ามเมืองของท่าน, เราจะไม่เดินในที่ไร่นาหรือที่สวนของท่าน, แลไม่กินน้ำที่บ่อของท่านเลย, เราจะไปตามทางหลวงจะไม่เลี้ยวไปข้างขวามือหรือข้างซ้าย, จนเราไปพ้นเขตต์แดนของท่าน.

¹⁸แลเจ้าเมืองอะโดมตอบแก่เขาว่า, เราไม่ให้ท่านข้ามเมืองเรา, กลัวเกลือกว่าเราจะออกมาต่อสู้ท่านด้วยดาบ.

¹⁹แลพวกยิศราเอลว่าแก่เจ้าเมืองว่า, เราไปตามทางหลวงถ้าแม้นเราก็ดีหรือสัตว์ของเราก็ดีกินน้ำของท่านเราจะใช้ราคานั้นให้, เราจำเพาะจะเดินเท้าข้ามไปเท่านั้น.

²⁰แลเจ้าเมืองตอบว่าท่านจะเดินข้ามนั้นไม่ได้, แล้วเจ้าเมืองอะโดมก็ยกรี้พลมากมาต่อสู้กับเขาด้วยแข็งมือ.

²¹ดังนี้แลเจ้าเมืองอะโดมไม่ยอมให้พวกยิศราเอลเดินข้ามเขตต์แดนของท่าน, เหตุฉะนี้พวกยิศราเอลจึงได้กลับไปเสียจากท่าน

²²แลพวกยิศราเอลทุกจำพวกนั้น ก็ได้ยกเดินไปจากตำบลคาเดศมาถึงภูเขาฮาระ.

²³แลพระยะโฮวาตรัสแก่โมเซแลอาโรนที่ภูเขาฮาระริมเขตต์แดนเมืองอะโดมนั้นว่า,

²⁴“อาโรนจะต้องไปอยู่กับพวกพ้องของตน, เขาจะไม่ได้เข้าไปในแผ่นดินเมืองที่เราได้ให้พวกยิศราเอล เพราะเจ้าทั้งสองได้ขัดขวางต่อต้านคำตรัสของเราที่น้ำมะรีบานั้น.

²⁵เจ้าจงเอาอาโรนแลเอละอาซารบุตรชายของอาโรนพาเขาขึ้นมาบนภูเขาฮาระ.

²⁶แลปลดเปลื้องเสื้อผ้าเครื่องประดับจากอาโรนใส่ให้เอละอาซารบุตรชายของเขา, แลอาโรนจะต้องไปอยู่กับพวกพ้องของตนจะตายเสียในที่นั่น,”

²⁷แลโมเซได้กระทำเหมือนคำพระยะโฮวาตรัสสั่งนั้น, เขาก็ขึ้นไปบนภูเขาฮาระต่อหน้าคนทั้งปวงที่ชุมนุมกันนั้น.

²⁸แลโมเซก็ได้ปลดเปลื้องเสื้อผ้าเครื่องประดับออกจากอาโรน, ใส่ให้เอละอาซารบุตรชายอาโรน, แลอาโรนก็ถึงแก่มรณภาพล่วงไปที่ยอดภูเขานั้น, แล้วโมเซกับเอละอาซารก็ลงมาจากภูเขา.

²⁹ครั้นคนทั้งปวงนั้นเห็นว่าอาโรนตายเสียแล้ว, บรรดาคนทุกครัวเรือนพวกยิศราเอลก็ร้องไห้เป็นทุกข์โศกเพราะอาโรนสามสิบวัน.