Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 อาฤธโม 22 Bible Online

อาฤธโม 22 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

อาฤธโม 22

¹แลพวกยิศราเอลก็ยกเดินไปตั้งอยู่ที่ราบเตียนของโมอาบริมแม่น้ำยาระเด็นตรงเมืองยะริโฮฟากข้างนี้.

²แลบาลาคบุตรซีโฟรได้เห็นบรรดาการที่พวกยิศราเอลได้ทำแก่พวกอะโมรี.

³แลโมอาบก็กลัวคนเหล่านั้นเพราะเขามากมาย, แลโมอาบก็เป็นทุกข์อยู่เพราะพวกยิศราเอล.

⁴แลโมอาบก็ว่าแก่ผู้เฒ่าผู้แก่, เมืองมิตยานว่า, บัดนี้คนทั้งปวงนั้นจะกินบรรดาที่อยู่ล้อมรอบเราเสีย, ประดุจดังวัวกินหญ้าที่ทุ่งนา, ครั้งนั้นบาลาคบุตรซีโฟรเป็นเจ้าเมืองโมอาบ.

⁵ท่านก็ใช้คนไปหาบีละอามบุตรบะโฮระ, อยู่ฟะโธระริมแม่น้ำประเทศพวกเขา, ให้เชิญเขาว่าดูกรท่านมีหมู่คนขึ้นมาจากประเทศอายฆุบโต, แลเขาทั้งหลายก็แผ่ออกไปทั่วพื้นแผ่นดินมาตั้งอยู่ตรงหน้าเราแล้ว.

⁶เหตุฉะนี้ข้าพเจ้าขอเชิญท่านมาแช่งคนทั้งปวงนี้, เพราะเขามีกำลังมากกว่าข้าพเจ้าให้ข้าพเจ้าตีเอาชัยชะนะเขาได้, จะได้ขับไล่เขาเสียจากแผ่นดิน, เพราะข้าพเจ้ารู้อยู่ว่าท่านได้อวยพรแก่ผู้ใดผู้นั้นก็มีพร, แลท่านได้แช่งผู้ใดผู้นั้นก็ต้องคำแช่ง.

⁷แลผู้เฒ่าผู้แก่ของโนอาบ, แลผู้เฒ่าผู้แก่ของมิตยานก็ ถือบำเหน็จแห่งการทำนายนั้นในมือของเขา, มาถึงบีละอามกล่าวแก่เขาถึงคำของบาลาค.

⁸บีละอามจึงว่าแก่เขาว่า, ท่านทั้งหลายจงยับยั้งที่นี่คืนหนึ่งแล้วข้าพเจ้าจึงจะบอกแก่ท่าน, ตามคำที่พระยะโฮวาจะตรัสสั่งแก่ข้าพเจ้า, ผู้เฒ่าแก่ของโมอาบก็ยับยั้งอยู่กับบีละอาม.

⁹และพระเจ้าเสด็จมายังบีละอามตรัสถามว่า, “คนนั้นที่มายับยั้งอยู่กับเจ้าคือผู้ใด?”

¹⁰บีละอามจึงทูลตอบพระเจ้าว่า, บาลาคบุตรซีโฟรเจ้าเมืองโมอาบได้ใช้คนมาหาข้าพเจ้าว่า,

¹¹นี่แหละมีคนมาจากประเทศอายฆุบโตเต็มไปทั่วพื้นแผ่นดิน, ขอเชิญท่านมาแช่งเขา, เพื่อข้าพเจ้าจะได้มีกำลังชัยชะนะแก่เขา, แลขับไล่เขาออกเสีย.

¹²แลพระเจ้าทรงตรัสแก่บีละอามว่า, “เจ้าอย่าไปด้วยเขาเลย, เจ้าอย่าแช่งพวกนั้น, เพราะเขาทั้งหลายเป็นที่อวยพร.”

¹³บีละอามก็ลุกขึ้นแต่เช้ากล่าวแก่คนใช้ของบาลาคว่า, ท่านทั้งหลายจงกลับไปยังเมืองของท่าน, เพราะพระยะโฮวาไม่ยอมให้ข้าพเจ้าไปกับท่าน.

¹⁴แลผู้เฒ่าผู้แก่ของโมอาบลากลับไปถึงบาลาค, กล่าวว่าบีละอามไม่ยอมมาด้วยข้าพเจ้า

¹⁵บาลาคจึงได้ใช้คนอื่นผู้ใหญ่ยิ่งมากกว่าคนก่อนไป.

¹⁶แลเขาทั้งหลายมาถึงบีละอามว่าแก่บีละอามว่า, บาลาคบุตรซีโฟรว่าดังนี้, ขอท่านอย่าให้มีเหตุขัดขวางห้ามท่านไม่ให้มาถึงเราเลย.

¹⁷เพราะเราจะตั้งแต่งท่านขึ้นให้มียศมาก, แลท่านจะว่าอย่างไรเราจะกระทำตาม, เหตุฉะนี้ขอท่านจงมาแช่งคนเหล่านี้เถิด.

¹⁸แลบีละอามตอบแก่คนใช้ของบาลาคว่า, ถ้าแม้นบาลาคจะเอาเงินทองเต็มเรือนของท่านให้แก่ ข้าพเจ้าๆ จะล่วงเกินคำของพระยะโฮวาพระเจ้าของข้าพเจ้าจะทำมากหรือน้อยก็ไม่ได้.

¹⁹แต่ขอท่านทั้งหลายจงยับยั้งอยู่นี่คืนวันนี้ก่อนเพื่อข้าพเจ้าจะได้รู้ว่าพระยะโฮวาจะตรัสสั่งประการใดแก่ข้าพเจ้าอีก.

²⁰กลางคืนวันนั้นพระเจ้าจึงเสด็จมาสู่บีละอามตรัสแก่ เขาว่า, “ถ้าคนเหล่านั้นมาเรียกเจ้าอีก, เจ้าจงลุกขึ้นไปกับเขา, แต่ทว่าคำที่เราจะสั่งแก่เจ้าๆ จงกระทำตามคำสั่งนั้นเถิด.”

²¹แลบีละอามก็ลุกขึ้นแต่เช้า, ผูกลาของตนไปกับพวกผู้เฒ่าผู้แก่ของโมอาบ.

²²แลพระเจ้าทรงพิโรธแก่บีละอามเพราะเขาไป, แลทูตพระยะโฮวามายืนอยู่สกัดทางของบีละอามไว้, บีละอามก็ขี่บนหลังลาบ่าวสองคนก็ตามไป.

²³ลานั้นก็แลเห็นทูตพระยะโฮวายืนอยู่ที่ทางถือกระบี่ในมือของท่าน, ลานั้นก็หลีกเลี่ยงจากทางไปถึงที่นา, แลบีละอามก็ตีลาจะให้หันกลับเข้าทางอีก.

²⁴แต่ทูตพระยะโฮวายืนอยู่ที่ทางหว่างสวนองุ่น, มีกำแพงทั้งสองข้าง.

²⁵เมื่อแลเห็นทูตพระยะโฮวา, ลานั้นก็หลีกไปกระทบข้างกำแพงถูกตีนบีละอามฟกช้ำ, บีละอามตีลาอีก.

²⁶แลทูตพระยะโฮวาก็ล่วงทางไปน้อยหนึ่ง, ยืนอยู่ที่ทางแคบอันไม่มีที่หลีกข้างขวามือหรือข้างซ้ายมือได้.

²⁷ครั้นลาแลเห็นทูตพระยะโฮวาก็หมอบตัวลงบีละอามนั่งทับอยู่, แลบีละอามมีความโกรธเคืองมากเอาไม้เท้าตีลาอีก.

²⁸แลพระยะโฮวาก็บันดาลเปิดปากของลา, ลานั้นก็พูดแก่บีละอามว่า, ข้าได้ผิดประการใดต่อท่านๆ จึงมาตีข้าถึงสามครั้งดังนี้เล่า.

²⁹บีละอามจึงตอบกับลานั้นว่า, เพราะเจ้าได้ขัดขืนใจเราๆ จะใคร่ได้กระบี่ที่มือของเราฟันเจ้าเสีย.

³⁰ลานั้นตอบแก่บีละอามว่า, ข้าเป็นลาของท่านที่ท่านได้ขี่, จำเดิมแต่วันที่ท่านได้เข้ามาจนถึงวันนี้มิใช่หรือ, ข้าเคยทำเช่นนี้แก่ท่านหรือ, เขาตอบว่าหาเคยมีไม่

³¹พระยะโฮวาก็บันดาลเปิดตาของบีละอาม, เขาก็แลเห็นทูตพระยะโฮวายืนอยู่ที่ทางถือกระบี่ในมือของท่าน, แล้วบีละอามก็กราบซบหน้าลงกับแผ่นดิน.

³²ทูตพระยะโฮวาจึงถามบีละอามว่า, เหตุไรท่านจึงตีลาของท่านถึงสามครั้งนี้เล่า, เราออกสกัดกั้นท่านไว้เพราะท่านขัดขืนเรา.

³³ลานั้นก็แลเห็นเราแลได้หลีกเลี่ยงไปเสียจากเราสามครั้งนี้. ถ้าแม้ว่าลามิได้หันไปจากเราแล้ว, เราจะได้ประหารชีวิตท่านเอาชีวิตลานั้นรอดเป็นแท้.

³⁴บีละอามจึงตอบแก่ทูตพระยะโฮวาว่า, ข้าพเจ้าได้ทำผิดแล้วด้วยไม่ได้รู้ว่าท่านยืนสกัดทางข้าพเจ้า, บัดนี้ถ้าท่านไม่เห็นชอบข้าพเจ้าจะกลับไปเสีย.

³⁵ทูตพระยะโฮวาจึงตอบแก่บีละอามว่า, “ท่านจงไปกับคนเหล่านั้นเถิด,” แต่ทว่าคำที่เราจะสั่งแก่ท่านๆ จงกล่าวตามคำนั้นเถิด, บีละอามก็ไปกับผู้เฒ่าผู้แก่ของบาลาค.

³⁶ครั้นบาลาคได้ยินว่าบีละอามมาแล้ว, ท่านก็ออกไปรับบีละอามที่เมืองของโมอาบริมอะระโนนที่สุดแผ่นดินของท่าน.

³⁷บาลาคก็กล่าว แก่บีละอามว่า, เราได้อุสส่าห์ใช้คนไปเชิญมามิใช่หรือ, เหตุไฉนท่านไม่มาหาเราเล่า, เราอาจตั้งท่านขึ้นให้มียศมิใช่หรือ.

³⁸บีละอามจึงตอบบาลาคว่า, ข้าพเจ้ามาถึงท่านแล้ว, บัดนี้ข้าพเจ้าอาจจะกล่าวอะไรได้เล่า, คำซึ่งพระเจ้าใส่ในปากข้าพเจ้าๆ จะกล่าวคำนั้น.

³⁹แลบีละอามก็ไปด้วยบาลาคถึงตำบลคิระยัธฮูโซธ.

⁴⁰บาลาคก็เอาวัวตัวผู้แลแกะทำเครื่องสักการะบูชา, แล้วให้บีละอามแลผู้เฒ่าผู้แก่ที่ไปด้วยเขานั้นบ้าง.

⁴¹ครั้นมา ณ วันพรุ่งบาลาคก็พาบีละอามขึ้นไปที่สูงของบาละ, เพื่อจะให้ดูสุดปลายของคนทั้งปวงนั้น.