Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 อาฤธโม 33 Bible Online

อาฤธโม 33 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

อาฤธโม 33

¹ระยะทางทั้งหลายแห่งพวกยิศราเอล, ที่ออกมาจากประเทศอายฆุบโตอันเป็นหมู่เป็นกอง, ใต้บังคับมือของโมเซแลอาโรนนั้นเป็นดังนี้.

²โมเซได้จดเขียนระยะทางทั้งหลายที่เขาเดินมานั้นตามรับสั่งพระยะโฮวา, แลระยะทางทั้งหลายของเขานั้นคือดังนี้.

³เขาทั้งหลายได้ยกออกไปจากหัวเมืองรามะเซศ, ในเดือนที่หนึ่งวันที่สิบห้า, คือวันถัดวันปัศคานั้นมาพวกยิศราเอลได้ยกออกมาด้วยฝีมืออันกล้าแข็งต่อหน้าชาวอายฆุบโตนั้น.

⁴ด้วยขณะนั้นชาวอายฆุบโตได้ฝังศพลูกหัวปีทั้งหลายของตน, ที่พระยะโฮวาประหารนั้น, แลพระยะโฮวาได้ลงโทษแก่รูปเคารพทั้งหลายของเขาด้วย.

⁵แลพวกยิศราเอลออกจากรามเซศนั้นมาหยุดพักอยู่ซุโคธ.

⁶แลเขายกออกจากซุโคธมาหยุดพักที่เอธามอยู่ริมป่า.

⁷แลเขายกออกจากเอธามหันมาถึงที่ฟีฮาฮีโรธ, อยู่ตรงหน้าเมืองบาละชีโฟนหยุดอยู่ที่หน้าเมืองมึฆโดน.

⁸แลเขายกออกจากที่ฟีฮาฮีโรธข้ามทะเลเข้าไปในป่า. แลเดินเข้าไปในป่าเอธามทางสามวัน, แลหยุดอยู่ที่มารา.

⁹แลเขาออกจากมารามาถึงเอลีมที่เอลีมนั้นมีน้ำพุสิบสองแห่ง, แลต้นตาลเจ็ดสิบต้นเขาหยุดพักที่นั้น.

¹⁰แลเขาทั้งหลายยกออกจากเอลีมมาหยุดพักอยู่ริมทะเลแดง.

¹¹แลเขาออกจากที่ริมทะเลแดงมาหยุดพักอยู่ที่ป่าซีน.

¹²แลเขายกเดินออกจากที่ป่าซีนนั้นมาหยุดที่ดัพคา.

¹³แลออกจากที่ดัพคามาหยุดพักที่อาลูศ.

¹⁴แลเขาออกจากอาลูศมาหยุดพักที่ระฟีดีมที่นั้นไม่มีน้ำกิน.

¹⁵แลเขาออกจากระฟีดีมมาหยุดพักที่ป่าภูเขาซีนาย.

¹⁶แลเขาออกจากป่าซีนายมาหยุดพักที่คีบโรชฮัธอะวา.

¹⁷แลเขาออกจากคีบโรธฮัธอะวามาหยุดพักที่ฮเซโรธ.

¹⁸แลเขาออกจากฮเซโรธมาหยุดพักที่ริธมา.

¹⁹แลเขาออกจากริธมามาหยุดพักที่ริโมนเฟเร็ด.

²⁰แลเขาออกจากที่ริโมนเฟเร็ดมาหยุดพักที่ลิบนา.

²¹แลเขาออกจากลิบนามาหยุดพักที่รีซา.

²²แลเขาออกจากรีซาหยุดพักที่คะเฮลาธา.

²³แลเขาออกจากคะเฮลาธามาหยุดพักที่ภูเขาเซเฟ๊ร.

²⁴แลเขาออกจากที่ภูเขาเซเฟ๊รมาหยุดพักที่ฮะราดา.

²⁵แลเขาออกจากที่ฮะราดามาหยุดพักที่มัคเฮโลธ.

²⁶แลเขาออกจากที่มัคเฮโลธมาหยุดพักที่ธาฮัช.

²⁷แลเขาออกจากที่ธาฮัธมาหยุคพักที่เธรา.

²⁸แลเขาออกจากที่เธรามาหยุคพักที่มิธคา.

²⁹แลเขาออกจากที่มิธคามาหยุดที่ฮัคโมนา.

³⁰แลเขาออกจากฮัคโมนามาหยุดที่โมเซโรธ.

³¹แลเขาออกจากโมเซโรธมาหยุดที่บะเนยาคะคาน.

³²แลเขาออกจากบะเนยาอะคานมาหยุดพักที่โฮระฮาฆิดฆาด.

³³แล เขาออกจากที่โฮระฮาฆิดฆาดมาหยุดพักที่ยัคบาธา.

³⁴แลเขาออกจากที่ยัคบาธามาหยุดพักที่อับโรน.

³⁵แลเขาออกจากที่อับโรนมาหยุดพักที่เอ๊ศโยนฆาเบร.

³⁶แลเขาออกจากที่เอ๊ศโยนฆาเบรมาหยุดพักที่ป่าซีนตำบลคาเดศ.

³⁷แลเขาออกจากตำบลคาเดศมาหยุดพักที่ภูเขาฮาระที่แดนเมืองอะโดม.

³⁸แลอาโรนผู้ปุโรหิตก็ขึ้นไปบนภูเขาฮาระตามรับสั่งพระยะโฮวา, แลตายที่นั้นในวันต้นเดือนที่ห้าปีที่สี่สิบ, ตั้งแต่พวกยิศราเอลออกมาจากประเทศเมืองอายฆุบโต.

³⁹ครั้นอาโรนตายที่ภูเขาฮาระนั้นอายุได้ร้อยยี่สิบสามปี.

⁴⁰แลเจ้าเมืองอะราดพวกคะนาอันที่อยู่ข้างทิศใต้แผ่นดินเมืองคะนาอันได้ยินข่าวว่าพวกยิศราเอลมา.

⁴¹แลพวกยิศราเอลออกจากที่ภูเขาฮากะนั้นมาหยุดพักที่ซัลโม-นา.

⁴²แลเขาออกจากที่ซัลโมนามาหยุดพักที่ฟูโนน.

⁴³แลเขาออกจากที่ฟูโนนมาหยุดพักที่โอโบธ.

⁴⁴แลเขาออกจากที่โอโบธมาหยุดพักที่อีเยอะบารีมแขวงเมืองโมอาบ.

⁴⁵แลเขาออกจากที่อีเยอะบารีมมาหยุดพักที่ดีโบนฆาด.

⁴⁶แลเขาออกจากที่ดีโบนฆาดมาหยุดพักที่อาละโมนดิบลาธายิม.

⁴⁷แลเขาออกจากที่อาละโมนดิบลาธายิมมาหยุดพักที่ภูเขาอะบาริมตรงหน้านะโบ.

⁴⁸แลเขาออกจากที่ภูเขาอะบาริมมาหยุดพักที่ราบเตียนเมืองโมอาบริมแม่น้ำยาระเด็นใกล้เมืองยะริโฮ.

⁴⁹ตั้งอยู่ริมแม่น้ำยาระเด็นนั้นตั้งแต่เบธยะซีโมธ, จนถึงอาเบลซิตีมที่ราบเตียนเมืองโมอาบนั้น

⁵⁰แลพระยะโฮวาทรงตรัสแก่โมเซที่ราบเตียนเมืองโมอาบริมแม่น้ำยาระเด็นใกล้เมืองยะริโฮนั้นว่า,

⁵¹“จงกล่าวแก่พวกยิศราเอลว่าแก่เขาทั้งหลายว่า, เมื่อท่านทั้งหลายข้ามแม่น้ำยาระเด็นมาถึงแผ่นดินเมืองคะนาอันแล้ว.

⁵²ท่านทั้งหลายจงขับไล่ชาวเมืองนั้นออกเสีย, แลทำลายรูปภาพทั้งหลาย, แลทำลายรูปหล่อทั้งหลายของเขา, แลทำลายที่สูงทั้งปวงอันเป็นที่นมัสการรูปเคารพเสียสิ้น.

⁵³แลท่านทั้งหลายจงเอาที่ของชาวเมืองนั้นเป็นที่ของท่านอยู่, ด้วยว่าเราได้ให้ที่แผ่นดินเมืองนั้นเป็นของท่านทั้งหลาย.

⁵⁴แลจงแบ่งที่เมืองนั้นจับฉลากกันเป็นที่อยู่ของครอบครัวทั้งหลาย, แลแก่คนมากก็ให้ที่นั้นมาก, แลแก่คนน้อยก็ให้ที่นั้นน้อย, แลให้แก่คนทั้งปวงตามที่เขาจับฉลากถูก.

⁵⁵แต่ทว่าถ้าท่านทั้งหลายไม่ขับไล่ชาวเมืองนั้นออกเสีย, ก็จะเป็นไปว่าคนชาวเมืองนั้นที่ยังเหลืออยู่จะเป็นดุจเสี้ยนอยู่ในตาของท่านทั้งหลาย, แลดุจหนามที่เสียดแทงสีข้างของท่าน, เขาทั้งหลายจะรบกวนท่านทั้งหลายที่อยู่ในแผ่นดินนั้น.

⁵⁶เราจะกระทำแก่ท่านทั้งหลายดุจดังเราคิดจะกระทำเขานั้น.”