Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 มีคา 7 Bible Online

มีคา 7 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

มีคา 7

¹วิบัติก็เกิดแก่ตัวข้าฯ! เพราะข้าเป็นเหมือนต้นไม้ในคราวที่เขาเก็บผลไม้ฤดูร้อนเสร็จแล้ว, และเป็นเถาองุ่นในคราวอันมีแต่เดนผลองุ่นเหลืออยู่. ไม่มีพวงองุ่นให้ใครกิน; ไม่มีผลมะเดื่อเทศแรกสุกให้กินสมดวงจิตต์ของข้าฯปรารถนา.

²คนนับถือพระเจ้าศูนย์หายไปจากแผ่นดินโลก, และไม่มีคนซื่อตรงในหมู่ท่ามกลางมนุษย์, ต่างก็ซุ่มคอยจะทำให้เลือดตก; เขาคอยดักพี่น้องของเขาทุกคนด้วยข่าย.

³มือของเขากระทำการชั่วอย่างทะมัดทะแมง; เจ้านายก็เรียกร้องเอา, และตุลาการก็พร้อมที่จะรับสินบนเสมอ; คนใหญ่คนโตได้สำแดงความประสงค์อันชั่วร้ายออกมาจากดวงจิตต์ของเขา: ต่างคนก็สานประสมเข้าเป็นเช่นนั้น.

⁴คนที่ดีที่สุดของเขาก็เปรียบเหมือนอย่างกอระกำ, และคนซื่อตรงที่สุดของเขาก็ร้ายเสียยิ่งกว่ารั้วหนาม, วันที่นายยามของเจ้าคอยอยู่, คือวันแห่งการลงโทษของเจ้ามาถึงแล้ว, เวลานั้นทำให้เกิดกาหลอลหม่านแก่เขา

⁵อย่าไว้ใจเพื่อนบ้าน, อย่าเชื่อมิตรสหาย; แม้นแต่ผู้ร่วมนอนแนบทรวงของเจ้า. จงรักษาประตูปากของเจ้าไว้.

⁶ด้วย ว่าลูกชายก็ดูถูกพ่อ, ลูกหญิงก็ขึ้นเสียงขัดขืนแม่, ลูกสะใภ้ต่อสู้แม่ผัว; ศัตรูของใครๆ ก็อยู่ร่วมเรือนของเขาเอง

⁷แต่ฝ่ายข้าฯ, ข้าฯจะแสวงหาพระยะโฮวาข้าฯคอยท่าพระเจ้าแห่งความรอดของข้าฯ; พระเจ้าของข้าฯจะทรงฟังข้าฯ.

⁸เออ, ศัตรูของข้าฯอย่ากระหยิ่มใจเยาะข้าฯไปนักเลย. เมื่อข้าฯล้มลง, ข้าฯก็จะลุกขึ้นอีก; เมื่อข้าฯนั่งในที่มืด, พระยะโฮวาจะไปเป็นแสงสว่างให้ข้าฯ.

⁹เพราะข้าฯได้กระทำผิดต่อพระองค์, ข้าฯจะทนรับพระพิโรธของพระยะโฮวา, จนถึงพระองค์จะทรงว่าความต่อข้าฯ, และทรงตัดสินคดีของข้าฯอย่างยุตติธรรม; แล้วพระองค์จะทรงนำข้าฯออกมาให้เห็นแจ้งกระจ่าง, และข้าฯจะเห็นความชอบธรรมของพระองค์

¹⁰แล้วศัตรูของข้าฯจะเห็นเหตุการณ์นั้น, และจะได้รับความอาย, คือผู้ที่ได้เคยกล่าวแก่ข้าฯว่า, “พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าอยู่ที่ไหน?” ตาของข้าฯจะมองดูเขาอย่างสะใจ. ด้วยว่าเขาจะถูกเหยียบย่ำเช่นกับเลนกลางถนน

¹¹วันนั้นจะเป็นโอกาสสำหรับสร้างกำแพงเมืองของเจ้า. วันนั้นอาณาเขตต์จะถูกขยายให้ไกลออกไป.

¹²ในวันนั้นเขาจะพากันกลับมาหาเจ้าจากประเทศอาซูเรียจากเมืองทั้งหลายของประเทศอายฆุบโต, คือจากประเทศอายฆุบโตจนถึงแม่น้ำนั้น, จากทะเลข้างนี้ถึงทะเลข้างโนน, จากทิวเขานี้ถึงทิวเขาโน้น.

¹³แต่แผ่นดินนั้นก็รกร้างว่างเปล่าอยู่, เนื่องจากผลการกระทำผิดของผู้ที่ได้อาศัยอยู่ ณ ที่นั้น.

¹⁴ขอทรงโปรดเลี้ยงรักษาพลเมืองของพระองค์ด้วยไม้คู่พระกรของพระองค์, คือฝูงแกะอันเป็นสมบัติตกทอดของพระองค์, ซึ่งกำลังอยู่ในดินแดนอันเปลี่ยวเปล่า, ในป่าท่ามกลาง สวนอุดม, ขอให้เหล่าแกะของพระองค์อาศัยหากินที่ตำบลเบซานและตำบลฆีละอาด, เหมือนดังในกาลโน้น.

¹⁵ขอพระองค์ทรงสำแดงให้เห็นการมหัศจรรย์ต่างๆ, เหมือนในคราวเมื่อทรงนำเอาเขาออกมาจากประเทศอายฆุบโต.

¹⁶ประชาชาติทั้งหลายจะได้รู้เห็นและจะได้อายเนื่องด้วยพลานุภาพของพวกตน. เขาจะใช้มือปิดปากของเขาไว้, และหูของเขาจะอื้อดับไป.

¹⁷เขาจะเลียฝุ่นเหมือนกับงู; เขาจะสั่นสะทกสะท้านออกมาจากที่ซ่อนมิดชิดเหมือนกับสัตว์เลื้อยคลานแห่งแผ่นดิน. เขาจะออกมายังพระยะโฮวาพระเจ้าของเราด้วยความตระหนกตกใจ, และเขาจะหวาดกลัวต่อพระองค์ยิ่งนัก

¹⁸“ใครเล่าเป็นพระเจ้าเสมอเหมือนกับพระองค์, ผู้ทรงยกโทษโปรดบาป, และทรงมองเลยความผิดบาปของหน่วยเดนเลือกแห่งสมบัติตกทอดของพระองค์? พระองค์ไม่ทรงถือโกรธไว้เสมอไป, เพราะพระองค์ทรงปลื้มพระทัยในความเมตตากรุณา.”

¹⁹พระองค์จะทรงหวลกลับมีพระทัยสงสารเราทั้งหลาย; พระองค์จะทรงเหยียบความผิดบาปของเราไว้ใต้พระบาทของพระองค์. และพระองค์จะทรงโยนบาปผิดของเราลงไปเสียในทะเลลึก.

²⁰พระองค์จะทรงสำแดงความสัตย์ซื่อให้ประจักษ์แก่ยาโคบ, และสำแดงความเมตตาให้ประจักษ์แก่อับราฮาม, ซึ่งพระองค์ได้ทรงปฏิญาณไว้ต่อบรรพบุรุษของเราในกาลโบราณนั้น