Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ฮาฆี 2 Bible Online

ฮาฆี 2 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ฮาฆี 2

¹ณ เดือนเจ็ดแรมหกค่ำ, คำของพระยะโฮวาได้มาทางปากของฮาฆีศาสดาพยากรณ์ว่า,

²“บัดนี้, จงพูดแก่ซะรุบาเบลบุตรซะอัลธีเอลเจ้าเมืองยูดาย, และยะโฮซูอะบุตรยะโฮซาดักปุโรหิตใหญ่, และคนทั้งปวงที่เหลือตกค้างอยู่นั้นว่าดังนี้:

³’ ในพวกเจ้านี้ยังมีใครอยู่รึที่ได้เคยเห็นสง่าราศีของวิหารหลังเดิม? และบัดนี้เจ้ามองแล้วเห็นเป็นอย่างไรกัน! ตาของเจ้ามองเทียบเปรียบกันไม่ออกเจียวรึ?’

⁴พระยะโฮวาตรัสว่า, ‘ดูก่อนซะรุบาเบล, บัดนี้เจ้าจงแข็งข้อขึ้นเถอะ, ยะโฮซูอะบุตรยะโฮซาดักปุโรหิตใหญ่, เจ้าจงตั้งข้อให้แข็งขึ้นเถอะ’ พระยะโฮวาตรัสว่า, ‘บรรดาเจ้า, ชาวเมืองทั้งหมด, เจ้าจงทำการก่อสร้างเถอะ, เพราะเราอยู่กับเจ้า.’ พระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสต่อไปว่า,

⁵‘นี่แหละเป็นคำสัญญาที่เราได้ทำไว้กับเจ้าทั้งหลายในขณะเมื่อเจ้าทั้งหลายยกออกมาจากประเทศอายฆุบโต, และพระจิตต์ของเรายังคงสถิตอยู่ในท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย, เจ้าทั้งหลายอย่าได้กลัวเลย.’

⁶เพราะพระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสว่าดังนี้: “อีกสักหน่อยเถอะ, เราจะจับนภาลัยและพิภพ, ทะเลและบกเขย่าให้หวั่นไหว.

⁷เราจะทำให้นานาประเทศหวาดสะดุ้ง, จนทรัพย์ศฤงฆารของนานาประเทศจะไหลบ่าเข้ามา;” พระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสว่า, “เราจะตกแต่งวิหารหลังนี้ให้งามสะพรั่ง.”

⁸พระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสต่อไปว่า, “เงินและทองเป็นของเราทั้งสิ้น.”

⁹พระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสว่า, “ความสง่างามของวิหารใหม่หลังนี้จะยิ่งยวดกว่าหลังก่อนอีก,” พระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสว่า, “เราจะอำนวยให้สถานที่นี้มีความจำเริญวัฒนา.”

¹⁰ณ เดือนเก้าแรมเก้าค่ำ, เป็นปีที่สองในรัชชกาลดาระยาศ, คำของพระยะโฮวาก็ตรัสมาทางปากของฮาฆีศาสดาพยากรณ์ว่า,

¹¹“พระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสว่าดังนี้, ‘จงให้พวกปุโรหิตตอบปัญหากฎหมายข้อนี้หน่อยเถอะ,

¹²“ถ้าผู้ใดเอาเสื้อคลุมชั้นนอกห่อเนื้อสัตว์ถวายถือไป, และหากว่าเสื้อตัวนั้นไปต้องขนมปังหรือแกงหรือน้ำองุ่น, หรือน้ำมันหรืออาหารใดๆ เข้า, สิ่งของเหล่านั้นจะพลอยบริสุทธิ์ไปด้วยไหม?” ’ ” พวกปุโรหิตตอบว่า, “เปล่า, ไม่บริสุทธิ์.”

¹³ฮาฆีจึงถามว่า, “ถ้าผู้ใดเป็นมลทินเพราะไปต้องซากศพมา, แล้วผู้นั้นมาต้องสิ่งของเหล่านี้เข้า, สิ่งของเหล่านี้จะเป็นมลทินไปด้วยไหม?” พวกปุโรหิตตอบว่า, “เป็น.”

¹⁴แล้วฮาฆีจึงกล่าวว่า, “คนนั้นเป็นมลทินฉันใด, ประเทศนี้ก็เป็นมลทินฉันนั้น, ตามในสายตาของเรา,” พระยะโฮวาตรัสว่า, “หัตถกิจทั้งปวงของเขาและสิ่งใดๆ ซึ่งเขาถวาย ณ ที่นั้น, ก็เป็นมลทินดุจกัน.

¹⁵บัดนี้เราขอร้องเจ้าทั้งหลายให้จำใส่ใจไว้ตั้งแต่วันนี้ต่อไปจนถึงวันหน้า; ตั้งแต่เดี๋ยวนี้ไปจนวันวางหินซ้อนกันก่อขึ้นเป็นวิหารของพระยะโฮวา;

¹⁶ว่าในครั้งกระโน้นเมื่อผู้ใดมายังกองข้าว, หมายว่าจะตวงได้ยี่สิบถัง, แต่กลับตวงได้เพียงสิบถุง; เมื่อมายังเครื่องหีบน้ำองุ่นหมายจะตักได้ห้าสิบถัง, แต่กลับตักได้เพียงยี่สิบถัง.”

¹⁷พระยะโฮวาตรัสว่า, “เราได้โบยเจ้าด้วยลมร้อนเผ่าและด้วยหนอนกะทู้กัดคอรวงข้าว, และให้ลูกเห็บตกทำลายพืชผลซึ่งมือเจ้าทั้งหลายได้เพาะปลูกไว้; ถึงกระนั้นแล้วเจ้าทั้งหลายก็ยังหาได้กลับใจหวนมาหาเราไม่.

¹⁸เจ้าทั้งหลาย, เราขอร้องให้เจ้าจำเรื่องนี้ใส่ใจไว้; ตั้งแต่วันนี้เรื่อยไป, คือตั้งแต่เดือนเก้าแรมเก้าค่ำ, จนถึงวันฝังรากก่อสร้างวิหารนั้น, จงจำใส่ใจเอาไว้เถอะ.

¹⁹ยังมีข้าวตกค้างอยู่ในยุ้งบ้างไหม? เถาองุ่นและต้นมะเดื่อเทศ, ต้นทับทิมและต้นมะกอกเทศ, ยังไม่ได้เกิดดอกออกผลรึ? ก็ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปเถอะ, เราจะอวยพรให้เจ้า.”

²⁰ณ เดือนเก้าแรมเก้าค่ำ, คำของพระยะโฮวามายังฮาฆีว่า,

²¹“จงพูดกับซะรุบาเบลเจ้าเมืองยูดายว่า; ‘เราจะจับนภาลัยและพิภพเขย่าให้หวั่นไหว.

²²เราจะคว่ำพระที่นั่งของอาณาจักรทั้งหลายเสีย; เราจะล้างอำนาจของอาณาจักรแห่งนานาประเทศให้สิ้นเชิง, เราจะคว่ำราชรถทั้งคนนั่งในราชรถนั้นด้วย, เพื่อให้ม้าและพลม้าพลัดตกลงมาต้องอาวุธของพรรคพวกของตนเอง.’ ”

²³พระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสว่า, “ดูก่อนซะรุบาเบลบุตรซะอัลธิเอล, บริพารของเรา, ในวันนั้นเราจะรับเจ้าไว้.” พระพระยะโฮวาตรัสว่า, “เราจะเอาเจ้าสวมนิ้วไว้เหมือนหนึ่งเป็นแหวนตราของเรา,” เพราะพระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสว่า, “เราได้เลือกสรรเจ้าไว้แล้ว.”