Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ซะคาระยา 11 Bible Online

ซะคาระยา 11 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ซะคาระยา 11

¹โอ้ภูเขาละบาโนนจงเปิดประตูทั้งหลายของตน, แลให้ไฟไหม้เผาต้นสนทั้งหลายของตน.

²โอ้ต้นสนใหญ่จงร้องคร่ำครวญด้วยว่าต้นสนล้มอยู่, แลซึ่งสูงทรงก็เป็นที่ร้างเปล่า, โอ้ต้นไม้โอ๊คทั้งหลายแห่งเมืองบาซาน, จงร้องครางด้วยว่าป่ารกชัฎก็ล้อมอยู่.

³มีเสียงร้องคริมครางแห่งบรรดาผู้เลี้ยงสัตว์, ด้วยว่าสง่าราศีของเขาทั้งหลายก็เศร้าหมองไป, มีเสียงร้องแห่งบรรดาสิงห์โต, ด้วยว่าซึ่งเป็นที่อวดอ้างแห่งแม่น้ำยาระเคนก็ได้เริดร้างเปล่าไป

⁴ยะโฮวาพระเจ้าของข้าตรัสดังนี้ว่า, จงเลี้ยงฝูงสัตว์ที่ต้องฆ่าเสีย.

⁵บรรดาผู้ซื้อนั้นก็ฆ่าเขาทั้งหลายแลหามีโทษไม่, แลบรรดาผู้ขายเขาทั้งหลายว่า, จงมีความอวยพรแก่ยะโฮวาด้วยว่าข้ามั่งมีขึ้น, แลบรรดาผู้เลี้ยงของเขาทั้งหลายหามีความเมตตาแก่เขาไม่.

⁶ด้วยว่ายะโฮวาตรัสว่า, เราจะไม่งดไว้แก่ชาวเมืองทั้งปวงในแผ่นดินนี้อีก, แลนี่แน่ะเราจะมอบเขาทุกคน, ให้อยู่ในเงื้อมมือเพื่อนซึ่งกันแลกัน, แลในเงื้อมพระหัตถ์แห่งกษัตริย์ของตน, แลเขาทั้งหลายกระทำเมืองให้ร่างเสียไป, แลเราจะไม่ช่วยให้พ้นจากอำนาจมือเขาทั้งหลาย.

⁷เหตุฉะนี้เราจึงได้เลี้ยงฝูงสัตว์ซึ่งต้องฆ่า, เพื่อเห็นแก่ผู้มีจิตต์มุทิตาในฝูงนั้น, แลเราได้จัดเอาไม้เท้าคู่หนึ่งไว้สำหรับตัว, อันหนึ่งเราเรียกชื่อว่าความเมตตา, อันหนึ่งเราเรียกชื่อว่าความสามัคคี, แลเราได้เลี้ยงฝูงสัตว์นั้น.

⁸แลในเดือนหนึ่งเราได้ล้างผลาญผู้เลี้ยงฝูงสัตว์สามคน, แลจิตต์ของเราระคายในเขาทั้งหลาย, แลใจเขาทั้งหลายเกลียดชังแก่เรา.

⁹เราจึงดำรัสว่าเราจะไม่เลี้ยงท่านทั้งหลาย, ผู้ซึ่งจะตายก็ให้เขาทั้งหลายตายไป, แลผู้ที่จะตัดก็ให้ตัดฉิบหายไป, แลผู้ซึ่งเหลือยู่นั้น. ให้เขาทั้งหลายกัดกินเนื้อซึ่งกันแลกัน.

¹⁰เราจึงได้เอาไม้เท้าของเราชื่อว่าความเมตตาแลตัดเสีย, เพื่อจะได้ทำลายเลิกคำสัญญาของเรา, ที่เราได้ทำไว้ต่อประเทศทั้งหลาย.

¹¹แล (คำสัญญา) นั้นได้ถูกทำลายเสียแล้วในวันนั้น, แลฝูงแกะอันมีจิตต์มุทิตาที่ได้ติดตามเรา, ก็ได้รู้ว่าคำนี้เป็นคำของยะโฮวา.

¹²ข้าจึงได้กล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า, ถ้าตาของท่านทั้งหลายเห็นดีจงให้บำเหน็จราคาแก่ข้า, ถ้าหาไม่ก็จงเหนียวไว้เถิด, แลเขาทั้งหลายจึงได้ชังราคาของข้าคือเงินสามสิบแผ่น,

¹³แลยะโฮวาตรัสแก่ข้าว่า, ราคาอันงามนี้, ซึ่งเขาทั้งหลายได้กำหนดราคาแห่งข้านั้น, จงทิ้งให้แก่ผู้ช่างหม้อ, แลข้าได้เอาเงินสามสิบแผ่นนั้น, ทิ้งลงในวิหารแห่งพระยะโฮวาให้แก่ผู้ช่างหม้อ.

¹⁴ข้าได้หักไม้เท้าที่สองของข้าคือความสามัคคี, เพื่อจะทำลายเสียซึ่งความไมตรีแก่พี่น้องในพวกยะฮูดาแลพวกยิศราเอล.

¹⁵แลพระยะโฮวาตรัสแก่ข้าว่า, ท่านจงเอาเครื่องอุปกรณ์การเลี้ยงสัตว์ของคนโง่มาอีกที.

¹⁶เพราะนี่แน่ะเราจะตั้งผู้เลี้ยงสัตว์ผู้หนึ่งไว้ในแผ่นดิน, ท่านจะไม่เยี่ยมเยียนผู้ที่ถูกคว่ำบาตร, จะไม่แสวงหาผู้ที่หลงหายไป, จะไม่รักษาผู้ที่เป็นบาดแผล, จะไม่เลี้ยงดูผู้มีกำลังอ่อน, แต่จะได้กินเนื้อแกะอ้วน, แลจะหักกีบเท้าสัตว์เสีย.

¹⁷วิบัติแก่ผู้เลี้ยงแกะขี้คร้าน, ซึ่งทอดทิ้งฝูงสัตว์เสียนั้น, จะมีกะบี่สะกัดแขนแลทะลวงตาเบื้องขวาของเขา, แขนของเขาก็จะลีบไปเป็นแน่, แลตาเบื้องขวาของเขาก็จะบอดเป็นแท้